ΔΑΣΟΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ
Η 21η Μαρτίου έχει καθιερωθεί να γιορτάζεται ως η Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας. Αλήθεια, τι είναι αυτή; Άλλη μια μέρα στα ημερολόγια μας δια το τυπικό του θέματος; Να βγούμε από την υποχρέωση ότι θυμόμαστε την προστασία του περιβάλλοντος στα χαρτιά; Να κάνουμε δύο τρεις εκδηλώσεις και του χρόνου;
Τι συμβαίνει όμως στην πράξη εν μέσω οικονομικής κρίσης; Μπορούμε να προστατέψουμε το περιβάλλον, τους φυσικούς πόρους, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, να εφαρμόσουμε αειφορική διαχείριση των δασών;
Άντε πάλι!!!! Θα πει κανείς άρχισε η ξύλινη γλώσσα των επιστημόνων του περιβάλλοντος; Τί όροι είναι αυτοί; Τους γράφουν στα βιβλία, τους λένε στα Πανεπιστήμια;
Ασφαλώς και όχι. Είναι ο καθημερινός αγώνας, ολόκληρου του προσωπικού της δασικής υπηρεσίας του νομού, για την προστασία της υπαίθρου, την ορθολογική διαχείριση, αξιοποίηση και χαρτογράφηση των δασών και των δασικών εκτάσεων.
Το δάσος είναι πηγή ζωής. Να απαριθμήσουμε τις λειτουργίες του; Όλοι τις γνωρίζουν. Μόνο επιγραμματικά:
- Προστασία αστικών περιοχών από πλημμύρες, λόγω συγκράτησης των όμβριων υδάτων.
- Πηγή οξυγόνου.
- Βιότοπος ειδών χλωρίδας και πανίδας.
- Δεξαμενή πόσιμου νερού.
- Χώρος αθλητικών και ορειβατικών δραστηριοτήτων.
- Αναψυχή.
Ένα σωρό πράματα μπορεί να απαριθμήσει ο οποιοσδήποτε.
Ξεχάσαμε κάτι; Ίσως. Ένα από τα σημαντικότερα θα πει κανείς στη σημερινή εποχή της οικονομικής κρίσης, σε συνδυασμό με την παγκόσμια κρίση της ενέργειας. Την παραγωγή ΚΑΥΣΟΞΥΛΩΝ.
Όλοι έχουν στραφεί στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως είναι τα καυσόξυλα, τα οποία προέρχονται από την αειφορική διαχείριση των δασών. Τι σημαίνει όμως αειφορική διαχείριση; Ωραία λέξη να τη γράφουμε για να εντυπωσιάζουμε τους αναγνώστες ή για να την εφαρμόζουμε στην πράξη;
Αειφορική διαχείριση, μία λέξη που πρωτοχρησιμοποιήθηκε στην επιστήμη της Δασολογίας, είναι η δυνατότητα απόληψης συγκεκριμένων ποσοτήτων φυσικών πόρων από ένα οικοσύστημα κάθε έτος, εις στο διηνεκές.
Ωχ θα πει κανείς και με το δίκιο του. Αρχίσαμε πάλι τις επιστημονικές ορολογίες; Όχι θα το θέσουμε πιο απλά στην καθομιλούμενη. Τι σημαίνει αυτό στην πράξη;
Αειφορική διαχείριση σημαίνει, να υλοτομούνται από τα δάση και συγκεκριμένα της Πιερίας που μας αφορούν και διαχειρίζονται ή εποπτεύονται από τη δασική υπηρεσία, ένα μέρος από τις ποσότητες ξυλείας που παράγονται από αυτά κάθε έτος.
Να γίνεται λήψη της προσαύξησης, των τόκων με λίγα λόγια και όχι του ξυλώδους κεφαλαίου. Αν αρχίσουμε να υλοτομούμε περισσότερες ποσότητες ξυλείας από αυτές που παράγονται, τότε σε λίγα έτη δε θα έχουμε παραγωγικά δάση, και ξύλα για θέρμανση, αλλά υποβαθμισμένα οικοσυστήματα για να μελετούν οι επιστήμονες τρόπους ανόρθωσης.
Γι’ αυτό σήμερα την παγκόσμια ημέρα της δασοπονίας, εν μέσω της χειρότερης οικονομικής κρίσης που βιώνουμε οι νεοέλληνες, ας αρχίσουμε με κάτι απλό και εύκολο, άνευ κόστους και δαπάνης για την προστασία του περιβάλλοντος:
- Αγοράζουμε όλοι μας καυσόξυλα από νόμιμους εμπόρους ξυλείας και συνεταιρισμούς, των οποίων τα ξύλα προέρχονται από τη συστηματική υλοτομία και διαχείριση των δασών.
- Ζητάμε όλα τα απαραίτητα παραστατικά που αποδεικνύουν την προέλευση της ξυλείας και την ποσότητα που αγοράζουμε.
- Όταν διαπιστώσουμε παράνομες επεμβάσεις στο φυσικό περιβάλλον και λαθροϋλοτομίες, ενημερώνουμε τη Δασική Υπηρεσία. Ένα τηλέφωνο στο 2351045470 είναι απαραίτητο.
Κάνοντας πολλοί λίγα, αντί πολλά λίγοι,
προστατεύουμε το φυσικό περιβάλλον και το δάσος αποτελεσματικότερα.
Γιατί το δάσος ανήκει σε όλους μας και πρέπει εν μέσω κρίσης, όπως εμείς το κληρονομήσαμε, να το διαφυλάξουμε και να το παραδώσουμε στις επόμενες γενιές.
Πέτρος Δ. Παπαπέτρου
Δρ Δασολόγος – Περιβαλλοντολόγος
της Δ/νσης Δασών Πιερίας
