Έχω την τιμή να είμαι σύζυγος χαλυβουργού. Ενός απεργού χαλυβουργού που αγωνίζεται μαζί με τους συναδέλφους του, σαν μια γροθιά, 25 μέρες τώρα. Οι σύντροφοί μας ξέρουν ότι εμείς και τα παιδιά μας είμαστε στο πλάι τους, στηρίζουμε τον αγώνα τους και αισθανόμαστε ιδιαίτερη περηφάνια που οι δικοί μας σύντροφοι δεν έσκυψαν το κεφάλι στον εκβιασμό και στην τρομοκρατία του βιομήχανου. Αισθανόμαστε ιδιαίτερη περηφάνια που οι δικοί μας σύντροφοι επέλεξαν το δρόμο της τιμής και της αξιοπρέπειας.
Επέλεξαν τον ηρωικό εργατικό αγώνα για να υπερασπιστούν το ψωμί και το μέλλον των παιδιών μας. Είμαστε εδώ μαζί με τα παιδιά μας, συζητάμε με τα παιδιά μας, τους λέμε την αλήθεια. Με ζωντανό παράδειγμα τους πατεράδες τους. Κάνουμε κουρελόχαρτο μπροστά στα μάτια τους την αντίληψη, που τους περνάνε μέσα από τα βιβλία, ότι για την ανάπτυξη της κοινωνίας είναι απαραίτητο να υπάρχουν επιχειρηματίες. Ας έρθει ο Μάνεσης να βάλει μπροστά το εργοστάσιο! Τα παιδιά μας είναι περήφανα για τους πατεράδες τους. Παίρνουν μαθήματα ζωής και αγώνα από τους χαλυβουργούς. Μαθαίνουν τώρα ότι οι εργάτες πατεράδες τους δε σκύβουν το κεφάλι στην εκμετάλλευση και τα αφεντικά, δε ζητιανεύουν το δίκιο τους, αγωνίζονται γι' αυτό, παλεύουν. Έχουμε χρέος όλες οι μανάδες σαν και μας, που μεγαλώνουμε την αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης, να μάθουμε στα παιδιά μας ότι νόμος είναι το δίκιο του εργάτη! Να τους μάθουμε ότι η ζωή τους και το μέλλον τους θα κριθεί στους ταξικούς αγώνες, στην ενότητα και στην αλληλεγγύη της εργατικής τάξης, της τάξης τους. Για μας δεν έχει γυρισμό. Συνεχίζουμε με όλους τους εργαζόμενους. Πιο δυνατά - πιο μαζικά - πιο συλλογικά - πιο οργανωμένα - πιο ταξικά. Η νίκη των χαλυβουργών θα είναι νίκη όλης της εργατικής τάξης (Αποσπάσματα της ομιλίας, στη χτεσινή συγκέντρωση στην Ελευσίνα, της Μαρίας Δελή).
