Διαλυτικά φαινόμενα στη λειτουργία της Δικαιοσύνης εντοπίζονται εδώ και καιρό από θεσμικούς παράγοντες του δικαστικού σώματος, αλλά και έγκριτους νομικούς που παρακολουθούν με προβληματισμό την ουσιαστική αδυναμία των δικαστηρίων να απονέμουν δίκαιο και να επιλύουν σε εύλογο χρόνο τις διαφορές των πολιτών.
Με συνέπειες που ξεπερνούν κατά πολύ τα όρια της αρνησιδικίας και με δεκάδες, πια, καταδίκες από το Στρασβούργο (Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων), η ελληνική Δικαιοσύνη βρίσκεται στην «εντατική» και αποτελεί μια από τις βασικές αιτίες της προβληματικής Δημόσιας Διοίκησης που επιτείνει κατά πολύ την υπέρβαση της βαθιάς οικονομικής κρίσης.
Οι αριθμοί, όπως αναφέρει η «Καθημερινή», κυριολεκτικά ζαλίζουν, καθώς μόνον στα Διοικητικά Δικαστήρια το «στοκ» των εκκρεμών υποθέσεων ξεπερνά τις 500.000, ενώ οι μηνύσεις, κάθε χρόνο, μόνον στην Αθήνα, έχουν σπάσει το ρεκόρ των 400.000, νούμερο που είναι αδύνατον να εκκαθαριστεί, ενώ ανάλογη είναι η κατάσταση σε όλα τα μεγάλα δικαστήρια της χώρας.
Με συνέπειες που ξεπερνούν κατά πολύ τα όρια της αρνησιδικίας και με δεκάδες, πια, καταδίκες από το Στρασβούργο (Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων), η ελληνική Δικαιοσύνη βρίσκεται στην «εντατική» και αποτελεί μια από τις βασικές αιτίες της προβληματικής Δημόσιας Διοίκησης που επιτείνει κατά πολύ την υπέρβαση της βαθιάς οικονομικής κρίσης.
Οι αριθμοί, όπως αναφέρει η «Καθημερινή», κυριολεκτικά ζαλίζουν, καθώς μόνον στα Διοικητικά Δικαστήρια το «στοκ» των εκκρεμών υποθέσεων ξεπερνά τις 500.000, ενώ οι μηνύσεις, κάθε χρόνο, μόνον στην Αθήνα, έχουν σπάσει το ρεκόρ των 400.000, νούμερο που είναι αδύνατον να εκκαθαριστεί, ενώ ανάλογη είναι η κατάσταση σε όλα τα μεγάλα δικαστήρια της χώρας.
