Πέμπτη 16 Αυγούστου 2012

ΜΑΛΛΙΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΑ – ή πως έχασα την Νέλη




Ευθυμογράφημα του Άκη Παρισιάδη

Όλα ξεκίνησαν, πριν από περίπου δυο χρόνια, όταν μάλωσα με τον κομμωτή μου. Αίφνης μου γεννήθηκε ένα φρικιαστικό ερώτημα: Όταν την επόμενη φορά χρειαστώ κούρεμα, ποιος θα με κουρέψει; Η πρώτη σκέψη ήταν να κουρευτώ μόνος μου.  Όμως η σκέψη απορρίφτηκε αμέσως, γιατί ποτέ δεν ήμουνα καλός στην κηπουρική. Η αμέσως επόμενη και πιο λογική για πολλούς, αλλά όχι για μένα- ήταν να πάω σε άλλον κομμωτή. Όμως κι εκεί υπήρχε ένα μεγάλο πρόβλημα. Το κεφάλι μου είναι πολύ ιδιότροπο. Και μέσα, αλλά και εξωτερικά. Ο μόνος που μπορούσε να το τιθασεύσει ήταν ο παλιός μου κομμωτής. Αυτόν όμως δεν τοu μιλάω και δεν είχα την πρόθεση να αφεθώ σε άλλον και να αρχίσει τα πειράματα πάνω μου. Έτσι κατέληξα στη τρίτη λύση. Στο τρίτο δρόμο που λένε, να αφήσω τα μαλλιά μου μακριά.


Ήταν μια εξαιρετική ιδέα, που αργότερα θα με οδηγούσε σε κόσμους που πριν, δε γνώριζα καν την ύπαρξή τους. Οι άνδρες που έχουν μακριά μαλλιά, επικοινωνούν μεταξύ τους με έναν τρόπο ανεξήγητο. Ειδικά, όταν αυτοί οι άνδρες έχουν και γένια. Τότε, αυτή η επικοινωνία ξεφεύγει από τα όρια του σουρεαλισμού και ξεπερνά αυτά του μεταφυσικού. Πλέον, ανήκα κι εγώ σε αυτή τη μυστική συνομοταξία των ανδρών με πολλά μαλλιά και πολλές τρίχες στο πρόσωπο. Η ζωή μου είχε αλλάξει. Βέβαια, αυτό που με ενδιέφερε αρκετά ήταν η επιρροή που ασκούσαν, οι τρίχες στις γυναίκες. Η μοναδική αλήθεια είναι ότι ακόμα δεν έχω καταλάβει. Έμαθα πάντως τη γνώμη της Νέλης, το κορίτσι που ερωτεύτηκα πρόσφατα. Ας πάρουμε όμως τα γεγονότα από την αρχή:
Το περασμένο Σάββατο ερωτεύτηκα τη Νέλη. Ήταν έρωτας, σχεδόν, κεραυνοβόλος. Το σίγουρο είναι ότι ήταν μόνο από τη πλευρά μου. Μας σύστησε ένας κοινός μας γνωστός, στο πάρτι που διοργάνωνε. Η Νέλη, άρχισε να με κοιτάζει εξεταστικά, να θαυμάζει τα γένια μου και τα πυκνά μαλλιά μου. Εκεί μου έδωσε τις ελπίδες που χρειαζόμουν. Ήμουν βέβαιος ότι την έλκυαν οι άνδρες σαν κι εμένα.

Η βεβαιότητα μού έγινε σιγουριά, όταν με τη ζεστή και γεμάτη νάζι φωνή της, μου έκανε μια πρόταση. "Ξέρετε, είμαι φωτογράφος και θέλω να αναπαραστήσω το Μυστικό Δείπνο του Λεονάρντο Ντα Βίντσι με αληθινούς ανθρώπους. Νομίζω ότι εσείς μου κάνετε". Δέχτηκα με χαρά, λαμβάνοντας τη πρόταση, ως υπονοούμενο. Το ραντεβού δόθηκε για τη Δευτέρα το απόγευμα στο στούντιό της.

Πεπεισμένος ότι είναι κι εκείνη ερωτευμένη μαζί μου, πήγα στο στούντιό της. Όμως, ότι έχει να κάνει με τις γυναίκες, τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Στο στούντιο λοιπόν, εκτός από μένα ήταν αρκετοί άλλοι μουσάτοι και μακρυμάλληδες. Πίσω από ένα παραβάν εμφανίστηκε η Νέλη με μια φωτογραφική μηχανή. Ανοίγοντας το παραβάν, αποκαλύφτηκε ένα βεστιάριο, με ρούχα της εποχής του Χριστού. Μας είπε να τα φορέσουμε. Έτσι και κάναμε. Έπειτα μας μοίρασε τους ρόλους. Ήμουνα σίγουρος ότι θα μου έδινε αυτόν του Χριστού. Εκείνη, κοιτώντας με μέσα στα μάτια μου κι ενώ εγώ έλιωνα μέσα στο μανδύα μου  είπε: "Βλέπω κάτι υποχθόνιο στα μάτια σου. Θα κάνεις τον Ιούδα". Αν κι απογοητεύτηκα, ο τρόπος που μου το ζήτησε δεν είχε άλλη απάντηση εκτός από την καταφατική.  Αφού μας έστησε, μας έβγαλε φωτογραφίες. Όταν τελειώσαμε, πήγα δίπλα της και με ωραίο τρόπο, όπως γνωρίζω άλλωστε από την πείρα μου, της ζήτησα ένα ραντεβού με προεκτάσεις. Εκείνη μού απάντησε αμέσως: "Δε μπορώ να δεχτώ το ραντεβού σας. Άλλωστε σε λίγο καιρό θα παντρευτώ. Ο μέλλων σύζυγός μου ήταν κι αυτός στη φωτογράφιση. Ζήτησα να μάθω ποιος ήταν. Ο Πέτρος, ο Ιάκωβος ή μήπως ο Βαρθολομαίος και γίνει ξανά η νύχτα που πήρε το όνομά του. "Όχι, μου είπε, όλοι αυτοί έχουν γένια και πολλά μαλλιά. Ο αρραβωνιαστικός μου είναι ο Ιωάννης, που ο Ντα Βίντσι τον παρουσιάζει χωρίς γένια. Άλλωστε δε μου αρέσουν οι άνδρες με πολλές τρίχες".  Ο κόσμος μου γκρεμίστηκε. Έχασα τη Νέλη για τρίχες. Μετά από αυτό αποφάσισα να ενώσω τις γέφυρες με τον παλιό μου κομμωτή.

Άκηs Παρισιάδηs