γράφει ο Αγγελος Αγγελίδης
αποσπάσματα από το ¨και η πλεονεξία τους στυγνή διαστροφή¨
Αιγίνιο 02-02-2012
στοίχειωσε η ατμόσφαιρα
πάνω απ΄ τις σκιές μας.
και μια αλήθεια ωμή όσο και βάρβαρη
απομηδένισε της φαντασίας μας όλες τις προεκτάσεις.
οι σύντροφοι μιας δράσης ολοήμερης
μοιράστηκαν δυο–δυο σαν τα ζευγάρια,
και ξέφυγαν αμίλητοι στις γειτονιές
και χάθηκαν μ΄ αθέλητη την έκφραση στο βλέμμα.
γρήγορο το περπάτημα στα στενοσόκακα
σα να ΄κρυβε ενοχές, παρανομίες
μα η μελαγχολία τους στο πρόσωπο, τους πρόδινε
σα κρύο φωτοστέφανο με πείσμα.
δε ξεχωρίζεις νοικοκύρηδες κι απόκληρους εδώ
στο ίδιο χρώμα βάφτηκαν μανδύες και χλαμύδες.
ισότητα απόλυτη και δίκαιη παντού
κι η μοιρασιά στη σύγχρονη εξαθλίωσή μας τέλεια.
τ΄ άστρα κι απόψε
δε μετρήθηκαν απ΄ τα παιδιά.
κι ούτε λαχτάρες ξέφυγαν στον ουρανό
μέσα απ΄ τις προσευχές μας.
οι νέοι έσμιξαν νωρίς
και ίδια με τους γέροντες στο σπίτι.
από νωρίς ξεχάστηκαν κι αυτοί κατάκοποι, αμίλητοι
σε σκέψεις χάθηκαν βουβές σα το βαρύ μολύβι.
.
.
τελειωμένε άνθρωπε μικρέ
ακόλουθε της μοίρας των μεγάλων.
ακόλουθε των ανακόλουθων των άλλων όντων
σε αντιλήψεις, σκέψεις κι επιβολές μοιραίες.
δεν ξέφυγες τα δίχτυα τους.
και η πλεονεξία τους στυγνή διαστροφή,
έγινε ελεγχόμενος ορρός
στο αίμα σου το μισοπαγωμένο.
.
.
λίγοι μόνο κατάφεραν,
οι ορκισμένοι απ΄ την αρχή,
στο τέλος που φαντάστηκαν το ιερό
με υπεράνθρωπες δυνάμεις τους να φτάσουν.
ξεπέζεψαν το άρμα τους νωρίς
και έριξαν κατάχαμα πρόωρα τις ασπίδες.
πίστεψαν στα δολώματα ξανά
πίστεψαν και φαντάστηκαν καινούργιες προσδοκίες.
αποσπάσματα από το ¨και η πλεονεξία τους στυγνή διαστροφή¨
Αιγίνιο 02-02-2012
στοίχειωσε η ατμόσφαιρα
πάνω απ΄ τις σκιές μας.
και μια αλήθεια ωμή όσο και βάρβαρη
απομηδένισε της φαντασίας μας όλες τις προεκτάσεις.
οι σύντροφοι μιας δράσης ολοήμερης
μοιράστηκαν δυο–δυο σαν τα ζευγάρια,
και ξέφυγαν αμίλητοι στις γειτονιές
και χάθηκαν μ΄ αθέλητη την έκφραση στο βλέμμα.
γρήγορο το περπάτημα στα στενοσόκακα
σα να ΄κρυβε ενοχές, παρανομίες
μα η μελαγχολία τους στο πρόσωπο, τους πρόδινε
σα κρύο φωτοστέφανο με πείσμα.
δε ξεχωρίζεις νοικοκύρηδες κι απόκληρους εδώ
στο ίδιο χρώμα βάφτηκαν μανδύες και χλαμύδες.
ισότητα απόλυτη και δίκαιη παντού
κι η μοιρασιά στη σύγχρονη εξαθλίωσή μας τέλεια.
τ΄ άστρα κι απόψε
δε μετρήθηκαν απ΄ τα παιδιά.
κι ούτε λαχτάρες ξέφυγαν στον ουρανό
μέσα απ΄ τις προσευχές μας.
οι νέοι έσμιξαν νωρίς
και ίδια με τους γέροντες στο σπίτι.
από νωρίς ξεχάστηκαν κι αυτοί κατάκοποι, αμίλητοι
σε σκέψεις χάθηκαν βουβές σα το βαρύ μολύβι.
.
.
τελειωμένε άνθρωπε μικρέ
ακόλουθε της μοίρας των μεγάλων.
ακόλουθε των ανακόλουθων των άλλων όντων
σε αντιλήψεις, σκέψεις κι επιβολές μοιραίες.
δεν ξέφυγες τα δίχτυα τους.
και η πλεονεξία τους στυγνή διαστροφή,
έγινε ελεγχόμενος ορρός
στο αίμα σου το μισοπαγωμένο.
.
.
λίγοι μόνο κατάφεραν,
οι ορκισμένοι απ΄ την αρχή,
στο τέλος που φαντάστηκαν το ιερό
με υπεράνθρωπες δυνάμεις τους να φτάσουν.
ξεπέζεψαν το άρμα τους νωρίς
και έριξαν κατάχαμα πρόωρα τις ασπίδες.
πίστεψαν στα δολώματα ξανά
πίστεψαν και φαντάστηκαν καινούργιες προσδοκίες.