«Σ’ αγαπώ!», του είπε ο Λοβέρδος και αρπάζοντάς τον από το σβέρκο του έδωσε ένα καυτό φιλί στο στόμα σαν άλλος Μπρέζνιεφ… (Μόνο αυτό δεν είδαμε) Και τούτες οι αγάπες δήθεν προκάλεσαν έκπληξη, αιφνιδιασμό, αμηχανία και άλλα παρόμοια που λέγονται από τα παπαγαλάκια των ΜΜ’Ε’ για ενισχύσουν το αίσθημα της ενότητας και να αναδείξουν το θάρρος της πρωτοβουλίας των κινήσεων. Όμως το θέατρο ήταν κακό και οι μνήμες από το κοντινό παρελθόν νωπές.
Η κίνηση Βενιζέλου – Λοβέρδου ήταν άλλη μια βεβιασμένη κίνηση υφαρπαγής της αρχηγίας του κόμματος με γελοίους θεατρινισμούς, ανάλογη εκείνης που είχε γίνει μετά την ήττα του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου του 2007: Όταν ο Βενιζέλος μόνος του από το Μέγαρο Ζαππείου (ξημερώματα της 17ης Σεπτεμβρίου) έκαμνε δηλώσεις λες και ήταν ήδη ο αρχηγός του κινήματος. Όλοι είχαν αιφνιδιαστεί και τότε – πολύς αιφνιδιασμός πέφτει ρε παιδάκι μου! Όχι όμως ο Λοβέρδος. Ο οποίος μαζί με το Χ. Βερελή και τον Κ. Κουλούρη τάχθηκαν αμέσως στο πλευρό του Βενιζέλου. Τη συνέχεια την ξέρετε: ο Βενιζέλος πήρε τα… γνωστά.
Συνεπώς, μια από τα ίδια. Οι ίδιοι πρωταγωνιστές σε νέα σκηνοθετημένη φαρσοκωμωδία που την παίζουν με τον ίδιο κακό τρόπο. Από τη μία ο ανυπόμονος και λαίμαργος για θώκους (κι όχι μόνο) Βενιζέλος: ο «διαπρεπής» συνταγματολόγος που ευθύνεται για τις κατάπτυστες παραγράφους του Συντάγματος που εξαιρούν από τις συνέπειες του νόμου τους Υπουργούς. Είναι επίσης ο εμπνευστής του πιο απάνθρωπου φόρου: του χαρατσιού του ηλεκτρικού ρεύματος (η χαρατσιού Βενιζέλου), ενώ έχει χαρακτηριστεί επιπλέον ως ο πιο αποτυχημένος Υπουργός Οικονομικών. Και από την άλλη ο Λοβέρδος, επίσης συνταγματολόγος (της κακίας ώρας): ο μακελάρης του ασφαλιστικού, ο μακελάρης των εργασιακών δικαιωμάτων και τώρα, ως Υπουργός Υγείας, μακελάρης και της Δημόσιας Υγείας. Αυτό το αποτυχημένο δίδυμο της καταστροφής θέλει να συνεχίσει σε ύπατα αξιώματα την πολιτική του καριέρα, αντί να ετοιμάζει την απολογία για τα ειδικά δικαστήρια που έρχονται για όλους τους υπευθύνους της προδοσίας.
Αλλά, προφανώς, δεν φοβούνται τα δικαστήρια. Αφού ο ένας μπορεί τεχνηέντως να καταργεί νομοθετικά δικαστές κι ο άλλος να τους απειλεί με μακελειά… (Όμως αυτές οι μαγκιές θα κοπούν αν δεν εκλεγούν στις επόμενες εκλογές. Για σκέψου ψηφοφόρε…)
Την ώρα που το ΠΑΣΟΚ βυθίζεται, τα μνημονιακά βαρίδια διαγκωνίζονται για το ποιό θα το βυθίσει γρηγορότερα. Και το τραγικό είναι ότι τα ίδια μνημονιακά βαρίδια παρασέρνουν και την Ελλάδα στον πάτο.
Που είναι οι πολίτες; Τι κάνουν οι Έλληνες πολίτες; Ακόμα περιμένουν να αντιδράσει η αντιπολίτευση που συμπολιτεύεται σιωπηρώς με τους καταστροφείς της χώρας;
