Πάντα ήταν πολύ δεμένοι μεταξύ τους. Ο λόγος για τον Χρήστο Μενιδιάτη και την σύζυγό του Νάνσυ που γνωρίστηκαν πριν από έντεκα περίπου χρόνια σε ένα κλαμπ στο Κεφαλάρι, όταν ο Χρήστος είχε πάει εκεί με τους φίλους του και η Νάνσυ με τη δική της παρέα.
Κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της βραδιάς ο Χρήστος, με το χιούμορ που τον διακρίνει, είπε ένα αστείο, ίσως λίγο πιο δυνατά απ’ όσο θα έπρεπε, και η Νάνσυ –η οποία καθόταν ακριβώς πίσω του– γύρισε και γέλασε συγκαταβατικά. «Σε αυτό το σημείο ήταν που “έσπασε ο πάγος μεταξύ μας” κι έπειτα οι δύο παρέες έγιναν μία» παραδέχεται η Νάνσυ και ο Χρήστος συμπληρώνει: «Την επόμενη μέρα της έστελνα τρυφερά μηνύματα στο κινητό και κανονίσαμε να βγούμε μόνοι μας. Όλα εξελίχθηκαν πολύ ομαλά».
«Ζούμε ένα μεγάλο έρωτα! Ο ένας συμπληρώνει τον άλλο, γίνονται αμοιβαίες υποχωρήσεις, αλλά υπάρχουν και οι καβγάδες μας».Και μπορεί να είναι κλισέ για κάποιους, όμως, στην περίπτωση του Χρήστου και της Νάνσυς αυτό που θα μεγαλώσει –αλλά δεν θα ολοκληρώσει, όπως λένε οι ίδιοι– την ευτυχία τους θα είναι ένα παιδί. «Εύχομαι ο νέος χρόνος να μας φέρει ένα παιδί. Θα το θέλαμε πολύ! Όμως αυτά είναι από το Θεό σταλμένα. Προκύπτουν. Δεν γίνεται να τα πιέσεις» λέει ο Χρήστος και στην ερώτηση για το ενδεχόμενο της υιοθεσίας απαντά: «Είμαι αρνητικός. Προσωπικά δεν θα μπορούσα να αγαπήσω ένα ξένο παιδί σαν δικό μου. Νομίζω πως δεν θα τα καταφέρω, γι’ αυτό και δεν το θέλω. Αν είμαστε τυχεροί θα κάνουμε δικά μας παιδιά».
