Εθνική προδοσία και δανειακή σύμβαση

UDemand

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου,

Toυλάχιστον ο γράφων έχει αποφύγει μέχρι τώρα την υιοθέτηση βαριών εκφράσεων, γιατί δεν πιστεύει σε αυτό το είδος πολιτικού λόγου. Αυτό που κυρίως έχει σημασία είναι ο ελληνικός λαός να αντιμετωπίσει την τραγωδία που τον πλήττει με το μυαλό του όσο γίνεται καθαρότερο.

Οι αυτοκρατορίες, και αυτοκρατορία είναι αυτή που μας επιτίθεται, δεν αντιμετωπίζονται μόνο με την παλληκαριά, χρειάζεται και πολύ μυαλό. Πατριώτες είναι πολλοί που λένε π.χ. ΅επιστροφή στη δραχμή τώρα΅ ή ΅αποδέσμευση από την ΕΕ΅, μόνο που το επίπεδο της στρατηγικής σκέψης τους είναι στο επίπεδο εκείνων που έφτιαξαν ξύλινα τείχη γύρω από την Αθήνα και τους έκαψε μέσα ο Ξέρξης.

Αν όμως αληθεύουν αυτά που φαίνεται πως συνεπάγεται η νέα δανειακή σύμβαση, τότε…

θα λέγαμε μεγάλο ψέμμα, μη χαρακτηρίζοντας τη σύναψή της πράξη εθνικής προδοσίας. Οι αποφάσεις της συνόδου κορυφής δεν συνεπάγονται απλά τη συνέχιση της διαπιστωμένα καταστροφικής και αδιέξοδης πολιτικής του Μνημονίου. Εισάγουν ένα ποιοτικό στοιχείο, ολοκληρώνοντας τη μετατροπή της Ελλάδας σε αποικία και των κατοίκων της σε δουλοπάροικους μιας νέας Αυτοκρατορίας του Χρήματος. Και Σκύλλα και Χάρυβδη θα μπορούσε κάποιος να πει. Και θα καταστραφούμε και θα γίνουμε δούλοι.

¨Όπως μας πληροφορούν λίαν αξιόπιστοι νομικοί και κύκλοι οικονομολόγων, η υπαγωγή του χρέους στο βρετανικό δίκαιο, που προβλέπει η δανειακή σύμβαση, δένει τα χέρια της Ελλάδας όχι μόνο για δέκα χρόνια, αλλά για έναν αιώνα, ακριβέστερα καταστρέφει την ικανότητα υπαρξής της ως ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους. Σήμερα, η Ελλάδα έχει πολλές δυνατότητες να μετατρέψει τους όρους αποπληρωμής του χρέους της με απλές αποφάσεις της Βουλής. Μπορεί επίσης, αν φύγει ή εκδιωχθεί από το ευρώ, να μετατρέψει το χρέος της σε δραχμές και να το υποτιμήσει μαζί με το νόμισμά της. Δεν χρειάζεται άλλωστε καν να το πράξει, αρκεί να το απειλήσει, για να αποκτήσει ένα ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί. Σήμερα, τα ελληνικά δικαστήρια είναι αρμόδια να εκδικάσουν διαφορές ως προς το χρέος, αύριο θα είναι τα βρετανικά. Και η νέα δανειακή σύμβαση, αν ψηφιστεί και μάλιστα από ενισχυμένη πλειοψηφία της Βουλής, θα έχει αυξημένη τυπική και πολιτική ισχύ. Πάντα μπορεί κανείς να αθετήσει βέβαια τις πληρωμές του. Θα πρέπει να γίνει Κούβα όμως για να το κάνει. (Δεν είχαμε δυστυχώς τον χρόνο να επαληθεύσουμε το σύνολο αυτών των πληροφοριών πλήρως, κάτι που σκοπεύουμε να πράξουμε τις επόμενες μέρες. Θεωρούμε όμως τόσο κρίσιμο το ζήτημα που εκτιμήσαμε ότι πρέπει να τις δώσουμε στη δημοσιότητα)

Με άλλα λόγια, αυτό που επιχειρείται με τις αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου είναι ο αφοπλισμός της Ελλάδας με τη δική της συγκατάθεση, η οριστική μετατροπή της σε αποικία, χωρίς μάλιστα την παραμικρή εγγύηση, το αντίθετο, σωτηρίας της οικονομίας και κοινωνίας της, για να μη μιλήσουμε για την εθνική της ακεραιότητα, που θα είναι χίμαιρα να πιστέψουμε ότι μπορεί να διατηρηθεί σε παρόμοιες συνθήκες. ¨Ολοι ξέρουν και το λένε ότι οι αποφάσεις της 26.10 όχι μόνο δεν θα σώσουν την Ελλάδα και την Ευρώπη, αλλά και θα καταρρεύσουν έτσι κι αλλοιώς σύντομα, πιθανώς και της ΕΕ περιλαμβανομένης. Τα χαρτιά όμως που θα έχει υπογράψει η Ελλάδα θα της μείνουν. Γι¨αυτό και δεν τους φτάνει η συγκατάθεση του κ. Σαμαρά στην αναβολή των εκλογών και στον σχηματισμό μιας κυβέρνησης-τσίρκου, αλλά θέλουν και τις γραπτές εγγυήσεις του – πέραν της προσπάθειας να τον εξευτελίσουν με αυτόν τον τρόπο.

¨Ερχεται μια στιγμή στη ζωή που πρέπει να αποφασίσεις με ποιον θα πάς και ποιούς θα αφήσεις. Στην Ελλάδα εξαφανίζεται πια ο ΅΅μεσαίος χώρος΅ ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα, εκείνο των Δούλων και των Εφιαλτών και εκείνο όσων αγωνίζονται για την πατρίδα τους.