Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

Βαγγέλης Καραφουλίδης: "Τα γκολ που έβαζα στους αντίπαλους τερματοφύλακες και τους στενοχωρούσα, ήταν το μόνο κακό που έπραξα στη ζωή μου"


Είναι πολλές εκείνες οι στιγμές που εμείς οι Φίλοι της Ιστορίας του Πιερικού μας ερευνώντας τις παλιές εποχές της αγαπημένης μας ομάδας, στεκόμαστε σε μορφές και σε στιγμές που σφράγισαν ανεξίτηλα την ιστορία του Πιερικού ποδοσφαίρου.

Μια από τις σημαντικότερες μορφές της έρευνας μας που αναδείχθηκε μέσα στο πέρασμα του χρόνου είναι και ο Βαγγέλης Καραφουλίδης.                                                     Από τα δεκαεννιά του χρόνια γνήσιο ποδοσφαιρικό ταλέντο της ποδοσφαιρομάνας    Πιερίας άφησε την σφραγίδα σε τέσσερεις μεγάλες ομάδες του Ελληνικού ποδοσφαίρου που κατά σειρά είναι ο Μέγας Αλέξανδρος, ο ΠΑΟΚ, ο Ολυμπιακός και φυσικά ο νεογέννητος τότε και πολλά υποσχόμενος Πιερικός.



Προπονητής μετέπειτα κυρίως της εφηβικής ομάδας του Πιερικού ανέδειξε όλους εκείνους τους ποδοσφαιριστές που μεγαλούργησαν τις δεκαετίες του ΄70 και του ’80, με το σήμα του Π στο στήθος τους.

Δικαίως λοιπόν κατέχει περίοπτη θέση στο πάνθεον της Ιστορίας του Πιερικού μας, αποτελεί πρεσβευτή του Πιερικού ποδοσφαίρου και μαζί με τους υπέροχους συμπαίκτες του αναδείχθηκαν ως οι Πατέρες της Ιστορίας του ένδοξου Πιερικού
Το προφίλ του μεγάλου Βαγγέλη Καραφουλίδη προσπαθήσαμε να το αναδείξουμε στη σύντομη συνέντευξη που ακολουθεί.

ΣΦΙΠ: Αξιότιμε Ευάγγελε Καραφουλίδη, πότε γεννήθηκες και ποια είναι η οικογενειακή σου κατάσταση;

Βαγγέλης Καραφουλίδης: Γεννήθηκα το 1934, είμαι παντρεμένος με 2 παιδιά, τον Γιάννη και τον Κώστα  (ποδοσφαιριστή του Πιερικού της δεκαετίας του ’80) και 5 εγγόνια.
ΣΦΙΠ: Πότε ξεκίνησες το ποδόσφαιρο και σε ποιες ομάδες  έπαιξες;
Β.Κ.: Στα 16 μου πρωτόπαιξα στη μεγάλη ομάδα του στον Μέγα  Αλέξανδρου. Το 1953  αγωνίστηκα στον ΠΑΟΚ με τον οποίο αναδείχτηκα πρωταθλητής και πρώτος σκόρερ μαζί με τον Λάμπη Κουϊρουκίδη. Κατόπιν  την περίοδο  1957/1958 παίζοντας  στον Ολυμπιακό κατέκτησα το νταμπλ  έχοντας συμπαίκτες μου τον Σάββα τον Θεοδωρίδη, τον Μίμη τον Στεφανάκο και τον Ηλία Υφαντή. Εν συνεχεία επέστρεψα στον Μ. Αλέξανδρο και τη σεζόν 1959/1960 συμμετείχα με την ομάδα μου στο πρώτο Εθνικό Πρωτάθλημα. Υπήρξα τέλος από τα βασικά στελέχη  της πρώτης ομάδας του Πιερικού το 1961, όπου και έπαιξα μέχρι το 1963 όταν και κρέμασα για πάντα τα ποδοσφαιρικά μου παπούτσια.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 ΣΦΙΠ: Πώς ήταν οι πρώτες μέρες, όταν ιδρύθηκε ο Πιερικός το 1961, σε ποια θέση έπαιζες και ποιο νούμερο φορούσες στη φανέλα σου;
Β.Κ.: Οι πρώτες ημέρες ήταν πολύ ενθαρρυντικές. Πραγματοποιήθηκε μάλιστα φιλικός αγώνας με τον Παναθηναϊκό, τον οποίο μάλιστα κερδίσαμε 3-0. Την επόμενη μέρα ο Θεοφάνης του Παναθηναϊκού δήλωσε: «Όποια ομάδα θα κερδίζει στην Κατερίνη τον Πιερικό, θα παίρνει το πρωτάθλημα». Στον Πιερικό έπαιζα σαν επιτελικός μέσος, με το νούμερο 10 στη φανέλα μου. ΣΦΙΠ: Πότε έπαιξες για τελευταία φορά στον Πιερικό;
Β.Κ.: Με τον Πιερικό έπαιξα τελευταία φορά στις 10 Φεβρουαρίου 1963, στο 0-0 απέναντι  στον Απόλλωνα Αθηνών. Τη μέρα εκείνη ο Πιερικός αγωνίστηκε με Δρανδάκη, Κεφαλίδη, Ταξίδη, Μυστακίδη, Σιδηρόπουλο, Κιζίρογλου, Μπίκα, Αμανατίδη, Θεοδωρίδη, Καραφουλίδη και Χριστοφορίδη. Μετά το τέλος του αγώνα έδωσα τη φανέλα στον νεαρότερο παίκτη του Πιερικού για να "συνεχιστεί" η προσπάθεια που ξεκινήσαμε όλοι μαζί.
ΣΦΙΠ: Ποιους προπονητές ξεχώρισες στην καριέρα σου;
 
Β.Κ.: Ξεχώρισα τον "μαιτρ" της ψυχολογίας Νίκο Πάγκαλο καθώς και τον Ούγγρο Τίμπορ  Κέμενι που τον είχα στον Ολυμπιακό. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα διεθνές παιχνίδι για το Κύπελλο Χριστουγέννων του 1957 ανάμεσα στον Ολυμπιακό και την Ραπίντ Βιέννης των μεγάλων ποδοσφαιριστών Τσέμαν, Χάναπι και Χάπελ . Στο παιχνίδι εκείνο κερδίσαμε 2-0. Το κοουτσάρισμα του ήταν καταπληκτικό.
ΣΦΙΠ: Ποιον ποδοσφαιριστή του Πιερικού θεωρείς ισάξιό σου, στη θέση που έπαιζες;
Β.Κ.: Οπωσδήποτε τον Πόλυ Φουλίδη. Ήταν πολύ μεγάλος μπαλαδόρος.  Δε θα πρέπει να ξεχνάμε όμως και τον εξίσου μεγάλο Χρήστο  Θεοδωρίδη, που πρωτοπαίξαμε μαζί στον Πιερικό.
ΣΦΙΠ: Υπάρχει κάτι που θυμάσαι από το μπαράζ  Πιερικός-Ολυμπιακός Κοζάνης όπου ο Πιερικός κέρδισε με 1-0 και στη συνέχεια πέτυχε την άνοδο του στην Α' Εθνική;      
   Β.Κ.: Ήταν ένα πολύ κρίσιμο παιχνίδι που έγινε μπροστά σε χιλιάδες φιλάθλους, στο γήπεδο του Άρη Θεσσαλονίκης. Επίσης άλλοι τόσοι φίλαθλοι ήταν απέξω από το γήπεδο και δεν χωρούσαν να μπούνε. Είχα μάθει ότι διαιτητής θα είναι ένας Πορτογάλος, ο Γκουβέϊα. Ζήτησα να μάθω πως λέγεται το "καλώς ήλθατε" στα πορτογαλικά.  Έτσι, μόλις τον είδα στο γραφείο του, τον καλωσόρισα στη γλώσσα του κι αυτός εξεπλάγη. Στη διάρκεια του αγώνα υπήρξε συμπλοκή στον αγωνιστικό χώρο, κι εγώ απευθυνόμενος στον διαιτητή του είπα "por favor", "κερδίζοντας" έτσι την αποβολή του αντιπάλου ο οποίος είχε χτυπήσει εκτός φάσης τον Αμανατίδη. Στο τέλος πήραμε τη νίκη με γκολ του Γιώργου Κεφαλίδη, ύστερα από μια φανταστική κούρσα του από δεξιά.
ΣΦΙΠ: Εκτός από ποδοσφαιριστής, υπήρξες και προπονητής;
Β.Κ.: Μετά τον Πιερικό τελείωσα τη σχολή προπονητικής και
 πήρα δίπλωμα Α' κατηγορίας. Υπήρξα προπονητής για λίγο καιρό, καθώς ήθελα να αφιερώσω χρόνο στην οικογένειά μου. Στην ιδιότητα του προπονητή υπήρχαν στοιχεία τα οποία δεν ταίριαζαν στο χαρακτήρα μου. Μου άρεσε περισσότερο να προπονώ τους νεαρούς ποδοσφαιριστές του Πιερικού και υπήρξα προπονητής του για πάνω από δέκα χρόνια  Υπήρξα πάντως τρεις φορές προπονητής της μεγάλης ομάδας του Πιερικού, στις τρεις πρώτες δεκαετίες της Ιστορίας του. Επίσης διετέλεσα για πολλά χρόνια Γραμματέας στον Πιερικό αλλά και Πρόεδρος του "Πιερικού Σταδίου" για 20 χρόνια.
ΣΦΙΠ: Τι σημαίνει στη ζωή σου το όνομα Πιερικός;
Β.Κ.: Πιερικό ποδόσφαιρο και Πιερικός είναι αλληλένδετα. Ο Πιερικός αποτελεί την ατμομηχανή του Πιερικού ποδοσφαίρου και για μένα και την οικογένεια μου αποτελεί ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μας.
ΣΦΙΠ: Οι εποχές έχουν αλλάξει στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Τι έχεις να ευχηθείς στον Πιερικό του σήμερα και στα νέα παιδιά που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο;
Β.Κ.: Πρώτον πρέπει τα νέα παιδιά να αγαπάνε το άθλημα, δεύτερον να είναι συνεπείς και πειθαρχημένοι στις υποχρεώσεις τους, τρίτον και πάνω απ’ όλα να έχουν ψυχή, υπομονή και επιμονή και τέταρτον εύχομαι  στον Πιερικό του σήμερα και στο Ελληνικό ποδόσφαιρο στο σύνολό του να μειωθούν οι ξένοι ποδοσφαιριστές, ώστε οι νεαροί ποδοσφαιριστές να έχουν περισσότερες ευκαιρίες να καθιερωθούν.
ΣΦΙΠ: Πως περιγράφεις τον άνθρωπο Βαγγέλη Καραφουλίδη και τι εύχεσαι στον Πιερικό του σήμερα;
Β.Κ.: Ο πατέρας μου πάντοτε με συμβούλευε να είναι καλός άνθρωπος και να μην κάνω ποτέ κακό σε κανέναν. Έτσι κι εγώ αισθάνομαι και πιστεύω ότι  δεν έχω κάνει ποτέ μου κακό σε κανένα συνάνθρωπό μου. Το μόνο κακό που θα έλεγα ότι έχω κάνει, όχι ως άνθρωπος Βαγγέλης Καραφουλίδης, αλλά ως ποδοσφαιριστής Βαγγέλης Καραφουλίδης  είναι τα γκολ που έβαζα στους αντίπαλους τερματοφύλακες και τους  στενοχωρούσα (γέλια).
Τέλος εύχομαι στον Πιερικό να επιστρέψει στη θέση που του αρμόζει, δηλαδή στην Α’  Εθνική, αλλά με την προϋπόθεση ότι θα είναι οικονομικά και διοικητικά υγιής και να αγωνίζεται ως επί το πλείστον με ντόπιους ποδοσφαιριστές.

ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ:
5/1/1958 ΟΣΦΠ-ΡΑΠΙΝΤ 2-0
1961 Η ΠΡΩΤΗ ΦΩΤΟ ΤΟΥ ΠΙΕΡΙΚΟΥ
1/4/1962 Η ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΠΙΕΡΙΚΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΠΙΕΡΙΚΟΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 1-0
Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΑΡΑΦΟΥΛΙΔΗΣ ΑΝΑΛΥΕΙ ΤΗΝ ΦΑΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΒΟΛΗΣ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΠΙΕΡΙΚΟΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 1-0