Σαπουντζάκη: "Θα ήθελα να έχω ένα σύντροφο"

 

  Συνέντευξη στο golema.gr έδωσε η Ζωζώ Σαπουντζάκη. Η «Βασίλισσα της Νύχτας», μίλησε για όλα: την παιδική της ηλικία, τους άνδρες, το πώς καταφέρνει να διατηρείται νέα, αλλά και το τι ζητά σήμερα από τη ζωή της.

Όπως λέει η ίδια, δεν έζησε την ανεμελιά της παιδικής ηλικίας:

«Στερήθηκα τα παιδικά μου χρόνια…

 Στερήθηκα όμως την εφηβεία μου. Δεν πήγα πουθενά. Είχα μία μάνα, την κρατούσα από το φουστάνι και ήμουν και παιδί –πραγματικά παιδί, γιατί άργησα να ωριμάσω, να μεγαλώσω γιατί ήμουν αφοσιωμένη στη δουλειά».

Από τότε που θυμάται τον εαυτό της, «ήμουν του καθήκοντος. Εργασιομανής… Έχω δουλέψει πάρα πολύ. Δηλαδή άλλη νομίζω ότι θα είχε γεράσει!!! Θα είχε γεράσει από την  κούραση».

Όπως άργησε να μεγαλώσει, έτσι άργησε να ερωτευτεί:

«Άργησα πολύ να ερωτευτώ και να ωριμάσω…» λέει, και όχι μόνο αυτό, αλλά δεν καταλάβαινε και πότε την φλερτάρουν οι άνδρες!

«Δεν καταλάβαινα… Ήμουνα παιδί. Το λέω ότι είχα άγνοια και από άνδρες και απ’ όλα!!! Μέχρι μία ηλικία, δηλαδή τα 18 που με πάντρεψε η μάνα μου με έναν γιατρό στη Θεσσαλονίκη γιατί ήθελε να φύγω από θέατρο αφού έφυγε η αδερφή μου. Δεν ήθελε να μείνω στο θέατρο, να σκεφτείς δεν μου έβαζε ένσημα.  Νόμιζε ότι θα με παντρέψει και θα φύγω…»

Στο γάμο αυτό έμεινε μόλις τρεις μήνες, αφού ο πρώτος της σύζυγος ήταν 20 χρόνια μεγαλύτερος της. Και δεν την ένοιαξε μην την κακολογήσουν:

«Μα εγώ έβγαζα αυτό που είχα μέσα μου. Τη λάτρευα τη δουλειά μου. Αλλά στη ζωή μου διάλεγα. Μέχρι τότε που πήρα το γιατρό δεν με είχε φιλήσει άνθρωπος. Η μάνα μου έλεγε «Θέλω να σε παντρέψω» και αυτό μου έκανε. Δεν είχα εμπειρίες σαν γυναίκα. Μπορεί να λένε πολλά για μένα αλλά η ζωή μου ήταν πολύ λίγη με άνδρες».

Ο χρόνος δεν την έχει αγγίξει. Πώς τα καταφέρνει;

«Είμαι τυχερή. Να σου πω ότι δεν ασχολούμαι με τον εαυτό μου τόσο πολύ… Δεν έχω μυστικό. Μία κρέμα βάζω μετά το μακιγιάζ. Αν θέλεις το μυστικό ήταν ότι άργησα πολύ να βαφτώ. Μου έλεγε η μάνα μου: «Θα γεράσεις παιδάκι μου». Αν βαφόμουν από τότε ίσως να μη διατηρούσα αυτή την εμφάνιση. Άρχισα να βάφομαι μετά τα είκοσι και έβαζα ένα κραγιονάκι και λίγο μολύβι και αυτό ήταν όλο το βάψιμο.  Εκτός δουλειάς έκανα πολύ ήρεμη ζωή. Δηλαδή όταν δεν δούλευα κοίταζα να συμπληρώνω τον ύπνο. Δεν έκανα καταχρήσεις, δεν έπινα δεν κάπνιζα ποτέ και όλα αυτά είναι υπέρ. Να έχω την υγειά μου, αυτό εύχομαι… και μία ωραία παρέα».

Όσο για το τι ζητά σήμερα από τη ζωή της; «Ε θα ‘θελα να έχω ένα σύντροφο… Όχι γάμο… Αλλά ένα σύντροφο… Να μιλάω, να ταξιδεύω, να κάνουμε παρέα, να γελάω, να τον πειράζω… Να μην κρυβόμαστε, είναι πολύ ωραίο να έχεις έναν άνθρωπο και να μιλάς, η μοναξιά είναι κακό πράγμα..»