" Καταραμένε Έλληνα. Όπου να γυρίσω την σκέψη μου, όπου και να στρέψω την ψυχή μου, μπροστά μου σε βλέπω, σε βρίσκω: Τέχνη λαχταρώ, Ποίηση, Θέατρο, Αρχιτεκτονική.... εσύ μπροστά! Πρώτος και αξεπέραστος. Επιστήμη αναζητώ, Μαθηματικά, Φιλοσοφία, Ιατρική.... κορυφαίος και ανυπέρβλητος. Για Δημοκρατία διψώ, Ισονομία και Ισότητα....
| Εσύ μπροστά μου, ασυναγώνιστος κι ανεπισκίαστος. |
Καταραμένε Έλληνα, καταραμένη Γνώση... Γιατί να σε αγγίξω; Για να αισθανθώ πόσο μικρός είμαι, ασήμαντος, μηδαμινός; Γιατί δεν με αφήνεις στην δυστυχία μου και στην ανεμελιά μου"; |
