Και όμως το απονενοημένο τελικά έγινε. Ο Μέγας Αλέξανδρος της παιδείας μεταφέρθηκε σε άλλο υπουργείο που είχε την ανάγκη για καινοτόμες και διαδραστικές λύσεις «άνθρωπο τον άνθρωπο». Ηθικός αυτουργός αυτής της αποχώρησης σύσσωμος ο εκπαιδευτικός κόσμος που δεν αναγνώρισε επουδενί το «καινοτόμο» έργο της Άννας, που πραγματικά τα δύο χρόνια της θητείας της τα «άλλαξε» (ισοπέδωσε) όλα.
Το κενό τη πραγματικά δυσαναπλήρωτο αφού που θα βρεθεί ξανά υπουργός παιδείας να έχει καταφέρει να μονοπωλήσει την απαξίωση, την αποστροφή και απέχθεια ολόκληρου του εκπαιδευτικού κόσμου σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα; Τώρα μετά την «ανάπτυξη» της παιδείας σειρά έχει η «ανάπτυξη» της χώρας. Κλείστε με στο άσυλο να γλυτώσω ….
Γ.Γ.
