Μπορεί να έχασαν τη συνταγματική εξουσία τους πριν από μισό αιώνα, όμως οι τελευταίοι βασιλιάδες φυλών της Νιγηρίας συνεχίζουν να ζουν «βασιλικά». Πιστοί στα αρχέτυπα των ηγεμόνων της Αφρικής, απολαμβάνουν μεγάλο σεβασμό από τους «υπηκόους» τους στις κοινότητες όπου ζουν.
Τα παλάτια των έκπτωτων βασιλιάδων είναι μεγαλοπρεπή. Αραβουργήματα, περίτεχνοι θρόνοι, ακριβά χαλιά, αλλά και εντυπωσιακές βαρύτιμες στολές. Οι μονάρχες της χώρας της δυτικής Αφρικής φορούν πολύχρωμες, κεντημένες κελεμπίες, ενώ στις διαταγές τους υπάρχει μια στρατιά από υπηρέτες, έτοιμοι να σπεύσουν να ικανοποιήσουν κάθε τους διαταγή ή ιδιοτροπία. Και όλα αυτά παρά το γεγονός ότι πριν από μισό αιώνα τούς αφαιρέθηκε κάθε εξουσία.
Ο φωτογράφος Τζορτζ Οσόντι αποτύπωσε με τον φακό του την πραγματικότητα των Νιγηριανών «γαλαζοαίματων» και όπως είναι εμφανές, δεν έχουν χάσει τη βασιλική τους μεγαλοπρέπεια, αφού ακόμη και στις μετακινήσεις τους δεν χρησιμοποιούν οτιδήποτε λιγότερο από λιμουζίνες. Ο εμίρης του Κάνο, Alhaji Dr Ado Abdullahi Bayero, ο οποίος απέκτησε τεράστια περιουσία με επενδύσεις στο χρηματιστήριο και τη γεωργία, μετακινείται με vintage Rolls Royce, ακόμη για να πάει στο κοντινό τζαμί, έχοντας οδηγό και σωματοφύλακα. Στη χλιδή ζει και η Αυτού Μεγαλειότης Wilson Ojakovo Oghoghovwe Oharisi ο 3ος, ο οποίος επέλεξε να φωτογραφηθεί καθισμένος στον θρόνο του, έχοντας εκ δεξιών κι αριστερών του δύο άγρυπνους φρουρούς.
Ο γεννημένος στη Νιγηρία φωτογράφος, ο οποίος ζει στο Λονδίνο, περιηγήθηκε στην πατρίδα του για να βρει τους βασιλιάδες των φυλών, οι οποίοι τον άφησαν να μπει στα παλάτια τους, επειδή είναι ένας από τους πιο διάσημους φωτογράφους της χώρας του. Μιλώντας στο Al-Jazeera, ο Οσόντι δήλωσε ότι υπάρχουν συχνές συγκρούσεις ανάμεσα σε διάφορες εθνότητες στη Νιγηρία. «Πολλοί άνθρωποι έχουν χάσει την εμπιστοσύνη σε ό,τι αφορά στην ταυτότητά τους. Αισθάνθηκα ότι θα ήταν σημαντικό να βλέπαμε αυτή τη διαφορετική κουλτούρα ως ένα σημείο ενότητας, αντί να τη βλέπουμε ως κάτι που πρέπει να μας χωρίζει ως έθνος. Ο πιο εύκολος τρόπος προσέγγισης του θέματος ήταν να εξετάσω τη δομή της μοναρχίας στη χώρα, επειδή οι πρώην μονάρχες είναι πιο κοντά στους ανθρώπους απ' ό,τι οι κυβερνήτες» κατέληξε.
