Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2013

Διαφωνώ με την επιλεκτική δίωξη και απονομή Δικαιοσύνης. Η Ολομέλεια τής Βουλής να παραπέμψει εξίσου τους Βενιζέλο και Παπανδρέου στο Ειδικό Ποινικό Δικαστήριο

 
ΓΝΩΜΗ.ΤΟΥ Β. ΝΟΥΛΕΖΑ. δικηγόρου –Ποινικολόγου.

Να διερευνηθούν οι ποινικές ευθύνες τους πέραν των πολιτικών.
Φοβούμαι η μνημονιακή τρόικα επέλεξε την ενοχοποίηση και εξόντωση μόνον του απομονωθέντος Παπακωνσταντίνου.

Υπάρχει έστω ένας νουνεχής, σκεπτόμενος Έλληνας ανεξαρτήτως πολιτικών ιδεολογιών η οποιασδήποτε ιδεοληψίας που να μην συμφωνεί με την αδήρριτη αναγκαιότητα, πέραν πολιτικών και μικροκομματικών επιδιώξεων, να παραπεμφθούν με την προβλεπόμενη από το άρθρο 86 του Συντάγματος κοινοβουλευτική διαδικασία στο Ειδικό Δικαστήριο πέραν τού πρώην a priori ενόχου πού δεν κυβερνούσε μόνος ΥΠΟΙΚ κ Παπακωνσταντίνου, για τα αδικήματα της παράβασης καθήκοντος και νόθευσης δημόσιου εγγράφου αρθρ, 242 και 259 Π.Κ., εν προκειμένω του ψηφιακού δίσκου πού παραδόθηκε εκ νέου στον κ Στουρνάρα, ο Ευάγγελος Βενιζέλος που τον διαδέχτηκε στο Υπουργείο Οικονομικών και ο Γ.Παπανδρέου ως πρώην Πρωθυπουργός που τον συγκάλυψαν, τον υπέθαλψαν αξιόποινα στην απόκρυψη και αλλοίωση, παραποίηση, τής περιβόητης λίστας των 2060 ονομάτων καταθετών στην Τράπεζα HSBC πού έπρεπε από το 2010 μόλις παραδόθηκε μέσω της Πρεσβείας μας από Παρίσι από το γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών στην ελληνική Κυβέρνηση να δοθεί χωρίς καμία χρονοτριβή στον επικεφαλής του ΣΔΟΕ και τους οικονομικούς Εισαγγελείς ώστε να ελεγχθούν φορολογικά και ποινικά όσοι εξήγαγαν παράνομα κεφάλαια στην αλλοδαπή Τράπεζα? Αντιθέτως ο Παπακωνσταντίνου κράτησε στο συρτάρι το CD της κ Λαγκάρντ και στην συνέχεια αξιόποινα το παρέδωσε μόλις το 2011, αφού το παρακράτησε αδικαιολόγητα επί μακρόν στο συρτάρι του, ελάχιστα ονόματα στον κ Διώτη , αφού αλλοίωσε εμφανώς το περιεχόμενο του όπως ατράνταχτα προκύπτει και το ομολόγησε άλλωστε ενώπιον της αρμόδιας Επιτροπής της Βουλής, με σκοπό να αποκρύψει ονόματα συγγενικών προσώπων του με υπέρογκες καταθέσεις στην εν λόγω Τράπεζα, όπως άλλωστε κατηγορείται, αντί να πράξει το αυτονόητο ως Υπουργός Οικονομικών που προΐστατο στην καταπολέμηση και πάταξη της φοροδιαφυγής, με αποτέλεσμα να αποστερήσει την δυνατότητα από το ελληνικό Κράτος να εισπράξει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ όπως έπραξαν άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Δεν διέπραξαν το αδίκημα της υπόθαλψης εγκληματία άρθρου 231Π.Κ. κατά την υποκειμενική και αντικειμενική υπόσταση του, δεν πρέπει η Βουλή να συστήσει ειδική Επιτροπή προκαταρκτικής Εξέτασης βάσει του Νόμου περί ευθύνης Υπουργών δηλ. διατελεσάντων Πρωθυπουργών η Μελών του Υπουργικού Συμβουλίου Ν.3126/2003 όπως προβλέπεται από τον Κανονισμό της, ώστε με βάση το υπάρχον υλικό να παραπεμφθούν και να λογοδοτήσουν στο ειδικό ποινικό Δικαστήριο? Δεν ζημίωσαν το Ελληνικό Δημόσιο με την υπαίτια συμπεριφορά τους που θα καταλόγιζε πρόστιμα εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ και θα ασκείτο ποινική δίωξη εναντίον τους για τα ποινικά φορολογικά αδικήματα που τελέστηκαν ?Δεν πρέπει συνεπώς να αρθεί η ασυλία τους με ομοφωνία των κοινοβουλευτικών κομμάτων ώστε να διαλάμψει η αλήθεια? Δεν πρέπει να καθίσουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου για την εθνική οικονομική και κοινωνική τραγωδία που προκάλεσαν και να τους απαγγελθεί κατηγορία της εσχάτης προδοσίας? Η ατιμωρησία και η προκλητική τους στάση δεν εξοργίζει και εξαγριώνει τους φορολογούμενους που πληρώνουν την αδιέξοδη μνημονιακή πολιτική τους? Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ε.Ε. από λόγους ευθιξίας θα είχαν παραιτηθεί και θα ζητούσαν να δικασθούν από τακτικό ποινικό δικαστήριο χωρίς να κρύβονται πίσω από την βουλευτική ασυλία.
Το βαρύτερο όμως κακουργηματικό έγκλημα που διέπραξαν σε βάρος του ελληνικού λαού, για το οποίο πρέπει να προσαχθούν άμεσα ενώπιον της Δικαιοσύνης, ήταν ότι χωρίς την διενέργεια δημοψηφίσματος όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα, χωρίς καμία απολύτως λαϊκή νομιμοποίηση, παρακάμπτοντας την Βουλή, συμβλήθηκαν με το Δ.Ν.Τ. συνήψαν ερήμην του τις επαχθείς αυτές και καταστροφικές συμβάσεις για τον ελληνικό λαό που δεινοπαθεί και υποφέρει, υποθηκεύοντας το μέλλον αυτής της υπερδανεισμένης και ταπεινωμένης αλλά και διασυρθείσης στην παγκόσμια κοινή γνώμη χώρας και πολλαπλασιάζοντας το δυσβάσταχτο μη βιώσιμο εξωτερικό χρέος της.