Είναι πολλά τα λεφτά, Άρη…

*Η ΑΤΑΚΑ ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟ ΑΠΕΙΚΟΝΙΖΕΙ ΑΝΑΓΛΥΦΑ ΤΗΝ ΑΝΟΙΚΤΗ ΠΛΕΟΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΟΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ ΚΟΝΤΟΜΗΝΑ, ΚΟΠΕΛΟΥΖΟΥ, ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗ, ΚΟΚΚΑΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ «ΜΝΗΣΤΗΡΩΝ» ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΚΑΙ ΤΑ VLT’S  – «ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΟΝTAI» OI «ΦΙΛΙΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ» ΣΤΑ ΜΜΕ ΑΛΛΑ ΚΑΙ OI ΓΝΩΡΙΜΙΕΣ ΤΟΥΣ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΝΡΗΣΗΣ 

Το γεγονός ότι η τακτική συνεδρίαση του Δ.Σ. τoυ ΟΠΑΠ ξεκίνησε την Τρίτη 24 Ιουλίου και τέλειωσε την… Τετάρτη τα ξημερώματα αποδεικνύει την κρισιμότητα των θεμάτων που έπρεπε να αποφασιστούν και αφορούσαν στην ανάδειξη του στρατηγικού εταίρου του Οργανισμού στο Internet, καθώς και του τεχνολογικού παρόχου κεντρικού συστήματος του ΟΠΑΠ.

Η κληρωτίδα, λοιπόν, δεν επεφύλαξε και πολλές εκπλήξεις, αφού το αποτέλεσμα ήταν λίγο-πολύ αναμενόμενο: ως στρατηγικός εταίρος για τη διάθεση των τυχερών παιχνιδιών του ΟΠΑΠ μέσω του διαδικτύου επελέγη η εταιρεία G2 (Gtech, όμιλος Lottomatica) και στον διαγωνισμό για τον τεχνολογικό πάροχο αποσφραγίστηκε η οικονομική προσφορά της Intralot, αφήνοντάς την ουσιαστικά μόνη διεκδικήτρια του διαγωνισμού.

Πίσω όμως από τις επίσημες ανακοινώσεις και τα δελτία Τύπου, κρύβεται ένας αδυσώπητος επιχειρηματικός πόλεμος που ξεκίνησε με την ανακοίνωση της απόφασης του ΟΠΑΠ. Δημήτρης Μελισσανίδης, Δημήτρης Κοντομηνάς, Δημήτρης Κοπελούζος και Σωκράτης Κόκκαλης βγήκαν από τα χαρακώματα και άρχισαν το αντάρτικο πόλεων χρησιμοποιώντας κάθε μέσο. Έφτασαν μάλιστα σε σημείο ορισμένοι εξ αυτών να ανταλλάξουν –σύμφωνα με πληροφορίες– βαριές κουβέντες και να εκτοξεύσουν απειλές ο ένας προς τον άλλον.

Το τι ακριβώς έχει συμβεί δεν είναι δυσνόητο. Καταρχήν ως προς το κομμάτι της επιλογής του τεχνολογικού παρόχου, η απόφαση του Δ.Σ. του ΟΠΑΠ να επιλεχθεί η προσφορά της Intralot του Σ. Κόκκαλη, στηρίχτηκε –όπως αναφέρεται και στην επίσημη ανακοίνωση του Οργανισμού– στο σκεπτικό ότι «ο τεχνικός φάκελός της κρίθηκε επαρκής, σύμφωνος με τους όρους, τις απαιτήσεις και τις τεχνικές προδιαγραφές της διακήρυξης». Αυτό που ήξεραν οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ, το ήξερε και ο Σ. Κόκκαλης, ο οποίος όμως είχε στην πίσω πλευρά του μυαλού του ότι η ανάδειξή του ως τεχνολογικού παρόχου του ΟΠΑΠ θα του έδινε το αβαντάζ στη διεκδίκηση και τους διαδικτυακού στοιχήματος του Οργανισμού. Λογάριασε όμως χωρίς τον «ξενοδόχο» της G2 (Gtech) συμφερόντων –όπως έχει αναφερθεί πολλές φορές στον Τύπο χωρίς να διαψευστεί- του Δ. Μελισσανίδη που του πήρε την μπουκιά από το στόμα!

Σημειώνεται ότι η προσφορά της G2 ήταν ακριβότερη (κάποιοι λένε ότι η διαφορά του τιμήματος ήταν αξιοπρόσεκτη) από την αντίστοιχη της Intralot. Από τον ΟΠΑΠ διαρρέεται ότι η πλάστιγγα έγειρε προς την «ακριβή» G2 (Gtech) λόγω του ότι διαθέτει περισσότερες εγκαταστάσεις internet από την Inrtralot και αυτό θα έδινε συγκριτικό πλεονέκτημα στον ΟΠΑΠ. Για την ιστορία να πούμε ότι η τρίτη διεκδικήτρια Playtech κόπηκε στα «ημιτελικά», παρά το γεγονός ότι ήταν η καλύτερη από επιχειρησιακής πλευράς. Όμως η προσφορά που κατέθεσε ήταν ακριβή, συν του ότι η ισραηλινή εταιρεία ήθελε να γίνει «αφεντικό» σε ολόκληρη την πίτα του διαδικτυακού στοιχήματος, την ώρα που ο ΟΠΑΠ δεν έψαχνε τίποτα περισσότερο από έναν στρατηγικό εταίρο. Στο κόψιμό της Playtech ίσως, τελικά, να έπαιξαν ρόλο και τα δημοσιεύματα του Τύπου (βλ. σχετικό δημοσίευμα «Α+», 7 Ιουλίου) για χρηματιστηριακή καταδίκη του διευθύνοντος συμβούλου της Teddy Sagi. 

Το σκηνικό που έβλεπε να στήνεται μπροστά του φέρεται να εξόργισε τον Δ. Κοντομηνά που είχε και έχει(;) συμφέροντα μέσω της William Hill, οργή που βάσει των όσων διαδίδονται τις τελευταίες ημέρες έφτασε μέχρι το επίπεδο της ανταλλαγής σκληρών εκφράσεων.

Σε κάθε περίπτωση, τα πράγματα είναι απλά: από τη μία πλευρά υπάρχει ένα Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΠΑΠ που πήρε συγκεκριμένες αποφάσεις. Και η αλήθεια είναι ότι ο Οργανισμός έχει εδώ και καιρό δημοσιοποιήσει τη λογική του και τις «τεχνικές λεπτομέρειες» του σχεδίου του για επέκταση στο διαδικτυακό στοίχημα και δεν είχε αφήσει σκιές. 

Από την άλλη πλευρά υπάρχουν οι ενδιαφερόμενοι επιχειρηματίες που φέρονται να έχουν σοβαρές ενστάσεις. Τους λόγους τούς ξέρουν οι ίδιοι και ίσως θα έπρεπε να περιμένουμε να δούμε αν θα τις εκφράσουν δημοσίως, ώστε να διασαφηνιστεί για ποιο ακριβώς πράγμα μέμφονται τον ΟΠΑΠ οι ενδιαφερόμενοι μεγαλοεπιχειρηματίες. 

Αυτό όμως που διδάσκει η εμπειρία είναι ότι ανεξαρτήτως εκατέρωθεν «εξηγήσεων» δεν πρόκειται να το αφήσουν να περάσει έτσι. Το… κοίτασμα είναι «χρυσοφόρο» και η ανάγκη των επιχειρηματιών να εξασφαλίσουν προβάδισμα (και) στις μελλοντικές δουλειές για τα VLT’s είναι αυταπόδεικτη. Ήδη στον επιχειρηματικό πόλεμο που έχει ξεσπάσει παίρνουν θέσεις μάχης και διάφορα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που θα χρησιμοποιηθούν ως μοχλός πίεσης, και προς την κοινή γνώμη και προς την κυβέρνηση και τους αρμόδιους υπουργούς. Οπότε οι εχθροπραξίες αναμένεται να συνεχιστούν με μεγαλύτερη ένταση. Ο καθείς και τα όπλα του, κι όποιος κερδίσει! Γιατί, όπως έλεγε και ο Σπύρος Καλογήρου προς τον Νίκο Κούρκουλο, «Είναι πολλά τα λεφτά, Άρη…».