Παρασκευή 20 Απριλίου 2012

ΚΟΥΡΙΤΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Παλιά του τέχνη κόσκινο...(Μια απάντηση στο δημοσίευμα «Μια ακόμη αναμέτρηση και η αριστερά» του Αντώνη Κάλφα)



  Η πρεμούρα του  ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ  και ο προκλητικός τρόπος να ψαρέψει ψήφους σε θολά νερά δεν έχει όρια. Πότε με επιθέσεις «φιλίας» και πότε με «κούφιες βολές» χωρίς απολύτως κανένα πολιτικό επιχείρημα ρίχνουν το αντικομμουνιστικό τους δηλητήριο με σκοπό να πλήξουν το ΚΚΕ,  και μάλιστα, και για λογαριασμό «των φίλων του ΚΚΕ».
Στα χνάρια της «Αυγής» εφημερίδας του ΣΥΝ -  δημοσίευσε στις 19/4 επιστολή 11 κατοίκων του Ποδοχωρίου Καβάλας, από τους οποίους 6 υπογράφουν ως ΚΚΕ και οι 5 ως ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ  με σκοπό  να παρουσιάσουν τη λεγόμενη ενότητα της αριστεράς ως "λαϊκή απαίτηση", σε σημείο που δεν διστάζουν να εμφανίζουν ως ΚΚΕ άτομα που δεν έχουν καμία σχέση με αυτό. Κανείς από αυτούς που υπογράφουν ως ΚΚΕ δεν είναι μέλος του κόμματος, κάποιοι μάλιστα από αυτούς, συμμετείχαν και ως υποψήφιοι σε δημοτικές εκλογές με αντίπαλα ψηφοδέλτια από αυτά που στήριζε το ΚΚΕ-  πατάει και ο Αντώνης Κάλφας,  και  μάλιστα εξ ονόματος των «εκπλαγέντων φίλων» του ΚΚΕ βγάζει το αντι-ΚΚΕ του δηλητήριο.  Λάθος δρόμο διάλεξε γιατί  κανείς δεν έχει το δικαίωμα να καπηλεύεται προβοκατόρικα τον τίτλο του ΚΚΕ.
Ο λόγος γίνεται για το  δημοσίευμα  «Μια ακόμη αναμέτρηση και η αριστερά» στο οποίο ο Αντώνης Κάλφας κριτικάρει τις θέσεις  του ΚΚΕ για το ρόλο του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, τις οποίες αναλύει με άρθρο του ο  σ. Δ. Γόντικας στο φύλλο του Ριζοσπάστη 18-4-2012. Θα αναφερθούμε μόνο στις 633 λέξεις (που μπήκε στον κόπο και μέτρησε ο Α.Κ) και  δε θα πλατειάσουμε πολύ γιατί τότε δε θα φτάνουν 16 μερόνυχτα  που απομένουν ως τις εκλογές  να μετρά τους λόγους που θα πρέπει  οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα να γυρίσουν την πλάτη στο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έναν «άξιο» διαχειριστή του συστήματος με τον μανδύα του «αριστερού».  
Αν και   όπως ισχυρίζεται ο Α.Κ. είναι πρωτόγονη και απλουστευτική η λογική του αρθρογράφου Δ.Γ., θα την απλουστεύσουμε ακόμη περισσότερο με χειροπιαστά παραδείγματα για το ρόλο του Συν/ΣΥΡΙΖΑ στο εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα.
Και βέβαια, αντίπαλος της εργατικής τάξης και των σύμμαχων στρωμάτων της είναι η αστική τάξη  και το πολιτικό προσωπικό της ΠΑΣΟΚ-ΝΔ που εφαρμόζουν την εγκληματική πολιτική σε βάρος του λαού.
Στο «έγκλημα» υπάρχουν ένοχοι και ΣΥΝ-ένοχοι...
Η «φιλική» συμμετοχή του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ  απλώνεται σε όλα τα επίπεδα.
Συνεργάζονται άλλοτε με το ΠΑΣΟΚ άλλοτε με τη ΝΔ ή και με τους δυο μαζί
 στις τοπικές εκλογές και στο συνδικαλισμό.
·         Χαρακτηριστικό δείγμα της αναξιοπιστίας και της σύμπλευσης που διέπει τη δράση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι η στάση που κράτησαν οι εκπρόσωποί του στο πρόσφατο συνέδριο της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ), που έγινε στην Κομοτηνή. Εκεί, οι εκλεγμένοι του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ήταν συνδιαμορφωτές της εισήγησης του Διοικητικού Συμβουλίου της ΚΕΔΕ μαζί με τα στελέχη που στηρίζονται από ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΔΗΜΑΡ, με την οποία εισήγηση η τοπική διοίκηση, ως μηχανισμός του κράτους, έχει συγκεκριμένο ρόλο στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής, που στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν η συμβολή στην «προσπάθεια ανασυγκρότησης της χώρας», δηλαδή ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων σε βάρος των εργατών.
·         Στο εργατικό κίνημα συνεργάζεται με τις δυνάμεις της ΠΑΣΚ και της ΔΑΚΕ ενάντια στο ΠΑΜΕ. Πρόσφατα παραδείγματα έχουμε στα συνέδρια του Εργατικού Κέντρου Καρδίτσας, της Εθνικής Ομοσπονδίας Τυφλών, του Εργατικού Κέντρου Μεσολογγίου, του Εργατικού Κέντρου Πτολεμαΐδος, του Εργατικού Κέντρου Κέρκυρας, της Ομοσπονδίας Εργατοτεχνιτών και Υπαλλήλων Γάλακτος - Τροφίμων – Ποτών, της Ομοσπονδίας Φαρμάκου, της ΠΟΕΔΗΝ, της ΠΟΕ-ΟΤΑ , στο Σύλλογο Δημοτικών Υπαλλήλων Πιερίας και άλλα πολλά.
·         Μόλις προχτές πραγματοποιήθηκε η συνάντηση των εργοδοτικών οργανώσεων ΓΣΕΒΕΕ και ΕΣΕΕ με τη διοίκηση της ομοσπονδίας των ιδιωτικών υπαλλήλων για το θέμα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας στο εμπόριο και τις υπηρεσίες. Οι εκπρόσωποι των εργοδοτών, επικαλούμενοι την κρίση, τη μείωση του τζίρου των καταστημάτων και το κλείσιμο των επιχειρήσεων, ζήτησαν τη μείωση των μισθών και τον περιορισμό των άλλων δικαιωμάτων, όπως επιδόματα – αποζημιώσεις – δώρα κλπ. Η πλειοψηφία της ομοσπονδίας (ΠΑΣΚΕ – ΑΥΤ. ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ), συζητά το πάγωμα και τις μειώσεις μισθών καλλιεργώντας την αυταπάτη ότι αν οι εργαζόμενοι φορτωθούν ένα μέρος της κρίσης, πετσοκόβοντας τα δικαιώματά τους, θα μειώσουν την ένταση της επίθεσης, θα κρατήσουν τις δουλειές τους.
Είναι ή όχι  επικίνδυνος αντίπαλος για το εργατικό λαϊκό κίνημα και ισχυρός μοχλός της αστικής πολιτικής για την υπονόμευση της ταξικής πάλης
Αλλά δεν είναι μόνον αυτά...
·         Για την Παιδεία, Υγεία μιλούν για συνύπαρξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, και όχι κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης.
·         Για την ανεργία λένε: «Να ενθαρρύνουν τους εργοδότες να προσφέρουν θέσεις μαθητείας ή άλλα προγράμματαεργασιακής εμπειρίας για νέους ανθρώπους». (Οι θέσεις μαθητείας έχουν μεροκάματο 18,33 ευρώ μεικτά).«Να δημιουργούν επιδοτήσεις απασχόλησης, ώστε να προσλαμβάνονται νέοι άνθρωποι». Έχουν βγάλει από το λεξιλόγιό τους τη λέξη δουλειά...
·         Δεν είναι υπέρ της κατάργησης της ελαστικής απασχόλησης.
·         Είχε συμφωνήσει με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ να μπει πλαφόν 10% ανά επιχείρηση.
·         Στήριξε τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης(ΤΣΑ) που καταργούσαν τις Κλαδικές Συμβάσεις Εργασίας. Το στέλεχός τους Χρ. Παλαιολόγος ως δήμαρχος Λιβαδειάς κατέστησε το δήμο - πιλότο στην εφαρμογή των ΤΣΑ.
·         Ομοίως έπραξαν στη Νομαρχία Μαγνησίας, με τη βοήθεια της «κεντροαριστερής» συνεργασίας ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ. Προώθησαν μάλιστα εκτός απ' τα ΤΣΑ και τις λεγόμενες «Τοπικές Πρωτοβουλίες Απασχόλησης για ανέργους και ειδικές κοινωνικές ομάδες», ένα ακόμα πρόγραμμα που κατηύθυνε ζεστό παραδάκι στους επιχειρηματίες.
Για τα χαράτσια: δεν ζητάνε την κατάργησή τους αλλά την προστασία όσων δεν έχουν να πληρώσουν.
Αθωώνουν ή όχι τον καπιταλισμό;
·         Αρχικά, απ' την ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, η καπιταλιστική κρίση ερμηνεύτηκε σαν «χρηματοπιστωτική», παράγωγη του «καζινοκαπιταλισμού». Λίγο αργότερα, κατέληξε στη θέση περί «κρίσης χρέους». Ακολούθησαν πολλές ακόμα παραλλαγές της ίδιας αντιεπιστημονικής ανάλυσης, κοινός παρονομαστής των οποίων ήταν η συγκάλυψη του πραγματικού χαρακτήρα της κρίσης, σαν συγχρονισμένη καπιταλιστική κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων και υπερπαραγωγής προϊόντων.
Στην ίδια βάση, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ οικοδόμησε και τις προτάσεις του για τη διαχείριση του χρέους, συσκοτίζοντας σκόπιμα το γεγονός ότι η κρίση εδράζεται στην καπιταλιστική παραγωγή και το ξεπέρασμά της προς όφελος του λαού προϋποθέτει ριζοσπαστικές αλλαγές στο επίπεδο της οικονομίας, με γκρέμισμα της αστικής εξουσίας και κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής.
 Ας θυμηθούμε τι έλεγε: «Ατυχήσαμε να έχουμε πολιτικές ηγεσίες που μετέτρεψαν μια διαχειρίσιμη κρίση χρέους σε οικονομική τραγωδία εθνικών διαστάσεων». Κι ακόμα, «το χρέος που κληροδότησαν δικομματισμός και πολιτική της ΕΕ (...) από την αρχή ήταν μη διαχειρίσιμο».
Ο  οπορτουνισμός τα θέλει μονά - ζυγά δικά του. Και τον καπιταλισμό να υπερασπίζεται, και να φαίνεται ότι τον πολεμά. Και την ΕΕ να προσκυνά, και να δείχνει ότι την επικρίνει στέλνοντας τη μήνυμα...
Ο  ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ ευθύνεται για τα χιλιάδες «ναι» που έχει πει στην ΕΕ. Για τις υπογραφές του στις αντιλαϊκές συνθήκες και πολιτικές της ΕΕ που στήριξε με το Μάαστριχτ, τις ιδιωτικοποιήσεις, τις ελαστικές μορφές εργασίας και που σήμερα υλοποιούνται μέσω των μνημονίων και της δανειακής σύμβασης. Θα πρέπει να λογοδοτήσει για τις αυταπάτες που καλλιεργούσε και καλλιεργεί και σήμερα ότι η ΕΕ μπορεί να γίνει φιλολαϊκή. Το αντιδραστικό οικοδόμημα της ΕΕ το έφτιαξαν από κοινού και εναλλάξ φιλελεύθεροι, σοσιαλδημοκράτες, με τη στήριξη αριστερών και κατ' όνομα κομμουνιστών. Μόνο το ΚΚΕ είπε ότι πρόκειται για λυκοσυμμαχία και επιβεβαιώθηκε από τη ζωή.
Μιλά για ενότητα αυτό το κόμμα που έχει προκαλέσει διαχρονικά όλες τις διασπάσεις.
Αυτός είναι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ ο στόχος του είναι πώς θα πλήξει το ΚΚΕ, δεν τολμά να τα βάλει ευθέως με την πολιτική του πρόταση και δράση και επιτίθεται διαρκώς με κουτοπονηριές.
Μετά την αποκάλυψη της απάτης για το μπόνους των 50 εδρών η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ κατάπιε τη γλώσσα της και άλλαξε τροπάρι. Χωρίς ντροπή και χωρίς να ζητήσει συγγνώμη ούτε από τα μέλη του που κορόιδευε, η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ επανήλθε δριμύτερη επιστρατεύοντας άλλη κατεργαριά: Πρότεινε στο ΚΚΕ συνεργασία για τις μονοεδρικές περιφέρειες, υποκρινόμενη μάλιστα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υπεράνω εδρών! Ποιοι; Αυτοί που μαλλιοτραβιούνται μεταξύ τους για το πώς θα μοιράσουν κάθε φορά τις έδρες!
Όμως, και στο θέμα των μονοεδρικών αποδεικνύονται ψεύτες. Γιατί ο εκλογικός νόμος καθορίζει ότι ο αριθμός των εδρών του κάθε κόμματος προκύπτει με βάση το πανελλαδικό του ποσοστό. Ακόμα κι αν ένα κόμμα πάρει όλες τις μονοεδρικές, το σύνολο των εδρών του θα είναι το ίδιο ακριβώς που θα έπαιρνε και χωρίς τις μονοεδρικές!... Δηλαδή, αν και οι 8 μονοεδρικές πήγαιναν στο ΚΚΕ, θα του αφαιρούνταν 8 βουλευτές από άλλες εκλογικές περιφέρειες, έτσι ώστε ο συνολικός αριθμός των βουλευτών που θα εκλέξει να είναι όσος αντιστοιχεί στο ποσοστό που θα πάρει.
·         Αλήθεια ... η μια από τις περίφημες μονοεδρικές είναι η Σάμος - Ικαρία. Πως το φαντάζονται; Θα πάνε τώρα στις δυνάμεις τους εκεί να μιλάνε για ενότητα, όταν πριν από ένα χρόνο αυτοί οι ίδιοι έκαναν σύμπραξη με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ για να «διώξουν το ΚΚΕ απ΄ το Δήμο» - όπως διαφήμιζε κι ο εκπρόσωπος τύπου του συνδυασμού τους και βουλευτής του ΛΑΟΣ, Αϊβαλιώτης;
·         Μιλά για ενότητα αυτός ο σχηματισμός που πάντα επικαλείται την ενότητα ένα μήνα πριν τις εκλογές και αμέσως μετά ξεκινά τις καρεκλομαχίες και τις διασπάσεις. Το κόμμα που ήταν ένα τον Οκτώβρη του 2009 (στις εκλογές), αλλά τώρα είναι τρία ή και τέσσερα.
Η συνεργασία πρέπει να περνά μέσα από το μαγγανοπήγαδο της ταξικής πάλης και σίγουρα όχι προεκλογικά ! Γιατί δεν ήλθαν να ανταμώσουμε στο μετερίζι του αγώνα χρόνια τώρα ; Στην περιφρούρηση της απεργίας, στους καταπέλτες των πλοίων, στις πύλες των εργοστασίων αλλά έκαναν πασαρέλα  με τις ξεπουλημένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ & ΑΔΕΔΥ κόντρα στο ταξικό κίνημα ;
Τέρμα στις αυταπάτες και τις λαθροχειρίες...
Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που μπορεί να κοιτά στα μάτια το λαό. Δεν τον πρόδωσε, δε λύγισε απέναντι στις πιέσεις του αντίπαλου. Μόνο το ΚΚΕ, με την πείρα και τη στρατηγική του, μπορεί σήμερα να εγγυηθεί ότι δε θα εγκαταλείψει μετεκλογικά το λαό. Ότι θα μεταγγίσει κάθε ψήφο που θα πάρει στους αγώνες των εργαζομένων και του λαού για την απόκρουση της βάρβαρης επίθεσης, για την ανατροπή της εξουσίας των αστών, για τη λαϊκή εξουσία, που είναι ο μόνος δρόμος για τη λαϊκή ευημερία.  
Κατερίνα Κουρίτα
Μέλος του Νομαρχιακού Γραφείου της Ν.Ε. Πιερίας του ΚΚΕ