Γράφει ο πρώην δήμαρχος Λιτοχώρου Νίκος ΚουκουτάτσιοςΔεν είναι μόνο να απορεί κανείς με την αναξιότητα των πολιτικών και διοικητικών αρμοδίων της κεντρικής εξουσίας, που μας οδήγησαν σε διεθνή ανυποληψία, αλλά και να εξανίσταται και να οργίζεται με την αμβλύνοια τους, να μην μπορούν να δώσουν σύντομες λύσεις σε πολύ απλά πράγματα.
Δύο φορές είδε το φως της δημοσιότητας το θέμα του εργοστασίου ξύλου Λιτοχώρου.
Και τις δύο φορές το έφερε περιέργως στη δημοσιότητα ο κατά τα άλλα συμπαθής βουλευτής Πιερίας Θανάσης Παπαγεωργίου.
Την μία φορά ζήτησε να μάθει από τον πολυώνυμο υπουργό Σκανταλίδη τι θα πράξει για να απαλλαγεί η περιοχή από τις αντιαισθητικές εγκαταστάσεις του εργοστασίου, που χρόνια βρίσκεται σε αχρησία, και τώρα δημοσιεύει την απάντηση που πήρε από την ΄΄ Ειδική Γραμματεία ΄΄ δασών η οποία διερευνά μέσω κτηματικής εταιρίας του δημοσίου [ ΚΕΔ ] χώρο μετεγκατάστασης, και κονδύλια για την επαναλειτουργία του. Μα είναι στα καλά τους οι άνθρωποι; Εδώ ότι δημόσιο υπήρχε έχει ξεπουληθεί η έχει υποθηκευθεί στους τοκογλύφους δανειστές μας και αυτοί προσπαθούν να νεκραναστήσουν μια από χρόνια πεθαμένη δημόσια επιχείρηση;
Δηλαδή αγνοούν ότι στο Λιτόχωρο υπάρχει ένας έστω και κουτσουρεμένος χωροταξικός σχεδιασμός, ότι ισχύουν αμετάκλητα οι ζώνες οικιστικού ελέγχου, και ότι υπάρχει ένα υπερευρύχωρο βιοτεχνικό πάρκο μέσα στο οποίο μπορεί άνετα να εγκατασταθεί το εργοστάσιο ξυλείας Λιτοχώρου και μάλιστα κατά προτεραιότητα, εφ’όσον συντρέχει λόγος διατήρησης του;
Οι μέχρι τώρα υπεύθυνοι του δασαρχείου Πιερίας που διαχειρίζονται το εργοστάσιο αυτό το θεωρούσαν και το θεωρούν ακόμη τσιφλίκι τους όπως και όλες τις κοινόχρηστες εκτάσεις του Λιτοχώρου αλλά και οι άλλες συναφείς δημόσιες υπηρεσίες, δεν μπόρεσαν να εμπεδώσουν ακόμη την ωμή νομική πραγματικότητα ότι στα διοικητικά όρια του Λιτοχώρου δεν υπάρχουν δημόσιες εκτάσεις εκτός από τον συμπαγή ορεινό όγκο του Ολύμπου που κακώς χαρακτηρίστηκε δημόσιος αφού εδώ
στις λεγόμενες νέες χώρες Ήπειρο Μακεδονία και Θράκη ισχύει το ιδιοκτησιακό καθεστώς των γαιών όπως αυτό διαμορφώθηκε με τον Οθωμανικό νόμο της 7 Ραμαζάν του 1856 και ότι αυτός ο νόμος ενσωματώθηκε στο Ελληνικό δίκιο με το νόμο 147/1914. Γιατί λοιπόν ψάχνονται άδικα και δεν απευθύνονται στον Δήμο Δίου Ολύμπου ως διάδοχου του Δήμου Λιτοχώρου για να λύσουν το πρόβλημα της μετεγκατάστασης αν υπάρχει τέτοιο πρόβλημα;
Αλλά και η ηγεσία του Δήμου Δίου Ολύμπου γιατί δεν τους απαλλάσσει από την αγωνία στέλνοντας τους τον αρμόδιο δικαστικό υπάλληλο να τους κάνει έξωση από την ιδιοκτησία του; Δεν γνωρίζει την πάγια διάταξη του αστικού κώδικα, ότι τα υπερκείμενα ανήκουν τοις υποκειμένοις;
Πότε θα απαλλαγούμε επιτέλους από το αντεθνικό Αθηναϊκό κράτος και τους πονηρούς θλιβερούς εκπροσώπους του; Λιτόχωρο 11-12-2012 Νίκος Κουκουτάτσιος
π . Δήμαρχος Λιτοχώρου.
