Πέμπτη 12 Απριλίου 2012

Από διοργανώτρια έγινε...μοδίστρα...


Από διοργανώτρια έγινε...μοδίστρα!Νομίζω ότι πλέον ότι και να πει ή να γράψει κανείς για την Σούπερ Λιγκ είναι άχρηστο. Δεν υπάρχει νομίζω πλέον νόημα για κανένα άνθρωπο να ασχολείται με τις αποφάσεις του «συνεταιρισμού» ο οποίος κάνει φορά κάνει ξεπερνά τον εαυτό του όσο και αν κάτι τέτοιο φάνταζε ας πούμε απίθανο ενδεχόμενο μετά την πρόσφατη «απόφαση-μνημείο» για τον μη υποβιβασμό των ομάδων που δεν αδειοδοτούνται.

Κι όμως οι ιθύνοντες την Λίγκα κατάφεραν να ξεπεράσουν ακόμα και αυτή την απόφαση με ένα ακόμα «άλμα προς τα μπρος». Η απόφαση για τον Άρη προστίθεται στα κορυφαία επιτεύγματα αυτή της «ένωσης» ομάδων η οποία εντέλει έχει μπερδέψει προφανώς τον σκοπό της.
Για όσους ακόμα το θυμούνται η Σουπερ Λιγκ είναι ένας θεσμός και στόχος της είναι –μαζί φυσικά με την ΕΠΟ- να προάγει το ποδόσφαιρο και να αναβαθμίσει το «προϊόν» το οποίο προσφέρει και τα έσοδα στον συνεταιρισμό.
Η απόφαση για τον Άρη μπορεί να διευκολύνει ένα μέλος της, άλλα προκαλεί την αντίδραση του απλού φιλάθλου ο οποίος βλέπει ότι εκτός από τα παιχνίδια μέσα στο γήπεδο, υπάρχουν και άλλα «παιχνίδια» που βοηθούν τις ομάδες να μην τιμωρούνται.
Η περίφημη λοιπόν ατιμωρησία που ξεχαρβάλωσε την χώρα ολόκληρη και την έφερε στα σημερινά χάλια ζει και βασιλεύει στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Με αποφάσεις που κόβονται και ράβονται άλλοτε για «πράσινα» και άλλοτε για «κίτρινα» μεγέθη δεν υπάρχει κέρδος για την ίδια την Σούπερ Λιγκ. Είναι τόσο δύσκολο για κάποιους να δουν πέρα από το σήμερα και να αντιληφθούν ότι μακροπρόθεσμα μόνο σε βάρος του ποδοσφαίρου λειτουργούν όλες οι μεθοδεύσεις και οι αμφιλεγόμενες αποφάσεις;
Δυστυχώς για τους ίδιους τους παράγοντες του ελληνικού ποδοσφαίρου ολοένα και θυμίζουν έλληνες πολιτικούς με ότι αυτό συνεπάγεται στον τομέα των αποφάσεων, στρατηγικής και προγραμματισμού.
Τα γήπεδα όπως τα κομματικά γραφεία θα συνεχίσουν να αδειάζουν και όσο το σήμερα θα έχει αυτή τη μορφή, η ελπίδα θα παραμένει θεωρητική έννοια για τους ρομαντικούς ή αφελείς έστω του ποδοσφαίρου. Για τους ρεαλιστές απλά δεν υπάρχει με τις παρούσες συνθήκες ελπίδα.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι αλήθεια ότι ζει για το σήμερα, όμως ζώντας έτσι δεν θα έχει ποτέ αύριο…
* Follow: Theo Papadopoulos @COMMADD_II