Κλείνουν ένα προς ένα τα ΚΑΠΗ των δημοτικών και τοπικών κοινοτήτων του Δήμου μας, ως συνέπεια της αδυναμίας πληρωμών από την πλευρά της Δημοτικής αρχής, του ενοικίου εκμίσθωσης, του λογαριασμού ηλεκτρικού ρεύματος και τον εξόδων θέρμανσης (με ξυλόσομπα), καθώς τα υπόλοιπα έξοδα λειτουργίας καλύπτονται από την συμμετοχή των ίδιων των απόμαχων της τρίτης ηλικίας.
Η ενόχληση μου για το θέμα αυτό, προκύπτει από τη ίδια την απογοήτευση -που φθάνει στα όρια της αγανάκτησης- των ηλικιωμένων στα χωριά μας, οι οποίοι χωρίς να ερωτηθούν βλέπουν ένα-ένα τα κέντρα συνάντησης και ψυχαγωγίας τους, να σταματούν τη λειτουργία τους για λόγους που δεν έχουν να κάνουν με τη μη ορθή χρήση του θεσμού από την πλευρά τους, αλλά με τις λανθασμένες επιλογές της δημοτικής αρχής για το τι είναι σημαντικό και τι δευτερεύον.
Αναρωτιέμαι, άραγε είναι σημαντικότερο να διατηρούνται τα ΚΕΠ σε ιδιόκτητους ενοικιαζόμενους χώρους -τι στιγμή που υπάρχουν αδειανά δημοτικά κτίσματα- και με συνολικό κόστος παρόμοιο με το συνολικό κόστος όλων των ΚΑΠΗ;
Δεν θα μπορούσε η Δημοτική αρχή να ζητήσει από τη Διεύθυνση Δασών τη χορήγηση καυσόξυλων για τον εφοδιασμό των ΚΑΠΗ με καύσιμη ύλη για τη Θέρμανση; Τουλάχιστον εκείνων των ΚΑΠΗ που θερμαίνονται με ξυλόσομπα;
Δεν θα μπορούσε εν πάση περιπτώσει, να φέρει έγκαιρα το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο, ώστε όλες οι δημοτικές παρατάξεις να έχουν λάβει γνώση και να καταθέσουν τις απόψεις τους για πιο σωστό χειρισμό της συγκεκριμένης κατάστασης;
Σε μια όντως δύσκολη οικονομική συγκυρία για όλους, η ορθότερη διαχείριση της κρίσης απαιτεί ακόμη περισσότερο τη σωστή ιεράρχηση των αναγκών και την ευρύτερη συναίνεση των δημοτικών παρατάξεων. Είναι κρίμα να βλέπεις τη Δημοτική αρχή ανήμπορη να αντιδράσει εξ’ αιτίας και των γενικών συνθηκών αλλά και των δικών της αδυναμιών.
Για το ως φτάσαμε ως εδώ δεν είναι της παρούσης να εξετάσουμε.
Τους ανθρώπους όμως που πριν από 40 χρόνια στήριξαν στις πλάτες τους την ευημερία της χώρας μας και τη δική μας προσωπικά, είναι πέρα για πέρα ΑΔΙΚΟ να μην έχουμε την πρόνοια και την ευαισθησία, να τους παρέχουμε ΜΕ ΟΛΕΣ ΜΑΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ, τα βασικά στην τρίτη ηλικία τους.
Αισθάνομαι πραγματικά ντροπή, για τη δική μου γενιά.
Καλαϊτζής Γ. Θανάσης
Δημοτικός Σύμβουλος Δίου - Ολύμπου
