Διεθυντής Β/μιας Εκπαίδευσης Ν.Πιερίας - Συγγραφέας Μέσα σ’ ένα πανηγυρικό κλίμα ξεκίνησαν τη νέα χρονιά οι ομιλίες της Σχολής Γονέων-Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κατερίνης τη Δευτέρα 16-1-2012 με την ομιλία του Διευθυντή Β\θμιας Εκπαίδευσης Ν .Πιερίας και συγγραφέα κ. Γιάννη Καζταρίδη με θέμα “100 χρόνια ελεύθερης Κατερίνης” .Την ατμόσφαιρα ζέσταναν στην αρχή με τα παραδοσιακά τους τραγούδια τα μέλη της χορωδίας του συλλόγου Μικρασιατών υπό τη διεύθυνση του κ.Πατρή. Στη συνέχεια τιμήθηκαν για την πολύτιμη προσφορά τους στη Σχολή Γονέων ως Επίτιμος Πρόεδρος ο κ. Δημηνάς Δημήτριος και ως Επίτιμος Αντιπρόεδρος ο κ. Αρβανίτης Κωνσταντίνος.
Άρχισε λοιπόν πανηγυρικά η πρώτη εκδήλωση για τον πρώτο αιώνα ελεύθερης Κατερίνης. Ο ομιλητής που ασχολήθηκε με σειρά βιβλίων του για την Κατερίνη, αναφέρθηκε στην αρχή γι’ αυτήν την ραγδαία αύξηση πληθυσμού- για τα ελληνικά δεδομένα- από την κώμη των ελάχιστων οικιών στα 1870 στο σημερινό αστικό κέντρο των 80.000 κατοίκων. Άσημο χωριό πριν από 150 χρόνια ,δεύτερη πόλη πληθυσμιακά μετά τη Θεσσαλονίκη στη Μακεδονία σήμερα.
Γενικότερα βέβαια τον 19ο αιώνα η Ελλάδα ήταν φτωχή και ολιγάνθρωπη, αραιοκατοικημένη μαστιζόταν από αρρώστειες και πείνα και λόγω της Επανάστασης του 1821 και αργότερα του Κριμαϊκού πολέμου. Οι τότε ελληνικές πόλεις ήταν χωριά σε σχέση με τις ευρωπαϊκές. Όταν επί τουρκικού ζυγού η Κατερίνη αριθμούσε 450 κατοίκους η Βέροια είχε 8000 , η Αθήνα 12000, τα Γιάννενα 30000 και η Θεσσαλονίκη 65000. Οι μεγάλες πόλεις αρχές 19ου στα Βαλκάνια με την Οθωμανοκρατία ήταν η Θεσσαλονίκη, το Μοναστήρι και οι Σέρρες. Στην περιοχή της Πιερίας υπήρχαν τσιφλίκια του Τούρκου αγά και οι ληστοσυμμορίες λυμαίνονταν την περιοχή. Με την απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό στις 16\10\1912 άρχισε το άσημο χωριό να αστικοποιείται με την έλευση των κατοίκων των γύρω περιοχών και αργότερα των προσφύγων.
Σύμφωνα με τους περιηγητές και τους ιστορικούς υπήρχε η αρχαία πόλη Άτηρα στη θέση της σημερινής Κατερίνης ή κοντά σ’ αυτήν από όπου και η ονομασία. Σε χάρτες παλιότερους αναφέρεται και ως Άτηρα και ως Αγία Αικατερίνη, από την έλευση προσφύγων από το Σινά προς τιμήν της Αγίας Αικατερίνης, οι οποίοι έκτισαν και τον ομώνυμο ναό. Τελικά επικράτησε το όνομα Κατερίνη κι όχι η λόγια ονομασία.
O ομιλητής κ. Καζταρίδης άντλησε τις πληροφορίες του από το ιστορικό αρχείο του δήμου Κατερίνης ,της Αγροτικής Τράπεζας, της Εθνικής Τράπεζας, από τα αρχεία των δημοτικών σχολείων, των πολιτιστικών συλλόγων και από τις τοπικές εφημερίδες Ηχώ των Πιερίων, Νέα Εποχή και Κήρυκα Πιερίας.
Η πόλη αυξήθηκε πληθυσμιακά με τις προσφυγικές εγκαταστάσεις του 1870 από μουσουλμάνους της Πελοποννήσου και Ηλείους καθώς και από τις γύρω περιοχές. Την περίοδο 1870-1912 εγκαταστάθηκαν Λιβαδιώτες, Κοκκινοπλίτες, Γρεβενιώτες και Ζαγορίσιοι ενώ τη δεκαετία 1912-1922 ήρθαν πρόσφυγες από τη Θράκη και το Καρς της Αρμενίας. Οι περισσότεροι πρόσφυγες ήρθαν μετά τη Μικρασιατική καταστροφή από το 1922-1940 από Μικρασία, Πόντο και Θράκη και εγκαταστάθηκαν σε γειτονιές της πόλης ή δημιούργησαν όμορους οικισμούς. Η εγκατάσταση συνεχίστηκε από το 1946-1960 με πόντιους πρόσφυγες από Ρωσία –Καζακστάν. Όλοι αυτοί αύξησαν τον πληθυσμό, συνέβαλαν στην αστικοποίηση, βοήθησαν με νέες καλλιέργειες τη γεωργία
Ενδυναμώθηκε η παιδεία-δημιουργία Αστικής Σχολής Αικατερίνης 1905, εξαταξίου Γυννασίου 1923 - ενώ στα 1927 έγινε η ύδρευση και ο ηλεκτροφωτισμός. Με το πέρασμα των χρόνων αναβαθμίστηκαν οι υπηρεσίες και σήμερα η πόλη αναπτύσσεται δυναμικά και λόγω της θέσης της. Κοντά στη Θεσσαλονίκη μέσα σε ένα όμορφο περιβάλλον με θάλασσα και βουνά και μάλιστα κοντά στο ψηλότερο βουνό της Ελλάδας τον Όλυμπο.
Η επόμενη ομιλία της Σχολής Γονέων θα πραγματοποιηθεί στις 23\1\2012 στο πνευματικό κέντρο του δήμου Κατερίνης από τον κ.Παρίση Ιωάννη, υποστράτηγο ε.α. Δρ.Διεθνών Σχέσεων με θέμα «Οι δρόμοι της Ενέργειας» και τον κ.Καλεντερίδη Σάββα ,αντισυνταγματάρχη Ε.Σ.ε.α.-εκδότη με θέμα « Η πορεία των Εθνικών μας θεμάτων».
