Η 19η Μαΐου είναι ημέρα μνήμης για τους 353.000 δολοφονημένους και τις χιλιάδες διωγμένους από τις πατρογονικές τους εστίες Έλληνες Πόντιους. Αποτίουμε φόρο τιμής στα θύματα και απαιτούμε από την πολιτική και πνευματική ηγεσία της Τουρκίας την αναγνώριση των διωγμών και των δραματικών συνεπειών τους στον Ποντιακό Ελληνισμό.
Κοιτάμε προς τα εμπρός, προς το μέλλον μαζί με τους συμπολίτες μας που αποτελούν εδώ και δεκαετίες, ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα, ένα από τα πιο δημιουργικά και προοδευτικά τμήματα του λαού μας.
Ακριβώς επειδή πιστεύουμε στην ειρήνη και τη φιλία των λαών, και βέβαια στην καλή γειτονία, θεωρούμε ότι η ιστορική αποκατάσταση των γεγονότων και ο καταλογισμός των ευθυνών σε όσους προκάλεσαν, σχεδίασαν, ανέχτηκαν, και εκτέλεσαν αυτές τις δολοφονίες και τους διωγμούς αποτελεί ιστορική δικαίωση και παρακαταθήκη για το μέλλον, μία πράξη που δεν χωρίζει αλλά ενώνει. Αποτελεί πράξη που αναδεικνύει την ιστορική μνήμη και δεν την κατακερματίζει μέσα σε πολιτικές και εθνικιστικές συγκυρίες και σκοπιμότητες.
Θέλουμε να χαιρετίσουμε όλους τους νεοπρόσφυγες πόντιους από την πρώην Σοβιετική Ένωση που ακόμη και σήμερα αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην ένταξή τους στην ελληνική κοινωνική πραγματικότητα πληρώνοντας στην ουσία τη στενή μικροκομματική αντίληψη και τις πελατειακές σχέσεις που καλλιεργήθηκαν από τις μέχρι τώρα κυβερνήσεις.
Χρέος μας είναι επίσης, αναλογιζόμενοι τις διακρίσεις και τις ποικίλες δυσκολίες που βίωσαν οι πρόσφυγες πρόγονοί μας, να σεβόμαστε και όλους τους οικονομικούς και πολιτικούς πρόσφυγες που φτάνουν στη χώρα μας και εγκλωβίζονται εδώ λόγω της στοχευμένης μεταναστευτικής πολιτικής του Δουβλίνο IIκαι της ΕΕ που θέλει την Ελλάδα αποθήκη ανθρώπινων ψυχών. Οι παππούδες μας ερχόμενοι διωγμένοι και εξαθλιωμένοι βίωσαν τον κοινωνικό ρατσισμό ειδικά από την τότε αστική τάξη η οποία τους χρησιμοποίησε ως φθηνό εργατικό χέρι και γι’ αυτό αρκετοί μετανάστευσαν χωρίς χαρτιά στις πέντε ηπείρους και οι απόγονοί τους είναι οι ομογενείς που όλα αυτά τα χρόνια μας έκαναν περήφανους για τη σημαντική συμβολή τους και τις διεθνείς διακρίσεις τους στις επιστήμες και όχι μόνο.
Η σημερινή επέτειος της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου γράφτηκε στην ιστορία, αλλά πολύ φοβούμαι πως αν επιτρέψουμε τη συνέχεια της δικομματικής ακολουθούμενης νεοφιλελεύθερης πολιτικής και όσων τη στηρίζουν, οι ιστορικοί του μέλλοντος θα γράψουν για την «ιδιότυπη γενοκτονία» των σημερινών και των επόμενων γενεών της χώρας μας. Θα το επιτρέψουμε να συμβεί ή θα ενωθούμε ακόμη περισσότερο και θα ανατρέψουμε αυτό το ενδεχόμενο το οποίο είναι εφικτό και το απέδειξε η ελληνική κοινωνία πριν δύο εβδομάδες και πιστεύω πως θα το ενισχύσει σε ένα μήνα από τώρα. Οι «μνήμες» δεν μπορούν παρά να είναι νωπές!
