ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ
ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
του ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΛΦΑ
ΝΑ ΗΤΤΗΘΟΥΝ ΣΤΙΣ 6 ΜΑΪΟΥ ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΑΝ ΜΙΣΘΟΥΣ, ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ, ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
Η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ–ΝΔ στις 14/2/2012 με απλή πράξη Υπουργικού Συμβουλίου ολοκλήρωσε το μεγάλο πολιτικό και κοινωνικό έγκλημα καταστροφής του κατώτερου εγγυημένου μισθού (μείωση 22% και 32% για τους νέους μέχρι 25 ετών) και των συλλογικών συμβάσεων εργασίας οδηγώντας τους εργαζόμενους μέσω ατομικών συμβάσεων εργασίας σε εξαθλίωση και τους νέους εργαζόμενους σε καθεστώς σύγχρονης δουλείας.
Με αυτή την απόφαση η συγκυβέρνηση μετατράπηκε σε πολιτικό νεκροθάφτη του κατώτερου μισθού, των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, της δυνατότητας των συνδικάτων για προσφυγή στη διαιτησία, της οιονεί μονιμότητας στο δημόσιο τομέα και στις τράπεζες. Παράλληλα, ικανοποίησε τις διαχρονικά ανεκπλήρωτες επιθυμίες του ΣΕΒ, μετατρέπει τα συνδικάτα σε απλές λέσχες συζητήσεων και μεταλλάσει το εργατικό δίκαιο προστασίας της αδύναμης πλευράς, δηλαδή των εργαζομένων, σε δίκαιο θωράκισης της ισχυρής πλευράς, δηλαδή της εργοδοσίας.
Η βάρβαρη αντεργατική επίθεση, της προηγούμενης κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου, της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, της τρόικας και της μεγαλοαστικής τάξης της χώρας μας έχει ως βασικό στόχο την πλήρη κατεδάφιση μισθών και εργασιακών σχέσεων. Γι’ αυτόν τον λόγο φοβούνται ένα «εκλογικό ατύχημα». Εκλογικό «ατύχημα» γι' αυτούς θα είναι οι ακραιφνείς μνημονιακές δυνάμεις (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) να μη πάρουν αθροιστικά κοινοβουλευτική πλειοψηφία ή αυτή η πλειοψηφία να είναι εύθραυστη, περιορισμένη και οριακή, ενώ οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς, κυρίως ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ, να βγουν πολύ ενισχυμένες και με αποφασιστικό μετεκλογικό ρόλο από τις κάλπες.
Είναι πλέον απαραίτητο όσο ποτέ για την ίδια την επιβίωση των εργαζομένων να ενισχυθούν οι αγώνες του λαού και να τιμωρηθούν στις εκλογές οι πολιτικές δυνάμεις, που προωθούν τις μνημονιακές βαθύτατα ταξικές πολιτικές της κατεδάφισης των μισθών και των εργασιακών σχέσεων.
Η ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΝΤΙΒΑΡΟ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ
Οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς, δυστυχώς, θα δώσουν την εκλογική μάχη χωριστά, οφείλουν όμως να αντιληφθούν πλήρως και απολύτως ότι, ιδιαίτερα σε αυτές τις εκλογές, δεν κρίνεται ο ενδοαριστερός συσχετισμός δυνάμεων αλλά πρώτα απ' όλα ο συσχετισμός συνολικά της ριζοσπαστικής Αριστεράς έναντι των μνημονιακών δυνάμεων. Αυτό που πρέπει να αμφισβητηθεί σε αυτές τις εκλογές είναι η μνημονιακή συναίνεση σε όλες τις δυνατές παραλλαγές της, από τη σκοπιά μιας προοδευτικής αλλαγής με σοσιαλιστικό ορίζοντα. Είναι θεμιτή η φιλοδοξία κάθε δύναμης της Αριστεράς για το μέγιστο δυνατό ποσοστό. Δεν είναι θεμιτός, όμως, ο ανιστόρητος εκλογικός εμφύλιος.
Το ξαναλέμε. Δεν φτάνει η ήττα του αστικού πολιτικού κατεστημένου. Χρειάζεται να ενισχυθούν οι δυνάμεις της αριστεράς, μέσα σ’ αυτές να βγει δυναμωμένος ο ΣΥΡΙΖΑ και να βρουν μετά τις εκλογές, αφού δεν τα κατάφεραν μέχρι τώρα, ένα κοινό βηματισμό. Να συνεργαστούν με βάση ένα κοινό πρόγραμμα για να μπορέσουν με τη στήριξη του λαϊκού κινήματος να υπερασπίσουν τα στοιχειώδη εργασιακά, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα και να δώσουν μία θετική πολιτική διέξοδο.
Μία προοδευτική αριστερή κυβέρνηση, με πυρήνα της τις ενωμένες δυνάμεις της αριστεράς, όποτε και αν γίνει, μπορεί, εκτός των άλλων, να προωθήσει και μία πολιτική αποκατάστασης και αναβάθμισης των εργασιακών σχέσεων, των μισθών και των συντάξεων με πυρήνα της την ενίσχυση της πλήρους, σταθερής ασφαλισμένης, ποιοτικής και αμειβόμενης εργασίας.
