Τι να προσέχετε όταν αγοράζετε εισιτήρια από το internet
Δεν είναι λίγοι οι καταναλωτές που έχουν πέσει θύματα απάτης από ιστοσελίδες στο διαδίκτυο επειδή δεν έσωσαν σημασία στα “ψιλά” γράμματα όταν αγόραζαν online εισιτήρια.
Όσοι επιθυμούν να αγοράσουν εισιτήρια για καλλιτεχνικές και αθλητικές εκδηλώσεις, χωρίς όμως να κλαίνε στη συνέχεια τα λεφτά τους πρέπει να προσέχουν μερικά βασικά στοιχεία:
1. Να ελέγχουν αν τα στοιχεία του πωλητή αναγράφονται στην ιστοσελίδα (επωνυμία, γεωγραφική διεύθυνση και διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου).
2. Να ελέγχουν, αν οι τιμές περιλαμβάνουν όλες τις χρεώσεις, π.χ. φόρους, έξοδα παράδοσης, έξοδα διαχείρισης, κ.λ.π.
3. Να προσέχουν, αν οι πληροφορίες για την τιμή των εισιτηρίων, που τους ενδιαφέρουν, είναι απλές, κατανοητές, και δίνονται, πριν την αγορά του εισιτηρίου.
4. Να ελέγχουν τους όρους αγοράς, για να εξακριβώσουν, αν διασφαλίζονται η έγκαιρη παράδοση των εισιτηρίων στους καταναλωτές από τον πωλητή και η επιστροφή του αντιτίμου των εισιτηρίων, σε περίπτωση ακύρωσης της εκδήλωσης.
Ωστόσο, τα πράγματα δεν φαίνεται να είναι τόσο άσχημα το τελευταίο διάστημα αφού η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πραγματοποίησε “επιχείρηση σκούπα” το Σεπτέμβριο του 2011 σε ιστοσελίδες, μέσω των οποίων οι καταναλωτές πραγματοποιούσαν αγορές εισιτηρίων για καλλιτεχνικές ή αθλητικές εκδηλώσεις. Η σύγκριση με τα αποτελέσματα της ίδιας έρευνας τον αντίστοιχο μήνα του 2010 έδειξε ότι το 2011 η κατάσταση στον τομέα αυτό είχε βελτιωθεί πολύ, σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.
Ειδικότερα, από τους 414 ιστοτόπους, που ελέγχθηκαν το 2010, μόλις το 40% συμμορφώνονται με τη νομοθεσία της Ε.Ε. για τους καταναλωτές, ενώ το 2011, το ποσοστό συμμόρφωσης ήταν 88%.
Σκοπός των δράσεων αυτών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ήταν να εντοπιστούν οι προβληματικοί ιστότοποι, οι οποίοι πωλούσαν εισιτήρια για ανύπαρκτες εκδηλώσεις ή δεν διευκρίνιζαν, εάν το κόστος των εισιτηρίων θα επιστρεφόταν στον αγοραστή, σε περίπτωση ακύρωσης της εκδήλωσης.
Οι “επιχειρήσεις σκούπα” δημιουργήθηκαν από τις εθνικές αρχές όλων των χωρών - μελών της Ε.Ε., καθώς και της Νορβηγίας και της Ισλανδίας.
Αναλυτικότερα, τα προβλήματα, που εντοπίστηκαν, ήταν η πλήρης ή η μερική έλλειψη πληροφοριών ή παραπλανητική πληροφόρηση, σχετικά με την τιμή (π.χ. κρυφοί φόροι ή έξοδα διαχείρισης): Το 94% των ιστοτόπων εμφανίζουν πλέον με σαφήνεια και ακρίβεια τις πληροφορίες που αφορούν το συνολικό κόστος, συμπεριλαμβανομένου του κόστους παράδοσης και όλων των άλλων επιπλέον επιβαρύνσεων, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό το 2010 ήταν 55%.
Αθέμιτοι όροι και προϋποθέσεις (π.χ. χωρίς εγγύηση για την έγκαιρη παράδοση των εισιτηρίων ή καμία διευκρίνιση, σχετικά με το εάν το κόστος των εισιτηρίων θα επιστρεφόταν στον αγοραστή, σε περίπτωση ακύρωσης της εκδήλωσης): Το 92% των ιστοτόπων, που ελέγχθηκαν, εμφανίζουν πλέον θεμιτούς όρους και προϋποθέσεις, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό του 2010 ήταν 57%.
Πλήρης ή μερική έλλειψη πληροφοριών ή παραπλανητική πληροφόρηση, σχετικά με τον πωλητή (π.χ. ο πωλητής ισχυριζόταν εσφαλμένα ότι είναι εξουσιοδοτημένος αντιπρόσωπος): Το 93% των ιστοτόπων, που ελέγχθηκαν, παρέχουν, πλέον τα απαιτούμενα στοιχεία για τον πωλητή, όπως επωνυμία, διεύθυνση και διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό του 2010 ήταν 72%.
Να σημειώσουμε ότι οι περισσότερες διορθώσεις στους ιστοτόπους αυτούς έγιναν εθελοντικά, όμως, σε ορισμένες περιπτώσεις, χρειάστηκε να επιβληθούν κυρώσεις.
Όσοι επιθυμούν να αγοράσουν εισιτήρια για καλλιτεχνικές και αθλητικές εκδηλώσεις, χωρίς όμως να κλαίνε στη συνέχεια τα λεφτά τους πρέπει να προσέχουν μερικά βασικά στοιχεία:
1. Να ελέγχουν αν τα στοιχεία του πωλητή αναγράφονται στην ιστοσελίδα (επωνυμία, γεωγραφική διεύθυνση και διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου).
2. Να ελέγχουν, αν οι τιμές περιλαμβάνουν όλες τις χρεώσεις, π.χ. φόρους, έξοδα παράδοσης, έξοδα διαχείρισης, κ.λ.π.
3. Να προσέχουν, αν οι πληροφορίες για την τιμή των εισιτηρίων, που τους ενδιαφέρουν, είναι απλές, κατανοητές, και δίνονται, πριν την αγορά του εισιτηρίου.
4. Να ελέγχουν τους όρους αγοράς, για να εξακριβώσουν, αν διασφαλίζονται η έγκαιρη παράδοση των εισιτηρίων στους καταναλωτές από τον πωλητή και η επιστροφή του αντιτίμου των εισιτηρίων, σε περίπτωση ακύρωσης της εκδήλωσης.
Ωστόσο, τα πράγματα δεν φαίνεται να είναι τόσο άσχημα το τελευταίο διάστημα αφού η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πραγματοποίησε “επιχείρηση σκούπα” το Σεπτέμβριο του 2011 σε ιστοσελίδες, μέσω των οποίων οι καταναλωτές πραγματοποιούσαν αγορές εισιτηρίων για καλλιτεχνικές ή αθλητικές εκδηλώσεις. Η σύγκριση με τα αποτελέσματα της ίδιας έρευνας τον αντίστοιχο μήνα του 2010 έδειξε ότι το 2011 η κατάσταση στον τομέα αυτό είχε βελτιωθεί πολύ, σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.
Ειδικότερα, από τους 414 ιστοτόπους, που ελέγχθηκαν το 2010, μόλις το 40% συμμορφώνονται με τη νομοθεσία της Ε.Ε. για τους καταναλωτές, ενώ το 2011, το ποσοστό συμμόρφωσης ήταν 88%.
Σκοπός των δράσεων αυτών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ήταν να εντοπιστούν οι προβληματικοί ιστότοποι, οι οποίοι πωλούσαν εισιτήρια για ανύπαρκτες εκδηλώσεις ή δεν διευκρίνιζαν, εάν το κόστος των εισιτηρίων θα επιστρεφόταν στον αγοραστή, σε περίπτωση ακύρωσης της εκδήλωσης.
Οι “επιχειρήσεις σκούπα” δημιουργήθηκαν από τις εθνικές αρχές όλων των χωρών - μελών της Ε.Ε., καθώς και της Νορβηγίας και της Ισλανδίας.
Αναλυτικότερα, τα προβλήματα, που εντοπίστηκαν, ήταν η πλήρης ή η μερική έλλειψη πληροφοριών ή παραπλανητική πληροφόρηση, σχετικά με την τιμή (π.χ. κρυφοί φόροι ή έξοδα διαχείρισης): Το 94% των ιστοτόπων εμφανίζουν πλέον με σαφήνεια και ακρίβεια τις πληροφορίες που αφορούν το συνολικό κόστος, συμπεριλαμβανομένου του κόστους παράδοσης και όλων των άλλων επιπλέον επιβαρύνσεων, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό το 2010 ήταν 55%.
Αθέμιτοι όροι και προϋποθέσεις (π.χ. χωρίς εγγύηση για την έγκαιρη παράδοση των εισιτηρίων ή καμία διευκρίνιση, σχετικά με το εάν το κόστος των εισιτηρίων θα επιστρεφόταν στον αγοραστή, σε περίπτωση ακύρωσης της εκδήλωσης): Το 92% των ιστοτόπων, που ελέγχθηκαν, εμφανίζουν πλέον θεμιτούς όρους και προϋποθέσεις, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό του 2010 ήταν 57%.
Πλήρης ή μερική έλλειψη πληροφοριών ή παραπλανητική πληροφόρηση, σχετικά με τον πωλητή (π.χ. ο πωλητής ισχυριζόταν εσφαλμένα ότι είναι εξουσιοδοτημένος αντιπρόσωπος): Το 93% των ιστοτόπων, που ελέγχθηκαν, παρέχουν, πλέον τα απαιτούμενα στοιχεία για τον πωλητή, όπως επωνυμία, διεύθυνση και διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό του 2010 ήταν 72%.
Να σημειώσουμε ότι οι περισσότερες διορθώσεις στους ιστοτόπους αυτούς έγιναν εθελοντικά, όμως, σε ορισμένες περιπτώσεις, χρειάστηκε να επιβληθούν κυρώσεις.
