Γράφει η Χριστίνα Θ. Σιαμάγκα
Μαθήτρια Λυκείου Κατερίνης
“Οι γονείς των παιδιών στην Ελλάδα να αναλάβουν την ευθύνη και να πληρώνουν τους φόρους τους” .
- “Πιο πολύ σκέφτομαι τα παιδιά της Αφρικής, χρειάζονται περισσότερη βοήθεια από την Αθήνα”
"…πιο πολύ σκέφτομαι τα παιδιά σε σχολεία της Νιγηρίας που μοιράζονται μία καρέκλα ανά τρεις μαθητές επειδή θέλουν πραγματικά να μορφωθούν. Τα έχω στο μυαλό μου όλη την ώρα γιατί πιστεύω ότι χρειάζονται περισσότερη βοήθεια από τους ανθρώπους στην Αθήνα”.
Το ότι σκέπτεστε πιο πολύ τα παιδιά της Αφρικής, καλά κάνετε, αλλά νομίζω αυτό το Ταμείο που υπηρετείται δεν είναι φιλανθρωπικό, αλλά στηρίζεται στην εξής Θεωρία και Πράξη, «το σκαλί για τον πλούτο είναι η φτώχια ».
Καταλαβαίνετε πως βρίσκω κάπως συγκεχυμένες τις δηλώσεις σας.!
Όσο για την συνεχή σκέψη που σας απασχολεί για το ότι τα παιδιά της Νιγηρίας μοιράζονται μία καρέκλα ανά τρείς μαθητές, καλά κάνει και σας ταλανίζει. Θα σας πρότεινα μια εύκολη λύση, ας πούμε τρία ταγεράκια σας και δύο φουλάρια άντε και μία καρφίτσα. Πιστεύω ότι αντιστοιχούν σε δεκάδες καρέκλες αλλά πιστεύω πως συζητώντας μαζί μπορούμε να βρούμε και ουσιαστικότερες λύσεις.
Κατανοώ βέβαια το άγχος που έχετε για την επίτευξη των στόχων του ΔΝΤ του οποίου ηγείσθε θα σας πρότεινα για καλύτερη ψυχική υγεία - διαπιστώνοντας την πονοψυχία σας - να παραιτηθείτε και να ασχοληθείτε με φιλανθρωπικά προγράμματα και γιατί όχι να μην ακολουθήσετε την πορεία της Μητέρας Τερέζας με έδρα την Νιγηρία.
Όσο αναφορά για τις πλούσιες και φτωχές χώρες που αναφέρεστε σας παραπέμπω στα λόγια του Κομφούκιου :
«Σε μια χώρα που κυβερνάται καλά, η φτώχεια είναι ντροπή. Σε μια χώρα που κυβερνάται άσχημα, ο πλούτος είναι ντροπή».
Κομφούκιος, 551-479 π.X., Κινέζος φιλόσοφος
Χριστίνα Θ. Σιαμάγκα
Μαθήτρια Λυκείου Κατερίνης
Ελλάδα
