Να μιλήσει ο λαός με εκλογές. Τώρα!..
Στην κόψη του ξυραφιού βρίσκεται αυτές τις ώρες η χώρα. Πολίτες και κάθε λογής αξιωματούχοι έχουν χωριστεί στα δύο. Οι υπέρ του νέου μνημονίου και οι κατά. Κοινός παρονομαστής η καταστροφή της Ελλάδας. Αν το υπογράψουμε λένε οι μεν ξεπουλάμε την πατρίδα μας, την καθιστούμε υπόδουλη για πολλά χρόνια και κινεζοποιούμε τους πολίτες. Διατηρούμε την εθνική μας αξιοπρέπεια που το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα με την εν γένει συμπεριφορά του έχει καταρρακώσει διεθνώς.
Από την άλλη πλευρά, οι υπέρ της υπογραφής του μνημονίου λένε αν πούμε όχι βγαίνουμε αυτόματα από την ευρωζώνη και κατά προέκταση από την Ευρώπη, ο παραγωγικός ιστός της χώρας δεν μπορεί να καλύψει τις βασικές μας βιοποριστικές ανάγκες και θα μας λείψουν από τα τρόφιμα μέχρι το πετρέλαιο που κινεί ολόκληρο το σύστημα παραγωγής, μια και δεν θα υπάρχει κανείς πρόθυμος να μας το προμηθεύσει με πίστωση. Στο πολιτικό σκηνικό έχουν εισέρθει οι κάθε λογής λαϊκιστές που μιλούν με αμφίβολου περιεχομένου στοιχεία υπέρ ή κατά ενός νέου μνημονίου.
Από την άλλη πλευρά, λίγοι είναι οι νουνεχείς που βάζουν ένα σημαντικό θέμα που μπορεί να περιγραφεί με μια λέξη, την ανάπτυξη. Χωρίς ένα ρεαλιστικό πλάνο, που θα οδηγεί στην ανάπτυξη και η μια και η άλλη λύση μας πάνε στο δίλημμα του μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Το ελληνικό πρόβλημα μοιάζει με το αυγό του Κολόμβου. Οποιαδήποτε λύση πρέπει να εμπεριέχει ανάπτυξη. Χωρίς αυτή κάθε λύση θα αποδειχθεί εξ καταστροφική. Αυτές τις ώρες ένα αναξιόπιστο πολιτικό σύστημα, που δημοσκοπικά έχει απαξιωθεί στο σύνολο του, καλείται να πάρει μια πολύ σημαντική απόφαση για την οποία δεν έχει καμιά νομιμοποίηση.
Είναι προφανές ότι όλη αυτή η διαδικασία δεν έχει καμιά σχέση με δημοκρατικές λειτουργίες μιας ευνομούμενης πολιτείας. Αποτελεί εγκληματική παράλειψη το γεγονός ότι όλα αυτά γίνονται ερήμην του ελληνικού λαού. Κάθε υπογραφή που δεσμεύει τη χώρα πέραν της μιας κοινοβουλευτικής θητείας είναι παράνομη αντισυνταγματική και τέλος πέραν κάθε ηθικής. Δεν μπορούν να δεσμεύουν το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας χωρίς να μας ρωτήσουν. Εκτός αν έχουν καταργήσει το Σύνταγμα και το κράτος λειτουργεί με δικτατορικές διαδικασίες τύπου, αποφασίζομεν και διατάσσομεν, υπό κοινοβουλευτικό μανδύα. Αυτό που δεν έκαναν στις 11 Νοεμβρίου 2011, με πρόσχημα την έκτη δόση, αυτό που δεν κάνουν τώρα με αιτιολογικό το PSI και τη νέα δανειακή σύμβαση για να πάρουμε τα 89 δις, καλούνται να το αποφασίσουν σήμερα. Να οδηγήσουν τη χώρα σε εκλογές, προκειμένου ο λαός υπεύθυνα να αποφασίσει για το μέλλον του.
Αν κάποιοι μας θεωρούν ανώριμους να αποφασίσουμε τότε βρίσκονται εκτός δημοκρατικών διαδικασιών. Να μας πουν πως θα πάμε στην ανάπτυξη για να ελπίζουμε σε μια κάποια προοπτική. Διαφορετικά θα βολοδέρνουμε σε χαοτικές πρακτικές, που θα κάνουν την επόμενη μέρα μας χειρότερη από την προηγούμενη. Σε μια τέτοια περίπτωση ο ελληνικός λαός θα κληθεί να επιδείξει την μέγιστη δυνατή ωριμότητα να απομονώσει τις σειρήνες του λαϊκισμού και να επιλέξει τους συνετούς και όχι όσους ουρλιάζουν, επιδιώκοντας να διεγείρουν το θυμικό του και να αποκοιμίσουν τη λογική του…
