Τρίτη 3 Απριλίου 2012

Α.Σ.ΠΥΡΡΟΣ ΔΗΜΑΣ ΜΑΘΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΣΗ ΒΑΡΩΝ


Μάθε για την Άρση Βαρών

 
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Σύμφωνα με μαρτυρίες που υπάρχουν από την Αρχαία Ελλάδα οι αθλητές συναγωνίζονταν στην ανύψωση βαρών, ενώ είναι πιθανόν η άρση βαρών να χρησίμευε σαν αγώνισμα προπόνησης των αθλητών του πεντάθλου ή του παγκρατίου.

Στην Ολυμπία βρέθηκε πελώριος λίθος βάρους 143,5 κιλών, ανάθημα του αθλητή Βύβωνα, ο οποίος καυχιόταν, κατά την επιγραφή, ότι τον είχε σηκώσει με το ένα χέρι επάνω από το κεφάλι του.

Στη Σαντορίνη βρέθηκε άλλος λίθος βάρους 480 κιλών που έχει χαραγμένη επάνω της την πληροφορία ότι ο Εύμαστας τον σήκωσε από το έδαφος.

Σε μουσείο της Γερμανίας βρίσκεται ένα κύπελλο του 500 π.Χ., που αναπαριστά έναν Αθηναίο, στεφανωμένο νέο να σηκώνει δυο μεγάλους λίθους. Η παράσταση και η επιγραφή μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το είχε κερδίσει κάποιος αθλητής σε αγώνα άρσης βαρών.

Το πρώτο Παγκόσμιο πρωτάθλημα έγινε στο Λονδίνο, το 1891.

Στους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες εντάχθηκε στο αγωνιστικό πρόγραμμα το 1896 στην Αθήνα, με δύο αγωνίσματα, άρση με το ένα χέρι και άρση με τα δύο χέρια. Οι κατηγορίες βάρους ήταν ανοικτές, δηλαδή αγωνίζονταν μαζί όλοι οι αθλητές ανεξάρτητα από το βάρους τους.

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896, ο Έλληνας αρσιβαρίστας Σωτήρης Βερσής πήρε την τρίτη θέση στην άρση με τα δύο χέρια και ο Αλέξανδρος Νικολόπουλος την τρίτη θέση στην άρση με το ένα χέρι.

Το 1904 ο Έλληνας Περικλής Κακούσης αναδείχτηκε χρυσός Ολυμπιονίκης σηκώνοντας με τα δύο χέρια 111,670 κιλά.

Η Διεθνής Ομοσπονδία Άρσης Βαρών (I.W.F.) ιδρύθηκε το 1905 στη Βουδαπέστη και είναι το ανώτατο όργανο του αθλήματος σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η Ελληνική Ομοσπονδία Άρσης Βαρών (Ε.Ο.Α.Β.) ιδρύθηκε το 1972.

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες οι αθλητές της άρσης βαρών αγωνίζονται σε δύο κινήσεις, το αρασέ και το επολέ – ζετέ.



ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΚΙΝΗΣΕΩΝ

ΑΡΑΣΕ

Στο Αρασέ ο αθλητής πρέπει να σηκώσει την μπάρα με τεντωμένα χέρια πάνω από το κεφάλι του με μία μόνο κίνηση. Στην προσπάθεια της ανύψωσης ο αθλητής μπορεί να λυγίσει ή ν’ ανοίξει τα πόδια του, ενώ κανένα άλλο μέλος του σώματός του δεν επιτρέπεται να ακουμπήσει στο έδαφος. Όταν φέρει την μπάρα πάνω από το κεφάλι, πρέπει να παραμείνει ακίνητος, με τεντωμένα χέρια και πόδια, με την μπάρα και το σώμα του σε ευθεία γραμμή. Στη θέση αυτή παραμένει μέχρι να λάβει το σήμα από τους κριτές ότι μπορεί να ελευθερώσει την μπάρα.

ΕΠΟΛΕ – ΖΕΤΕ

Στην τεχνική επολέ – ζετέ ο αθλητής πρέπει να σηκώσει τα βάρη με δύο κινήσεις. Στην πρώτη κίνηση, του επολέ, πρέπει με μία κίνηση να σηκώσει τα βάρη από το έδαφος μέχρι τους ώμους του. Στην προσπάθεια της ανύψωσης μπορεί να λυγίσει και ν’ ανοίξει τα πόδια του. Στη δεύτερη κίνηση, του ζετέ, ο αθλητής λυγίζει τα γόνατα, ενώ ταυτόχρονα τεντώνει κάθετα τα χέρια. Στο σημείο αυτό, όταν σταθεί εντελώς ακίνητος, οι κριτές του δίνουν σήμα να κατεβάσει τα βάρη.

Μία ανύψωση θεωρείται άκυρη στις εξής περιπτώσεις:
• Αν ο αθλητής δεν μπορέσει να σταθεί όρθιος με τα πόδια, το σώμα και την μπάρα σε κατακόρυφη στάση.
• Αν κατεβάσει την μπάρα πριν δώσει σήμα ο διαιτητής.
• Αν ακουμπήσει στο έδαφος με οποιοδήποτε σημείο του σώματος εκτός από τα πέλματα.
• Αν δεν τεντώσει τα χέρια του ταυτόχρονα, καθώς ολοκληρώνει την προσπάθεια.
• Αν ακουμπήσει την μπάρα στους ώμους και την ωθήσει ψηλά με τη βοήθειά τους.
• Αν στο αρασέ σταματήσει για λίγο την ανύψωση.

Νικητής του αγωνίσματος είναι ο αθλητής που θα σηκώσει το περισσότερο βάρος αθροιστικά και στις δύο κινήσεις.

Στο σημερινό πρόγραμμα υπάρχουν οχτώ κατηγορίες βάρους ανδρών, που αρχίζουν από τα 56 κιλά και φτάνουν σε αθλητές με βάρος πάνω από 105 κιλά, και επτά κατηγορίες βάρους για τις γυναίκες που αρχίζουν από τα 48 κιλά και φτάνουν πάνω από τα 75 κιλά.

Τον αγώνα εποπτεύουν τρεις διαιτητές, ένας γραμματέας, ένας γιατρός, ένας τεχνικός ελεγκτής και μία επιτροπή που ελέγχει τις αποφάσεις των κριτών. Ο κάθε αθλητής επιχειρεί τρεις προσπάθειες στην κίνηση του αρασέ και τρεις στο επολέ – ζετέ. Οι τρεις διαιτητές αξιολογούν αν η ανύψωση είναι έγκυρη και ανάβουν άσπρο φως στον ειδικό πίνακα των κριτών ή κόκκινο αν είναι άκυρη. Αν δύο αθλητές έχουν το ίδιο σύνολο στα βάρη που έχουν σηκώσει, νικά ο αθλητής με το χαμηλότερο σωματικό βάρος. Στα παγκόσμια πρωταθλήματα, αντίθετα με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, απονέμονται τρία μετάλλια, ένα για το καλύτερο ζετέ, ένα για το καλύτερο αρασέ κι ένα για το σύνολο.