Ο γνωστός ηθοποιός Ηλίας Λογοθέτης μίλησε σε γνωστό κυριακάτικο έντυπο για μια απίστευτη στιγμή που είχε όταν ήταν μόλις 2 ετών. Είχε αρρωστήσει από τύφο και όλοι νόμιζαν ότι απεβίωσε. Λογικό ήταν να τον βάλουν σε φέρετρο άλλα έγινε το θαύμα και αναστήθηκε.
Δεν ξέρω εάν είναι κάτι που είδα εγώ με τα μάτια μου ή είναι μια
ψευδαίσθηση εικόνας που σχηματίστηκε από τις αφηγήσεις της πρώτης μου
ξαδέλφης, η οποία ήταν μάρτυρας του γεγονότος». Επί κατοχής, απέναντι
από το σπίτι μας υπήρχε ένας φούρνος των Ιταλών που έφτιαχνε “μπανιότες”
- κάτι μικρά στρογγυλά ψωμάκια. Μωράκι εγώ, δύο ετών, αρρώστησα από
τύφο και όλοι βλέπανε ότι θα πέθαινα. Και λέει η ξαδέλφη ότι ήρθε και
μου 'κανε μια ένεση ένας Ιταλός γιατρός την τελευταία στιγμή. Δεν
αντέδρασα όμως και σίγουροι πλέον ότι με χάσανε με βάλανε στο
φερετράκι».
Ο ηθοποιός ολοκληρώνει την περιγραφή του και εξηγεί τη σχέση του με το νερό, λέγοντας: «Ώρες αργότερα, το... νεκρό αυτό πλάσμα, που του 'χανε ήδη κλείσει τα μάτια, είπε τη λέξη “νερό”. Και ξεσηκώθηκε ο κόσμος, το σπίτι και η γειτονιά ολόκληρη. Έκτοτε έχω έναν σεβασμό στο νερό και συμβουλεύομαι τη ροή του. Αφουγκράζομαι τη θάλασσα. Ακούω τα ποτάμια και τη μελωδία από τα κελαρύσματά τους. Την αλλαγή του ήχου τους όταν συναντάνε πέτρες».
Ο ηθοποιός ολοκληρώνει την περιγραφή του και εξηγεί τη σχέση του με το νερό, λέγοντας: «Ώρες αργότερα, το... νεκρό αυτό πλάσμα, που του 'χανε ήδη κλείσει τα μάτια, είπε τη λέξη “νερό”. Και ξεσηκώθηκε ο κόσμος, το σπίτι και η γειτονιά ολόκληρη. Έκτοτε έχω έναν σεβασμό στο νερό και συμβουλεύομαι τη ροή του. Αφουγκράζομαι τη θάλασσα. Ακούω τα ποτάμια και τη μελωδία από τα κελαρύσματά τους. Την αλλαγή του ήχου τους όταν συναντάνε πέτρες».
