Αγαπητέ Αντώνη
Είναι γεγονός ότι η απάντησή μας βάσει βέβαια του χρονικού ορίου των δέκα ημερών που μας έθεσες, είναι ετεροχρονισμένη.  Για να λάβουν όμως γνώση όλα τα μέλη του Δ.Σ, όπως ήταν η απαίτησή σου, έπρεπε να συνέλθει αυτό σε τακτική συνεδρίαση. Όπως γνωρίζεις αυτό συμβαίνει όταν προκύπτει ένας αριθμός θεμάτων που απαιτούν έγκριση από την ολομέλειά του. Εκτός βέβαια, αν είναι επείγον ένα θέμα και πρέπει να συγκληθεί εκτάκτως το Δ.Σ. 


Στην προκειμένη περίπτωση, το γνωρίζεις περισσότερο από τον καθένα, γιατί συμμετείχες στο διάλογο αυτό με την ιδιότητα του μέλους της καλλιτεχνικής επιτροπής,  η συζήτηση αυτή διαρκεί ένα περίπου χρόνο. Το παράδοξο είναι ότι στο διάστημα αυτό, ουδέποτε εξέφρασες παρόμοιες απόψεις και ενστάσεις  με αυτές της πρόσφατης επιστολής σου.  Παρ’ όλα αυτά στη συνεδρίαση του Δ.Σ,  την Πέμπτη 10 Απριλίου,  (είμαι βέβαιος πως το γνωρίζεις) ένα από τα θέματα που συζητήθηκαν ήταν και αυτό που αφορούσε το περιεχόμενο της επιστολής σου. 
Αν και  αρκετοί με συμβούλεψαν να μη απαντήσω, γιατί έκριναν πως επιδιώκεις ένα δημόσιο προσχηματικό διάλογο εντυπώσεων, εν όψει των επερχόμενων εκλογών, θεώρησα πως είναι χρήσιμη μια απάντηση και ας τεθεί στην κρίση των σκεπτόμενων συμπολιτών μας, τους οποίους και εσύ επικαλείσαι στην επιστολή σου.
 Έτσι λοιπόν αμέσως μετά τη συνεδρίαση του Δ.Σ συνέταξα αυτή την επιστολή,  η οποία λόγω των ημερών και κάποιων άλλων χρονικών συμπτώσεων, καθυστέρησε να αποσταλεί.  
Τα σημεία που επεσήμαναν τα περισσότερα μέλη του Δ.Σ, αφού άκουσαν με προσοχή το περιεχόμενο της επιστολής σου, ήταν τα εξής.
1. Την απόφαση της συνεργασίας με τις συγκεκριμένες χώρες και ιδίως με τη Γερμανία, τη λάβαμε μετά από επίπονη συζήτηση με τα μέλη του Δ.Σ, αλλά και με αρκετούς φορείς και συμπολίτες της πόλης μας. Μεταξύ αυτών που κατέθεσαν την άποψή τους, ήσουν και εσύ, με την ιδιότητα τότε του μέλους της καλλιτεχνικής επιτροπής. Βέβαια έτυχε και της ομόφωνης έγκρισης των μελών της γενικής συνέλευσης, στην οποία δυστυχώς δεν συμμετείχες.
2. Είναι γνωστό ότι οι απόψεις για τη συνεργασία του Φεστιβάλ Ολύμπου με τη Γερμανία, αρχικά προσέκρουαν μεταξύ τους. Τελικά επικράτησε η άποψη,  να αποδεχτούμε τη συνεργασία με τη Γερμανία παρά το αρνητικό κλίμα, προσθέτοντας και τις άλλες δύο γερμανόφωνες χώρες των Άλπεων, την Αυστρία και την Ελβετία. Μάλιστα η δική σου επιχειρηματολογία ήταν καταλυτική στην απόφαση αυτή.. Μεταξύ άλλων και πολύ ορθώς, σε συνεδρίαση της καλλιτεχνικής επιτροπής,επεσήμανες ότι  Γερμανία δεν είναι μόνο η  Μέρκελ και η πολιτική της, αλλά και οι χιλιάδες γερμανοί που αγαπούν την Ελλάδα και την επιλέγουν ως τουριστικό τους προορισμό, οι εκατοντάδες γερμανοί που εμπιστεύονται τους έλληνες μετανάστες στη χώρα τους και στις επιχειρήσεις τους, οι δεκάδες γερμανοί διανοούμενοι, λογοτέχνες, ποιητές, συγγραφείς, ιστορικοί, που στα συγγράμματα τους υμνούν τον ελληνικό πολιτισμό, οι αμέτρητοι γερμανοί πολίτες επώνυμοι και ανώνυμοι που αγωνίστηκαν και εξακολουθούν να αγωνίζονται για τις αξίες της ειρήνης, της δημοκρατίας και της ελευθερίας των λαών.


3.Στις επανειλημμένες συναντήσεις μας με τους υπευθύνους της γερμανικής    αντιπροσωπείας θα πρέπει να γνωρίζεις ότι προέκυψαν τα  θέματα που επικαλείσαι στην επιστολή σου. Μη θεωρείς ότι εμάς μας αφήνουν αδιάφορους. Άλλωστε δεν είναι άγνωστα σε αυτούς και δεν τα ακούν για πρώτη φορά.  Πολύ πρόσφατα  τέθηκαν και πάλι τα ζητήματα αυτά σε ανώτερο μάλιστα πολιτειακό επίπεδο, στην προ ημερών επίσκεψη της κ. Μέρκελ στην Ελλάδα, από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον πρωθυπουργό και τους αρχηγούς των κομμάτων. Δεν προσκομίζεις κάτι καινούριο αγαπητέ Αντώνη.                                                                                                                                                       
4.Στο βαθμό των δικών μας περιορισμένων δυνατοτήτων για τέτοιου είδους πολιτικών ζητημάτων και των περιορισμένων επίσης αρμοδιοτήτων ενός προξενείου, πρωτοβουλίες και συνεργασίες, όπως αυτή του Φεστιβάλ Ολύμπου με το προξενείο Θεσσαλονίκης, με αντικείμενο τον πολιτισμό, είναι ιδιαίτερα σημαντικές και συμβάλουν στην ανάπτυξη φιλίας και συνεργασίας μεταξύ των λαών. Δικαιολογημένα θα πει κανείς, τι είδους φιλία και συνεργασία είναι αυτή με τα συγκεκριμένα μέτρα της γερμανικής κυβέρνησης σε βάρος της Ελλάδας. Αυτό  ήταν για εμάς μια πρόκληση και ένας επί πλέον λόγος να συνεργαστούμε φέτος  με τη Γερμανία.
Να είσαι βέβαιος φίλε Αντώνη, ότι  επιδιώκουμε ως διοίκηση,  να προβάλουμε τα ζητήματα που και εσύ θέτεις στην επιστολή σου, με κάθε εφικτό τρόπο που μας παρέχει το Φεστιβάλ Ολύμπου. Ίσως να διαφέρουν οι τρόποι τους οποίους χρησιμοποιεί ο καθένας. Βέβαια στο τέλος το αποτέλεσμα μετράει. Είμαστε πεπεισμένοι πως θα είναι θετικό για τον τόπο μας.  Όσο για την επίκλησή σου, ότι το Φεστιβάλ Ολύμπου δεν είναι προσωπικό εργαλείο κανενός και ότι πρέπει να διακονεί τον πολιτισμό του διαλόγου, σίγουρα δεν αναφέρεσαι σε εμάς… γιατί εμείς από «τη φύση μας» κυρίως ακούμε και  πράττουμε παρά μιλάμε και γράφουμε..
Αγαπητέ Αντώνη, με όποιες διαφορετικές απόψεις και προσεγγίσεις, σε ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον σου και τη συνεργασία μας. Πράγματι η συμβολή σου στην εξέλιξη του Φεστιβάλ, με εξαίρεση την τάση του αυτεπάγγελτου κριτή, είναι ιδιαίτερα σημαντική.  
                                                                                                             Με εκτίμηση
                                                                                                    Γρηγόρης Παπαχρήστος
                                                                                                         πρόεδρος ΟΡ.ΦΕ.Ο