Ήταν 17 Δεκεμβρίου του 1997, όταν μια τραγωδία που συνέβη στα Πιέρια Όρη συγκλόνισε το πανελλήνιο. Κρυμμένα ανάμεσα σε χαράδρες και φυτά βρίσκονται εκεί ακόμα τα συντρίμμια του Yakovlev, του μοιραίου ουκρανικού αεροσκάφους που συνετρίβη 14 χρόνια πριν, σε υψόμετρο 1.200 μέτρων, στην τοποθεσία «Ντίτσιος»...
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του «Βήματος» στον τόπο του δυστυχήματος, υπάρχουν ακόμα ίχνη της πτώσης του αεροσκάφους: σπασμένες κορυφές δέντρων, ένα μισοθαμμένο κάθισμα, αλουμινένια κομμάτια από την άτρακτο, σωλήνες και καλώδια, σε μια άκρη ένα άδειο μπουκάλι βότκα, πιθανότατα αφημένο, από τους συγγενείς των 72 νεκρών που τελούν το ετήσιο μνημόσυνο στο σημείο της τραγωδίας.
Το ουκρανικό ΥΑΚ-42 ερχόταν για προσγείωση στο Αεροδρόμιο της Μίκρας στη Θεσσαλονίκη, όταν ο πιλότος ζήτησε βοήθεια από το ραντάρ για την τελική προσέγγιση. Όταν τον ενημέρωσαν ότι το αεροδρόμιο δεν διαθέτει ραντάρ προσέγγισης, ο πιλότος απάντησε ότι είναι σε διαδικασία προσέγγισης, έχει βρει το σωστό ίχνος και κατεβαίνει προς τα 3.500 πόδια.
Όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, το πλήρωμα του ουκρανικού αεροσκάφους είχε χαθεί και δεν μπορούσε να συνεννοηθεί με τους ελεγκτές λόγω κακής γνώσης της αγγλικής γλώσσας. Κάνοντας κύκλους και προσπαθώντας να ξαναβρούν το αεροδρόμιο, οι δύο χειριστές μετά από 18 λεπτά άσκοπων κύκλων «κάρφωσαν» το αεροσκάφος στα Πιέρια Όρη χωρίς να αντιληφθούν ότι κινδυνεύουν, αφού είχαν χαθεί εντελώς και δεν γνώριζαν το ασφαλές ύψος της περιοχής που βρίσκονταν.
Δύο ελεγκτές εναερίου κυκλοφορίας τιμωρήθηκαν από τα δικαστήρια για την παράλειψη να αντιληφθούν εγκαίρως το πρόβλημα και να ζητήσουν τη συνδρομή του ραντάρ της Πολεμικής Αεροπορίας, ενώ κάποιες από τις αποζημιώσεις των συγγενών ακόμα βρίσκονται σε εκκρεμότητα.
Δεν είναι τυχαίο ότι και ο εντοπισμός του μοιραίου αεροσκάφους, ανάμεσα στους άτυχους επιβάτες του οποίου βρίσκονταν αρκετοί Έλληνες που εργάζονταν σε τεχνική εταιρεία ελληνικών συμφερόντων στην Οδησσό, πέρασε από σαράντα κύματα, εν μέσω πρωτόγνωρης κακοκαιρίας.
Η εικόνα που αντίκρισαν οι εθελοντές της περιοχής και επαγγελματίες όταν τελικά βρήκαν τα υπολείμματα του μοιραίου αεροσκάφους ήταν κάτι το απίστευτο. «Κομμένα χέρια, αίματα παντού, ανοικτές βαλίτσες και ρούχα να κρέμονται σαν φρούτα από κλαδιά δέντρων» θυμάται ο Νικόλαος Κωτσογιάννης, υπάλληλος της Δασικής Υπηρεσίας που βρέθηκε και αυτός από τους πρώτους στο σημείου του ατυχήματος. «Αυτό που δε θα ξεχάσω ποτέ είναι ένα όρθιο αεροπορικό κάθισμα, πάνω στο οποίο βρισκόταν ακόμα δεμένη μια νεκρή γυναίκα με ένα βρέφος».
Τα μεγαλύτερα από τα κομμάτια του αεροσκάφους, μεταφέρθηκαν με φροντίδα του Δήμου Πέτρας σε περίφρακτο χώρο, περίπου 2 χιλιόμετρα μακριά από το σημείο του ατυχήματος και σε υψόμετρο 600 μέτρων, από τότε όμως παραμένουν εκεί.
