ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ. Τού Βασίλη Νουλέζα.
Το ζητούμενο, το μείζον ζήτημα για την χώρα μας είναι να παραμείνει στην ευρωπαϊκή οικογένεια, αφού νωρίτερα σχηματίσει βιώσιμη μακράς πνοής Κυβέρνηση πού θα επαναφέρει την πολιτική, οικονομική και κοινωνική σταθερότητα λόγω της κρισιμότητας της δημοσιονομικής κατάστασης της χώρας, για αυτό ουδείς αμφιβάλλει, ότι δηλ. είναι προς το συμφέρον της πατρίδας μας να παραμείνει στην Ευρωζώνη, καθώς ενδεχόμενη έξοδος η αποβολή μας συνεπάγεται άσχημες συνέπειες για το μέλλον μας.
Σημείο διχογνωμίας, διάστασης είναι αν θα καταγγελθεί το μνημόνιο, η αν τηρήσουμε τα συμφωνηθέντα δηλ. τις δεσμεύσεις μας έναντι των εταίρων μας πού δείχνουν σκληρή στάση και μας προειδοποιούν ότι έρχονται τα χειρότερα.
Κύρια επιδίωξη μας είναι να παραμείνουμε στην Ευρωζώνη πού διέρχεται περίοδο κρίσης, άλλωστε δεν είναι αποκλειστικά ελληνική, όμως η απαρέγκλιτη τήρηση τού Μνημονίου σημαίνει ΠΟΛΙΤΙΚΉ ΑΥΣΤΗΡΉΣ ΛΙΤΌΤΗΤΑΣ, ΠΕΡΙΚΟΠΈΣ ΜΙΣΘΏΝ ΚΑΊ ΣΥΝΤΆΞΕΩΝ ώστε να περιοριστούν τα δημόσια ελλείμματα ,όμως αποτέλεσμα αυτής της δημοσιονομικής πειθαρχίας και μείωσης των αποδοχών κατάργησης οργανισμών και τού αφανισμού των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, είναι η συνεχώς διογκούμενη ανεργία, η κοινωνική ανέχεια και η περιθωριοποίηση ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων πού οδηγούνται στην φτώχεια και την εξαθλίωση.
Αν τελικά ακολουθήσουμε την άλλη οδό της καταγγελίας της πλήρους αποδέσμευσης από τις μνημονιακές συμβάσεις τότε μοιραία , αναπόφευκτα οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια στην ολοκληρωτική
απομόνωση, στην πλήρη απομάκρυνση από την Ε.Ε βγαίνουμε από το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα και ενδεχομένως επιστρέφοντας στην δραχμή , φθάνουμε στο χειρότερο σημείο . γυρίζουμε δεκαετίες πίσω, αυτό ας επισημανθεί.
Η ευκταία λύση θα ήταν η μείωση , συρρίκνωση τού χρέους μας , η επαναδιαπραγμάτευση ορισμένων όρων των μνημονιακών συμβάσεων, όμως απαιτείται εθνική σύμπνοια, συνεννόηση, συμφωνία με μοναδικό στόχο την εθνική σωτηρία μας, όσο και αν ορισμένοι εταίροι μας διαλαλούν ότι επίκειται η αποπομπή μας από την Ευρωζώνη, ας λογικευτούμε λοιπόν πριν είναι αργά.
Μήπως όμως πρόκειται για γενικότερη ευρωπαϊκή κρίση και είμαστε μπροστά στο ενδεχόμενο διάλυσης της Ε.Ε.;
Για να πετύχουμε οφείλουμε να προωθήσουμε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, μέτρα κατά της φοροδιαφυγής ιδιαίτερα των υψηλών εισοδηματικών στρωμάτων, μέτρα ανάπτυξης, μείωση τού σπάταλου δημόσιου τομέα, ενίσχυση της παραγωγής κατάργηση προνομίων.
Μέσα σε κλίμα εθνικής ομοψυχίας να επιτευχθεί συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων, ώστε να αποτραπεί το ενδεχόμενο επαναληπτικών εκλογών με τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας οικουμενικού χαρακτήρα με ένα ευέλικτο, αποτελεσματικό κυβερνητικό σχήμα πού θα χειριστεί τα κρίσιμα τρέχοντα ζητήματα, ΏΣΤΕ ΑΦΟΥ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΓΚΛΙΣΗ ΑΠΟΨΕΩΝ να κατορθώσουμε η χώρα να παραμείνει στην ζώνη τού ευρώ.
Β. ΝΟΥΛΕΖΑΣ.
Το ζητούμενο, το μείζον ζήτημα για την χώρα μας είναι να παραμείνει στην ευρωπαϊκή οικογένεια, αφού νωρίτερα σχηματίσει βιώσιμη μακράς πνοής Κυβέρνηση πού θα επαναφέρει την πολιτική, οικονομική και κοινωνική σταθερότητα λόγω της κρισιμότητας της δημοσιονομικής κατάστασης της χώρας, για αυτό ουδείς αμφιβάλλει, ότι δηλ. είναι προς το συμφέρον της πατρίδας μας να παραμείνει στην Ευρωζώνη, καθώς ενδεχόμενη έξοδος η αποβολή μας συνεπάγεται άσχημες συνέπειες για το μέλλον μας.
Σημείο διχογνωμίας, διάστασης είναι αν θα καταγγελθεί το μνημόνιο, η αν τηρήσουμε τα συμφωνηθέντα δηλ. τις δεσμεύσεις μας έναντι των εταίρων μας πού δείχνουν σκληρή στάση και μας προειδοποιούν ότι έρχονται τα χειρότερα.
Κύρια επιδίωξη μας είναι να παραμείνουμε στην Ευρωζώνη πού διέρχεται περίοδο κρίσης, άλλωστε δεν είναι αποκλειστικά ελληνική, όμως η απαρέγκλιτη τήρηση τού Μνημονίου σημαίνει ΠΟΛΙΤΙΚΉ ΑΥΣΤΗΡΉΣ ΛΙΤΌΤΗΤΑΣ, ΠΕΡΙΚΟΠΈΣ ΜΙΣΘΏΝ ΚΑΊ ΣΥΝΤΆΞΕΩΝ ώστε να περιοριστούν τα δημόσια ελλείμματα ,όμως αποτέλεσμα αυτής της δημοσιονομικής πειθαρχίας και μείωσης των αποδοχών κατάργησης οργανισμών και τού αφανισμού των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, είναι η συνεχώς διογκούμενη ανεργία, η κοινωνική ανέχεια και η περιθωριοποίηση ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων πού οδηγούνται στην φτώχεια και την εξαθλίωση.
Αν τελικά ακολουθήσουμε την άλλη οδό της καταγγελίας της πλήρους αποδέσμευσης από τις μνημονιακές συμβάσεις τότε μοιραία , αναπόφευκτα οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια στην ολοκληρωτική
απομόνωση, στην πλήρη απομάκρυνση από την Ε.Ε βγαίνουμε από το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα και ενδεχομένως επιστρέφοντας στην δραχμή , φθάνουμε στο χειρότερο σημείο . γυρίζουμε δεκαετίες πίσω, αυτό ας επισημανθεί.
Η ευκταία λύση θα ήταν η μείωση , συρρίκνωση τού χρέους μας , η επαναδιαπραγμάτευση ορισμένων όρων των μνημονιακών συμβάσεων, όμως απαιτείται εθνική σύμπνοια, συνεννόηση, συμφωνία με μοναδικό στόχο την εθνική σωτηρία μας, όσο και αν ορισμένοι εταίροι μας διαλαλούν ότι επίκειται η αποπομπή μας από την Ευρωζώνη, ας λογικευτούμε λοιπόν πριν είναι αργά.
Μήπως όμως πρόκειται για γενικότερη ευρωπαϊκή κρίση και είμαστε μπροστά στο ενδεχόμενο διάλυσης της Ε.Ε.;
Για να πετύχουμε οφείλουμε να προωθήσουμε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, μέτρα κατά της φοροδιαφυγής ιδιαίτερα των υψηλών εισοδηματικών στρωμάτων, μέτρα ανάπτυξης, μείωση τού σπάταλου δημόσιου τομέα, ενίσχυση της παραγωγής κατάργηση προνομίων.
Μέσα σε κλίμα εθνικής ομοψυχίας να επιτευχθεί συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων, ώστε να αποτραπεί το ενδεχόμενο επαναληπτικών εκλογών με τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας οικουμενικού χαρακτήρα με ένα ευέλικτο, αποτελεσματικό κυβερνητικό σχήμα πού θα χειριστεί τα κρίσιμα τρέχοντα ζητήματα, ΏΣΤΕ ΑΦΟΥ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΓΚΛΙΣΗ ΑΠΟΨΕΩΝ να κατορθώσουμε η χώρα να παραμείνει στην ζώνη τού ευρώ.
Β. ΝΟΥΛΕΖΑΣ.