Ο Λουκάς, η Αγγέλα και ο Βαλεντίνος...
Τα Χριστούγεννα που πέρασαν, ήταν ίσως τα πιο μίζερα της μεταπολίτευσης. Θα έλεγα και τα πιο οικονομικά, αλλά αυτό δεν πειράζει. Θρησκευτική γιορτή είναι, όχι πανηγύρι. Επομένως, αφού η γέννηση του Θεανθρώπου πέρασε μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα, τι ελπίδες έχει να…
χαρεί ο Βαλεντίνος, ο οποίος στο κάτω-κάτω δεν είναι και τίποτα σπουδαίο, παρά μια εμπορική έμπνευση;
Θα πω το κλασσικό: Αν είσαι ερωτευμένος γιορτάζεις κάθε μέρα και δεν περιμένεις την 14η Φεβρουαρίου για να θυμηθείς ότι έχεις γκόμενα ή γκόμενο. Από την άλλη, αν είσαι ερωτευμένος συνέχεια και γιορτάζεις κάθε μέρα, τότε έχεις ένα λόγο παραπάνω να γιορτάσεις και σήμερα.
Το φιλοσόφησα τόσο που ζαλίστηκα. Anyway. Καλά να περάσετε όσοι μαζέψατε οικονομίες για να βγάλετε απόψε το κορίτσι για μία σουμάδα. Όσοι μισείτε τη μέρα του Αγίου Βαλεντίνου, δείτε την ταινία που σας αρμόζει:
