Ο Κώστας Καίσαρης εκφράζει το θαυμασμό του και την ευγνωμοσύνη του στους 199 βουλευτές, που ψήφισαν τη δανειακή σύμβαση κι έσωσαν τη χώρα. Ειδικότερα στη Φωτεινή Πιπιλή και στην Άρια Αγάτσα, που τίμησαν το δημοσιογραφικό κλάδο, από τον οποίο προέρχονται. Άξιες.
Νενικήκαμεν. Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, δεν τη σκιάζει φοβέρα καμιά, μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει, και ξανά προς τη δόξα τραβά.
Πράγματι. Ο δρόμος της ανάκαμψης και της προόδου είναι ανοιχτός και τα σκυλιά δεμένα. Και δεν το λέω εγώ αυτό.
Το είπαν και το τόνισαν τα πλέον υπεύθυνα χείλη.
Ο Πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος: "Δεν πρέπει να χάσουμε αυτήν την ευκαιρία. Να διασφαλίσουμε το μέλλον της πατρίδας".
Κι η Βουλή στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Οι 199 από τους 300 βουλευτές ψήφισαν τη νέα δανειακή σύμβαση.
Το είπε ο πρώην Πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου: "Φτάσαμε κοντά στην πηγή. Πρέπει η χώρα να πιει νερό. Να εξασφαλίσουμε τα 130 δις".
Το είπε ο Άδωνις Γεωργιάδης: "Αυτοί που δυσανασχετούν επειδή κόβεται το 20% των μισθών, θα πρέπει να ξέρουν ότι αν δεν πέρναγε η δανειακή σύμβαση, θα τους κοβόταν το 90% του μισθού τους".
Ο ελληνικός λαός, λοιπόν, οφείλει να τους πει ένα μεγάλο ευχαριστώ. Που στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και, σαν σύγχρονοι Άτλαντες, σήκωσαν στις πλάτες τους τη χώρα.
Η εικόνα της Φωτεινής Πιπιλή να κλαίει, όπως έκλαιγε ενίοτε η Δέσποινα Στυλιανοπούλου, όταν έπαιζε τη το ρόλο της υπηρέτριας της Αλίκης Βουγιουκλάκη, ήταν συγκλονιστική. Δεν κλαίνε μόνο οι ηθοποιοί. Δεν έκλαιγαν μόνο η Κατίνα Παξινού και η Μαρίκα Κοτοπούλη. Δεν είναι μόνο η Επίδαυρος χώρος δακρύων στις αρχαίες τραγωδίες. Είναι και η Βουλή. Παναθηναϊκός μέχρι τα μπούνια η Φωτεινή Πιπιλή. Δεν πήγε όμως, σαν κάποιους άλλους, στο καφενείο της Βουλής για να παρακολουθήσει τα τελευταία δραματικά λεπτά του Παναθηναϊκός - Ξάνθη. Συγκλονισμένη από τις φωτιές που έκαιγαν την Αθήνα, έβαλε τα κλάματα. Πώς να χάσει η Ελλάδα μ' αυτό το πολιτικό προσωπικό;
Κι είναι απορίας άξιον πως αυτός ο λαός έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια. Αναφέρομαι στη μεγάλη σιωπηρή πλειοψηφία. Όχι σ' αυτούς που διαδηλώνουν κατ' επάγγελμα και συνήθεια. Αναφέρομαι στους νοικοκυραίους. Από το πρωί της Δευτέρας, όλοι έπρεπε να βγουν στους δρόμους και να πανηγυρίσουν τη σωτηρία της πατρίδας. Οι ιερείς όφειλαν να χτυπούν χαρμόσυνα τις καμπάνες. Για το μέγα γεγονός της σωτηρίας της πατρίδας. Και του λαού της.
Ο Παπαδήμος ήταν ρητός και ξεκάθαρος: "Τώρα, με τη μείωση του βασικού μισθού στους νεοπροσλαμβανόμενους κατά 32%, θα καταπολεμηθεί η ανεργία". Εικόνα θα πρέπει να τον κάνουν οι ένα εκατομμύριο άνεργοι. και να τον προσκυνάνε. Με τα 130 δις του δανείου, που είμαστε πλέον τόσο κοντά να εξασφαλίσουμε, θα τρώμε με χρυσά κουτάλια. Αυτές οι ώρες, είναι ώρες εθνικής ανάτασης και εθνικής αξιοπρέπειας. Η Ελλάδα εξασφαλίζει την ευρωπαϊκή ρότα της.
Μέρκελ και Σαρκοζί θα συνεχίσουν να ρίχνουν σφαλιάρες στον Έλληνα Πρωθυπουργό και στον Έλληνα Υπουργό Οικονομικών. Πόσοι άλλοι, απ' αυτούς που φιλάνε κατουρημένες ποδιές για να μπουν στην Ευρώπη, έχουν αυτό το προνόμιο; όσο κι αν παρακαλάνε οι Τουρκαλάδες γι' αυτό το χατίρι, δεν τους έχει γίνει ακόμα. Προς τι λοιπόν τα υποκριτικά δάκρυα και οι εξαλλοσύνες;
Ποιοι είναι ο Μανώλης Γλέζος κι ο Μίκης Θεοδωράκης, που αποκάλεσαν όσους ψήφισαν τη δανειακή σύμβαση προδότες; Αν τους κοιτάξει αύριο στα μάτια η Άρια Αγάτσα, τι θα έχουν να της απαντήσουν; Ποιος θα είναι ο αντίλογός τους απέναντι στον υπερήφανο μετεωρολόγο Καντερέ; Επειδή ο Μανώλης Γλέζος κατέβασε τη γερμανική σημαία από την Ακρόπολη πριν 70 χρόνια, νομίζει ότι μπορεί να κάνει τα ίδια και σήμερα; Οι Γερμανοί δεν είναι εχθροί μας. Φίλοι μας είναι. Αυτοί καθαρίζουν για να πάρουμε τα 130 δις της σωτηρίας.
Όσο για τους όρους, χέσε ψηλά κι αγνάντευε. Το είπε ο ίδιος ο Βενιζέλος: "Πού ακούστηκε, αυτός που ζητάει δανεικά, να φτιάχνει και τη δανειακή σύμβαση;". Δεν είναι λογική δωσίλογου αυτή. Είναι Υπουργού Οικονομικών. Ας μη γινόμεθα κουραστικοί όμως. Η Ελλάς ποτές δεν πεθαίνει. Και για του λόγου το αληθές, ας είναι καλά τα συσσίτια των Δήμων και της Εκκλησίας.
