Την στιγμή που ο μέσος Έλληνας έχει το βλέμμα του στραμμένο στην καταρρέουσα οικονομία της χώρας και ανησυχεί αν θα επιτευχθεί ή όχι το PSI και αν θα παραμείνουμε ή όχι στο ευρώ, στη διεθνή σκηνή μία σειρά από συσχετισμούς διαμορφώνουν ένα νέο σκηνικό του οποίου ο ρόλος μπορεί να αποδειχθεί πολύ πιο ουσιώδης για την πορεία της Ελλάδας από τη ικανοποίηση των αιτημάτων της τρόικας.
Μία σειρά από γεγονότα υποδεικνύουν ξεκάθαρα φίλους και εχθρούς. Το πιο ηχηρό από αυτά, την εβδομάδα που πέρασε, ήταν το εμπάργκο στις εισαγωγές πετρελαίου που κήρυξε στο Ιράν το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης με απώτερο σκοπό την παραίτηση του πρώτου από τις πυρηνικές του φιλοδοξίες. Ο χρονικός ορίζοντας που τέθηκε για την εφαρμογή είναι η 1η Ιουλίου. Η αντίδραση του Ιράν ακαριαία.
Απείλησε με άμεσο κλείσιμο της στρόφιγγας των εξαγωγών και αποκλεισμό των Στενών του Ορμούζ, την ώρα που στην περιοχή καταπλέει το αμερικανικό αεροπλανοφόρο «Αβραάμ Λίνκολν», συνοδεία γαλλικών και βρετανικών πολεμικών πλοίων.
Άμεση ήταν όμως και η αντίδραση του Υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας στην είδηση της επιβολής του εμπάργκο στο Ιράν. Ο Σεργκέι Λαβρώφ δήλωσε ότι οι μονομερείς κυρώσεις δε μπορούν να συμβάλλουν στην πρόοδο των συνομιλιών για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι σχέσεις Ρωσίας – Ιράν βρίσκονται σε τέτοιο σημείο που προ ολίγων ημερών συναποφάσισαν την αντικατάσταση του δολαρίου από το ρούβλι στις διμερείς του συναλλαγές. Παράλληλα η Ρωσία έχει ήδη ανακοινώσει την πραγματοποίηση στρατιωτικών ασκήσεων στην περιοχή του Καυκάσου, μία ανάσα από τα σύνορα με το Ιράν, θέλοντας να στείλει το δικό της μήνυμα στους δυτικούς για το ρόλο της στην περιοχή.
Το δεύτερο αξιοσημείωτο γεγονός αυτής της εβδομάδας ήταν η υπογραφή κοινής δήλωσης 30 σημείων μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας. Τη μερίδα του λέοντος στα συμφωνηθέντα κατέλαβε η ενεργειακή πολιτική των δύο χωρών : η συνεργασία για τη δημιουργία του πυρηνικού σταθμού Ακούγιου, του αγωγού «South Stream» και του αγωγού αργού πετρελαίου Σαμψούντας – Τσεϊχάν. Λίγες μέρες νωρίτερα είχε προηγηθεί η έντονη αντίδραση της Μόσχας για την εγκατάσταση του νατοϊκού αντιβαλλιστικού ραντάρ στην τουρκική επαρχία της Μαλάτιας, κοντά στα τουρκοιρανικά σύνορα. Με ανακοίνωση που εξέδωσε το υπουργείο εξωτερικών της Ρωσίας άφησε να εννοηθεί ότι το συγκεκριμένο ραντάρ έχει στοχοποιηθεί από βαλλιστικά πυρηνικά βλήματα του ρωσικού στρατού. Στην επίσκεψη του Νταβούτογλου στη Μόσχα, που ακολούθησε, διευκρινίστηκε ότι η Τουρκία δεν έχει την πρόθεση να αποτελέσει πεδίο δράσης εναντίον του Ιράν.
Στους στρατηγικούς συμμάχους του Ιράν συγκαταλέγεται και η πρώτη στη λίστα των χωρών που εισάγουν το πετρέλαιό του, η Κίνα. Πρόσφατα δημοσιεύματα θέλουν τόσο την Κίνα όσο και την Ινδία, να ακολουθούν το δρόμο που χάραξε η Ρωσία, και να αντικαθιστούν το δολάριο, όχι με ρούβλι, αλλά με χρυσό στις οικονομικές συναλλαγές τους με το Ιράν. Αν συνυπολογίσει κανείς τον όγκο των συναλλαγών που αγγίζει το ένα εκατομμύριο βαρέλια την ημέρα, μέγεθος που μεταφράζεται στο 40% των εξαγωγών του Ιράν, αναμένεται να ενισχυθεί η τιμή του χρυσού και να μειωθεί η αξία του δολαρίου στις παγκόσμιες αγορές.
Το τελευταίο προπύργιο πριν την όποια επέμβαση στο Ιράν παραμένει κατά πολλούς η Συρία, στην οποία η κατάσταση παραμένει έκρυθμη. Το καθεστώς του Μπασάρ Αλ Άσαντ είναι υπό κατάρρευση, με τους αντικαθεστωτικούς να χτυπάνε στόχους στα τυφλά. Η Δύση με σύμμαχο την Τουρκία επιθυμεί από καιρό την ανατροπή του Άσαντ, ο οποίος εξακολουθεί να έχει στο πλευρό του Κίνα και Ρωσία. Η τελευταία συμφώνησε πρόσφατα να προμηθεύσει τη Συρία με 36 αεροσκάφη τύπου Yak-30. Ρωσία και Κίνα έχουν αποτελέσει και εξακολουθούν να αποτελούν τροχοπέδη σε ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ εναντίον της Συρίας, προστατεύοντάς την.
Η πίεση της Ρωσίας προς τους δυτικούς ανάγκασε τον Διοικητή των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη να δηλώσει επισήμως, την περασμένη Τετάρτη, ότι το ΝΑΤΟ δεν εξετάζει καμία στρατιωτική επέμβαση στη Συρία ή το Ιράν.
Συσχετίζοντας τα διεθνή δρώμενα με τα του οίκου μας αξίζει να σημειώσουμε τα εξής: Η Ελλάδα αφενός καλύπτει το 35% των πετρελαϊκών αναγκών της από το Ιράν –μοναδική χώρα που εξακολουθεί να μας προμηθεύει επί πιστώσει- αφετέρου είναι χώρα μέλος τόσο της ΕΕ που κήρυξε το εμπάργκο, όσο και του ΝΑΤΟ που καταπλέει πραγματοποιώντας ασκήσεις ή και επίδειξη δύναμης στον περσικό κόλπο. Από την άλλη πλευρά ο αυριανός υποψήφιος πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς πραγματοποίησε προχθές συνάντηση με τον Ρώσο πρωθυπουργό Βλαντιμίρ Πούτιν, που μόνο εθιμοτυπική δε θα μπορούσε να την χαρακτηρίσει κανείς.
Συζητήθηκαν τόσο θέματα συνεργασίας στο πεδίο της ενέργειας όσο και μία ενδεχόμενη δανειακή σύμβαση, δεδομένης της οικονομικής κατάστασης της χώρα μας. Φήμες θέλουν να προγραμματίζει ταξίδι και στην Κίνα αμέσως μετά τις εκλογές, όποτε κι αν διενεργηθούν αυτές. Κινήσεις που μπορεί να σηματοδοτούν μία αλλαγή στρατοπέδου για την χώρα μας;
Μία σειρά από γεγονότα υποδεικνύουν ξεκάθαρα φίλους και εχθρούς. Το πιο ηχηρό από αυτά, την εβδομάδα που πέρασε, ήταν το εμπάργκο στις εισαγωγές πετρελαίου που κήρυξε στο Ιράν το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης με απώτερο σκοπό την παραίτηση του πρώτου από τις πυρηνικές του φιλοδοξίες. Ο χρονικός ορίζοντας που τέθηκε για την εφαρμογή είναι η 1η Ιουλίου. Η αντίδραση του Ιράν ακαριαία.
Απείλησε με άμεσο κλείσιμο της στρόφιγγας των εξαγωγών και αποκλεισμό των Στενών του Ορμούζ, την ώρα που στην περιοχή καταπλέει το αμερικανικό αεροπλανοφόρο «Αβραάμ Λίνκολν», συνοδεία γαλλικών και βρετανικών πολεμικών πλοίων.
Άμεση ήταν όμως και η αντίδραση του Υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας στην είδηση της επιβολής του εμπάργκο στο Ιράν. Ο Σεργκέι Λαβρώφ δήλωσε ότι οι μονομερείς κυρώσεις δε μπορούν να συμβάλλουν στην πρόοδο των συνομιλιών για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι σχέσεις Ρωσίας – Ιράν βρίσκονται σε τέτοιο σημείο που προ ολίγων ημερών συναποφάσισαν την αντικατάσταση του δολαρίου από το ρούβλι στις διμερείς του συναλλαγές. Παράλληλα η Ρωσία έχει ήδη ανακοινώσει την πραγματοποίηση στρατιωτικών ασκήσεων στην περιοχή του Καυκάσου, μία ανάσα από τα σύνορα με το Ιράν, θέλοντας να στείλει το δικό της μήνυμα στους δυτικούς για το ρόλο της στην περιοχή.
Το δεύτερο αξιοσημείωτο γεγονός αυτής της εβδομάδας ήταν η υπογραφή κοινής δήλωσης 30 σημείων μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας. Τη μερίδα του λέοντος στα συμφωνηθέντα κατέλαβε η ενεργειακή πολιτική των δύο χωρών : η συνεργασία για τη δημιουργία του πυρηνικού σταθμού Ακούγιου, του αγωγού «South Stream» και του αγωγού αργού πετρελαίου Σαμψούντας – Τσεϊχάν. Λίγες μέρες νωρίτερα είχε προηγηθεί η έντονη αντίδραση της Μόσχας για την εγκατάσταση του νατοϊκού αντιβαλλιστικού ραντάρ στην τουρκική επαρχία της Μαλάτιας, κοντά στα τουρκοιρανικά σύνορα. Με ανακοίνωση που εξέδωσε το υπουργείο εξωτερικών της Ρωσίας άφησε να εννοηθεί ότι το συγκεκριμένο ραντάρ έχει στοχοποιηθεί από βαλλιστικά πυρηνικά βλήματα του ρωσικού στρατού. Στην επίσκεψη του Νταβούτογλου στη Μόσχα, που ακολούθησε, διευκρινίστηκε ότι η Τουρκία δεν έχει την πρόθεση να αποτελέσει πεδίο δράσης εναντίον του Ιράν.
Στους στρατηγικούς συμμάχους του Ιράν συγκαταλέγεται και η πρώτη στη λίστα των χωρών που εισάγουν το πετρέλαιό του, η Κίνα. Πρόσφατα δημοσιεύματα θέλουν τόσο την Κίνα όσο και την Ινδία, να ακολουθούν το δρόμο που χάραξε η Ρωσία, και να αντικαθιστούν το δολάριο, όχι με ρούβλι, αλλά με χρυσό στις οικονομικές συναλλαγές τους με το Ιράν. Αν συνυπολογίσει κανείς τον όγκο των συναλλαγών που αγγίζει το ένα εκατομμύριο βαρέλια την ημέρα, μέγεθος που μεταφράζεται στο 40% των εξαγωγών του Ιράν, αναμένεται να ενισχυθεί η τιμή του χρυσού και να μειωθεί η αξία του δολαρίου στις παγκόσμιες αγορές.
Το τελευταίο προπύργιο πριν την όποια επέμβαση στο Ιράν παραμένει κατά πολλούς η Συρία, στην οποία η κατάσταση παραμένει έκρυθμη. Το καθεστώς του Μπασάρ Αλ Άσαντ είναι υπό κατάρρευση, με τους αντικαθεστωτικούς να χτυπάνε στόχους στα τυφλά. Η Δύση με σύμμαχο την Τουρκία επιθυμεί από καιρό την ανατροπή του Άσαντ, ο οποίος εξακολουθεί να έχει στο πλευρό του Κίνα και Ρωσία. Η τελευταία συμφώνησε πρόσφατα να προμηθεύσει τη Συρία με 36 αεροσκάφη τύπου Yak-30. Ρωσία και Κίνα έχουν αποτελέσει και εξακολουθούν να αποτελούν τροχοπέδη σε ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ εναντίον της Συρίας, προστατεύοντάς την.
Η πίεση της Ρωσίας προς τους δυτικούς ανάγκασε τον Διοικητή των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη να δηλώσει επισήμως, την περασμένη Τετάρτη, ότι το ΝΑΤΟ δεν εξετάζει καμία στρατιωτική επέμβαση στη Συρία ή το Ιράν.
Συσχετίζοντας τα διεθνή δρώμενα με τα του οίκου μας αξίζει να σημειώσουμε τα εξής: Η Ελλάδα αφενός καλύπτει το 35% των πετρελαϊκών αναγκών της από το Ιράν –μοναδική χώρα που εξακολουθεί να μας προμηθεύει επί πιστώσει- αφετέρου είναι χώρα μέλος τόσο της ΕΕ που κήρυξε το εμπάργκο, όσο και του ΝΑΤΟ που καταπλέει πραγματοποιώντας ασκήσεις ή και επίδειξη δύναμης στον περσικό κόλπο. Από την άλλη πλευρά ο αυριανός υποψήφιος πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς πραγματοποίησε προχθές συνάντηση με τον Ρώσο πρωθυπουργό Βλαντιμίρ Πούτιν, που μόνο εθιμοτυπική δε θα μπορούσε να την χαρακτηρίσει κανείς.
Συζητήθηκαν τόσο θέματα συνεργασίας στο πεδίο της ενέργειας όσο και μία ενδεχόμενη δανειακή σύμβαση, δεδομένης της οικονομικής κατάστασης της χώρα μας. Φήμες θέλουν να προγραμματίζει ταξίδι και στην Κίνα αμέσως μετά τις εκλογές, όποτε κι αν διενεργηθούν αυτές. Κινήσεις που μπορεί να σηματοδοτούν μία αλλαγή στρατοπέδου για την χώρα μας;
