Ο Χρήστος Λούλης μοιάζει να βρίσκεται σε μια συνεχή καλλιτεχνική αναζήτηση. Αυτή η εξερεύνηση βρίσκεται, άλλωστε, στο επίκεντρο των όσων κάνει, είτε πρόκειται για τον Περικλή στην ομώνυμη παράσταση του Εθνικού Θεάτρου, είτε για τον Σωκράτη της ταινίας Παράδεισος του Παναγιώτη Φαφούτη που έρχεται αντιμέτωπος με τα αισθήματα του καλύτερου φίλου του για εκείνον, στη διάρκεια των καρναβαλικών εκδηλώσεων της Πάτρας.
«Οι Έλληνες πάντα ήμασταν εξερευνητές. Αν ξαναγίνουμε εξερευνητές, Αργοναύτες, τότε θα ξαναβρούμε την πατρίδα μας, που είναι η οικουμένη» λέει ο ηθοποιός σε συνέντευξη του στο in.gr.Πώς ήρθε η συμμετοχή στην ταινία «Παράδεισος»;
Πολύ απλά... Με πήρε μια μέρα ο Παναγιώτης (Φαφούτης, ο σκηνοθέτης) τηλέφωνο.
Ποια αισθήματα βρίσκονται στο κέντρο της σχέσης των δύο ανδρών (του δικού σας χαρακτήρα και του Κ.Αβαρικιώτη) στην ταινία;
Αυτά που δεν επηρεάζονται εύκολα. Η αλληλοεκτίμηση, η αγνή αγάπη.
Στην ταινία παρακολουθούμε τις ιστορίες μιας ομάδας προσώπων στο καρναβάλι της Πάτρας. Εσείς έχετε πάει ποτέ στις εκδηλώσεις του;
Δυστυχώς, δεν έχω πάει ποτέ στο καρναβάλι. Νομίζω, όμως, ότι θα είναι πολύ ενδιαφέρον να δω μια ολόκληρη πόλη να γλεντάει...
Στο τέλος της δικής σας ιστορίας στον «Παράδεισο» αφήνεται να εννοηθεί μια συγχώρεση. Συγχωρείτε εύκολα; Θυμώνετε εύκολα;
Θυμώνω εύκολα, πράγματι. Πάντα θύμωνα εύκολα. Ευτυχώς το ίδιο εύκολα συγχωρώ. Γιατί συνεχώς θυμάμαι ότι αν εγώ μπορώ να κάνω μεγάλα λάθη χωρίς να έχω κακή πρόθεση, τότε μπορούν όλοι...
Παρακολουθείτε ελληνικό σινεμά; Ποια ταινία «ζηλέψατε» και σκεφτήκατε ότι σε αυτήν θα θέλατε να είχατε συμμετάσχει;
Παρακολουθώ όσο μπορώ να έχω χρόνο για να πάω στο σινεμά. Εκτός από τον Παράδεισο που λάτρεψα πραγματικά, ζήλεψα πολύ που δεν έπαιζα στον Κυνόδοντα. Ελπίζω να παίξω στον... «τραπεζίτη», την επόμενη παγκόσμια επιτυχία... (χαμογελά)
Στην περίπτωση του «Περικλή», η χώρα ξαναγεννιέται από τις στάχτες της. Στην Ελλάδα του σήμερα πόσο είναι εφικτό κάτι τέτοιο; Υπάρχει απάντηση στην κρίση;
Η μόνη σίγουρη απάντηση στην κρίση που περνάμε, αλλά και σε κάθε κρίση από καταβολής κόσμου, είναι ο χρόνος. Και αυτό γιατί ευτυχώς οι νέες γενιές δεν πολυενδιαφέρονται για τις παλιές γενιές και τις αγκυλώσεις τους... Αφήστε τα παιδιά να μεγαλώσουν ελεύθερα, μην τους κάνετε γενίτσαρους της ανεπάρκειάς σας και των κόμπλεξ σας!
Υπάρχουν σήμερα ηγεμόνες σαν τον Περικλή;
Πάντως άνθρωποι σαν τον Περικλή υπάρχουν. Δηλαδή εγκρατείς, αισιόδοξοι, με πίστη στις ικανότητές τους και επίγνωση της αξίας τους. Κι αν δεν υπάρχουν τέτοιοι ηγεμόνες, δεν πειράζει. Δεν τους χρειαζόμαστε, αρκεί οι άνθρωποι που μόλις περιέγραψα να βγουν έξω, στην Ιστορία. Τότε θα εμφανιστούν και τέτοιοι ηγεμόνες.
Φέτος το μότο του Εθνικού Θεάτρου είναι: «Τι είναι η πατρίδα μας». Για σας, τι είναι η πατρίδα μας;
Σίγουρα όχι τα βουνά κι οι κάμποι... Η πατρίδα μας δεν μπορεί να περιορίζεται στη γεωγραφία, ούτε στο φολκλόρ της πίστης μας. Έλληνες υπήρχαν και υπάρχουν σε όλη την οικουμένη και προ Χριστού. Και όλη η οικουμένη είναι διαποτισμένη με τα αγαθά του ελληνικού πολιτισμού που κι αυτός με τη σειρά του δεν δημιουργήθηκε από το γονίδιό μας, αλλά επειδή οι Έλληνες πάντα ήμασταν εξερευνητές. Αν ξαναγίνουμε εξερευνητές, Αργοναύτες, τότε θα ξαναβρούμε την πατρίδα μας, που είναι η οικουμένη.
Πρόσφατα γίνατε πατέρας. Σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία που ζούμε, ποια γνώση θα θέλατε να μεταδώσετε στο παιδί σας;
Αυτό ακριβώς θα ήθελα να μπορούσα να του μεταδώσω. Τη δίψα για εξερεύνηση.
Δίνετε την αίσθηση ότι δεν εφησυχάζετε ποτέ όσον αφορά την τέχνη σας. Τι είναι αυτό που «ψάχνετε» με κάθε νέα ερμηνεία; Το βρίσκετε;
Προσπαθώ να εξελιχθώ, δηλαδή να μπορώ να κάνω κάθε φορά όσο το δυνατόν λιγότερα με το μεγαλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Ακούγεται σαν τεμπελιά αλλά είναι το ακριβώς αντίθετο. Ενός είδους δρόμος προς τη φώτιση. Ακούγεται «ψωνίστικο», αλλά είναι ό,τι αξίζει πιο πολύ.
• Ποιο όνειρό σας επιστρέφει πιο επίμονα;
Το Imagine του John Lenon.
* Η ταινία «Παράδεισος» θα προβάλλεται στις κινηματογραφικές αίθουσες από 26 Ιανουαρίου. Ο «Περικλής» ανεβαίνει από το Εθνικό Θέατρο. Ο Χρήστος Λούλης θα συμμετάσχει και στην παράσταση του Εθνικού «Τρωίλος και Χρυσηίδα».