Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

ΚΟΒ ΥΓΕΙΑΣ Ν.Ε ΠΙΕΡΙΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ : ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ ΠΕΣΑΝ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ



Μερικά συμπεράσματα με αφορμή τις εκλογές για την  ΠΟΕΔΗΝ στο νοσοκομείο της Κατερίνης 


 Δεν χάνουν ευκαιρία οι διάφοροι μεγαλοσυνδικαλιστές  να δείξουν ότι ο μόνος τους εχθρός είναι το οργανωμένο και ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, αφού όλοι αυτοί        ( πασοκτζήδες, νεοδημοκράτες και διάφοροι ανέντακτοι αριστεροί) γίνονται μια ωραία παρέα που το μόνο που τους  ενδιαφέρει είναι να κρύψουν από τους εργαζόμενους  τις δύο γραμμές στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Η μια γραμμή του κυβερνητικού υποταγμένου συμβιβασμένου  συνδικαλισμού, αυτή που παρέδωσε τους εργαζόμενους και τα δικαιώματα τους που είχαν κατακτηθεί με χρόνιους και αιματηρούς αγώνες,  έρμαιο στης ορέξεις του μεγάλου κεφαλαίου
Είναι αυτοί που καναν γαργάρα το χαράτσι του 5ευρου, της μειώσεις στους μισθούς μας  και κάθονται με τα χεριά σταυρωμένα ενόψει εφεδρείας.
Είναι αυτοί που βαλαν πλάτη τόσα χρόνια  ώστε να μετατραπεί η δημόσια υγεία  σε πεδίο δράσης λαμπρό για της μεγάλες   επιχειρήσεις και πολλά αλλά που δεν φτάνει βιβλίο ολόκληρο για να τα χωρέσει. 

Και η άλλη γραμμή στο συνδικαλιστικό κίνημα ,είναι η ταξική , αυτή που τόσα χρόνια  παλεύει  για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων ,που παλεύει για ανθρώπινους μισθούς και συνθήκες εργασίας για τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΙ ΕΠΑΡΚΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ των δημόσιων μονάδων υγείας – πρόνοιας από τον Κρατικό Προϋπολογισμό. Να φορολογηθούν τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου με 45%
για Άμεση κάλυψη των απωλειών των ασφαλιστικών ταμείων από το κράτος. Ένταξη των υγειονομικών στα Βαρέα – Ανθυγιεινά.
Η διαφορά του ταξικού κινήματος με αυτές τις δυνάμεις δεν περιορίζεται στην μια ή την άλλη μορφή πάλης, στο ένα ή στο άλλο αίτημα. Βρίσκεται στην βασική κατεύθυνση, στο συνολικό πλαίσιο που κινούνται.
 Αυτές οι δυνάμεις στηρίζουν το εκμεταλλευτικό σύστημα και το υπερασπίζονται. Στηρίζουν ενεργητικά τη στρατηγική του κεφαλαίου και την αντιλαϊκή πολιτική. Κινούνται με βάση τα κριτήρια της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των καπιταλιστικών επιχειρήσεων, τοποθετούνται υπέρ της «αντοχής της οικονομίας». 
Γι΄ αυτό αρνούνται και καταπολεμούν την ταξική πάλη, επιλέγοντας το δρόμο της ταξικής συνεργασίας, των κοινωνικών διαλόγων.
 Δεν μπορούν να εκπροσωπήσουν την Εργατική Τάξη, εκπροσωπούν τα αντίπαλα συμφέροντα. Και από αυτή τη σκοπιά συμμετέχουν, με ελιγμούς, με προσχήματα, στο σχέδιο προώθησης των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων με τις ιδιωτικοποιήσεις, τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, στην κοινωνική ασφάλιση, στο εισόδημα των εργαζομένων.
Σε αυτή τους την προσπάθεια έστησαν εκλογές παρωδία  χωρίς να δώσουν τον απαιτούμενο χρόνο στης ταξικές δυνάμεις να εκφραστούν ,και να δώσουν την μάχη από θέσεις αρχών, και σαν να μην έφτανε αυτό χρησιμοποίησαν διαφορές μεθόδους για να μην εκφραστεί ακόμα και σε αυτές της εκλογές παρωδία το ταξικό συνδικαλιστικο κίνημα 
Η πλειοψηφία του Δ.Σ αρνείται συστηματικά με τη χρήση τον υπεκφυγών και διαφόρων αστείων δικαιολογιών να παραδώσει τα πρακτικά της συνέλευσης που υποτίθεται ότι έγινε για να προκηρυχτούν η εκλογές (αλήθεια γιατί δεν έγινε αντιληπτή  από τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων;)
Ενώ ταυτόχρονα αρνείται να δώσει αντίγραφο του καταστατικού σε μέλος του σωματείου λες και κρύβει κρατικά μυστικά. 

Για αυτό λοιπόν οι εργαζόμενοι ας βγάλουν τα συμπεράσματα τους 

Για το ταξικό κίνημα ο αγώνας ούτε ξεκινά ούτε σταματά σε μια εκλογική μάχη. 
Το ταξικό κίνημα Επιδιώκει τη συγκέντρωση και την κινητοποίηση περισσότερων εργατών, εργατριών, νέων εργαζόμενων, σε ταξική – αγωνιστική κατεύθυνση, σε σύγκρουση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, τους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς εκπροσώπους του, την αντιλαϊκή πολιτική. Επιδιώκει την κοινή συντονισμένη πάλη των εργαζομένων στον ιδιωτικό, το δημόσιο τομέα, τις πρώην ΔΕΚΟ. Την κοινή πάλη ανάμεσα στους Έλληνες και τους μετανάστες. Σε αυτό το έδαφος, στο έδαφος της ταξικής πάλης, του αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, μπορεί να ενισχυθεί η ενότητα της Εργατικής Τάξης. Η ενότητα για την οποία μιλάει ο εργοδοτικός – κυβερνητικός συνδικαλισμός είναι ενότητα στην υποταγή, στην αποδοχή της στρατηγικής των αντιπάλων της Εργατικής Τάξης, είναι καρικατούρα της ενότητας. 
Για αυτό λοιπόν  Ισχυροποίησε το ΠΑΜΕ, τη δύναμη που μπορεί να γίνει το αντίπαλο δέος. 
Αποδυνάμωσε – τιμώρησε το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και τους εκπροσώπους τους.