του ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΛΦΑ
Ο Στέλιος Κούλογλου είναι ταλαντούχος δημοσιογράφος και θα βρίσκεται στην Κατερίνη την Κυριακή 11 Μαϊου (Αστική Σχολή, 19.30). Απόφοιτος του Πανεπιστημίου Αθηνών, σπούδασε δημοσιογραφία στο Παρίσι, στο Τόκιο και στην Ινδία. Ξεκίνησε να... δημοσιογραφεί το 1981 στο «Aντί» και αργότερα εργάστηκε ως πολιτικός συντάκτης στο "Βήμα". Διετέλεσε ανταποκριτής της εφημερίδας "Αυγή" ενώ τα χρόνια 1992-95 κάλυψε ως ειδικός απεσταλμένος τον πόλεμο στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Συνολικά έχει γράψει οκτώ βιβλία ενώ το τελευταίο του βιβλίο («Μην πας ποτέ μόνος στο ταχυδρομείο») πούλησε περισσότερα από 35.000 αντίτυπα.
Ωστόσο αυτό για το οποίο έγινε κυρίως γνωστός στο πλατύ κοινό ο Κουλογλου είναι η εκπομπή Ρεπορτάζ χωρίς Σύνορα στη δημόσια τηλεόραση (Ε.Ρ.Τ.). Το Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα ήταν μια ωριαία εβδομαδιαία εκπομπή ντοκιμαντέρ πάνω σε διεθνή και ελληνικά ιστορικά και σύγχρονα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα, εστιάζοντας κυρίως στις εμπειρίες των πρωταγωνιστών τους αλλά και των απλών ανθρώπων. Από το 1996, οπότε και ξεκίνησε, η εκπομπή βρισκόταν στον κατάλογο των καλύτερων τηλεοπτικών προγραμμάτων και επιλέχθηκε για να αντιπροσωπεύσει την Ελλάδα σε διεθνή φεστιβάλ ντοκιμαντέρ. Βραβεύθηκε τέσσερις φορές ως η καλύτερη ελληνική ενημερωτική εκπομπή. Έχει γράψει πάνω από 150 σενάρια για ντοκιμαντέρ και οχτώ βιβλία.
Το ντοκιμαντέρ που θα παρουσιαστεί στην Αστική Σχολή την Κυριακή (Αστική Σχολή, 19.30) λέγεται «Η Νονά» και ανιχνεύει με ρέουσα αφήγηση και μικρές δόσεις χιούμορ τη διαδρομή της καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ, μελετώντας παράλληλα τις συνέπειες της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης στον Νότο της Ευρώπης. Η ταινία, αντλεί τον τίτλο της από το ομώνυμο βιβλίο της Γερμανίδας συγγραφέως Γκέρτρουντ Χέλερ και εξιστορεί τους μηχανισμούς με τους οποίους η Μέρκελ - αυτή είναι η Νονά - κατάφερε να κατακτήσει την Ευρώπη, αδιαφορώντας για τις παράπλευρες συνέπειες, όπως οι αυτοκτονίες στις χώρες του Νότου.
Γιατί η επιλογή αυτού του θέματος; Γιατί η Γερμανία της Μέρκελ σήμερα; Όπως τόνισε με παρρησία ο Κούλογλου σε πρόσφατη συνέντευξή του στον Στρατή Μπουρνάζο (Ενθέματα της Αυγής, 16 Μαρτίου 2014) αυτό που κυρίως τον ενδιαφέρει δεν είναι η τέχνη τής γραφής ενός σεναρίου γενικώς ούτε η κατασκευή ενός ακόιμα ντοκιμαντέρ αλλά η ανάγκη να μιλήσει για την πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα. «Δεν με ενδιαφέρει να κάνω αφηρημένη τέχνη, αλλά να απευθυνθώ στον κόσμο, να τον κινητοποιήσω, προσφέροντας συγχρόνως και ψυχαγωγία. Και έχω μεγάλες προσδοκίες να προβληθεί και στην Ευρώπη».
Στο ερώτημα ποιος ήταν ο στόχος του όταν σκηνοθετούσε αυτήν την ταινία, υπερασπίζεται τις επιλογές του λέγοντας: «Ήθελα λοιπόν, απευθυνόμενος σε Έλληνες και Ευρωπαίους, να τους πω να σκεφτούν, να φοβούνται λιγότερο, να μην αισθάνονται ενοχικά».
Τέλος σε ό,τι αφορά τις δυνατότητες διεξόδου από τη σημερινή οικονομική κρίση αλλά και από την εν γένει ζοφερή κατάσταση που δημιουργεί η γερμανοποιούμενη ολοένα κια περισσότερο Ευρώπη ο καλός δημοσιογράφος και υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ θα πει: «Πρέπει να ανατραπεί αυτή η πολιτική. Όχι βέβαια από τους Σοσιαλδημοκράτες! Αυτά που είπε ο Γκάμπριελ του γερμανικού SPD, απαντώντας στην κριτική του Χάμπερμας για την κακομεταχείριση της Ελλάδας, είναι αξιοθρήνητα: ότι η Ελλάδα είναι για τη Διεθνή Τράπεζα, δηλαδή είναι υπανάπτυκτη, δεν κάνει καν για το ΔΝΤ! Πιστεύω ότι μόνο αν έχουμε ανατροπή –και φυσικά όχι από μια ευρωσκεπτικιστική Ακροδεξιά–, αλλά από την Αριστερά, υπάρχει ελπίδα».
