Κατερίνη 21-08-2014
Σε ρεπορτάζ του «δημοσιογράφου» Γιώργου Παπακωνσταντίνου του τηλεοπτικού σταθμού ΑΝΤ1, που παρουσιάστηκε στο κεντρικό δελτίο του σταθμού στις 19/8/2014 με παρουσιάστρια τη Μαρία Χούκλη και στην εκπομπή Πρωινό ΑΝΤ1 - Ενημέρωση στις 20/8/2014 με παρουσιαστή το Νίκο Ρογκάκο, αναφέρονται τα εξής:
Ο δημοσιογράφος σε προσωπικό σχόλιο αναφέρει ότι «το αγαπημένο σπορ ορισμένων, κυρίως συνδικαλιστών, είναι ανέξοδα και ως ένα βαθμό ανεύθυνα, να μιλάνε για τα...
μεγάλα κενά, που πρέπει να καλυφθούν σε ορισμένες υπηρεσίες, αλλά το δια ταύτα μάλλον τους εκθέτει!! » Μιλάει επίσης για «ατιμωρησία και ανυπαρξία ορθής διαχείρισης του προσωπικού.»
Συνεχίζοντας αναφέρει ότι «σε τυχαίο δειγματοληπτικό έλεγχο, που πραγματοποιήθηκε σε τρία σχολεία της Πιερίας (τα οποία δεν κατονόμασε) βρέθηκε ότι από τους 83 καθηγητές, οι 56, δηλαδή πάνω από το 67% δεν συμπλήρωναν τις ώρες, που έπρεπε να διδάσκουν. Δεν το έκαναν είτε επειδή άτυπα απαλλάσσονταν από τη διεύθυνση του σχολείου (την έκαναν για άλλα ξεκούραστα καθήκοντα) και δεν έτρεχε τίποτα, αφού δεν εφαρμόζονταν ο νόμος, καθώς κανένας δεν τους επέβαλε να περάσουν από τις υγειονομικές επιτροπές, είτε από την άλλη γιατί υπήρχε υπερεπάρκεια προσωπικού σε κάποιες ειδικότητες, αφού είχαν στο μεταξύ γίνει και μεταθέσεις καθηγητών, που δεν χρειάζονταν, που δεν έπρεπε να πάνε στα σχολεία.»
Μάλιστα αναφέρθηκε σε περίπτωση φιλολόγου ο οποίος από το 2011 είχε απαλλαγεί από τα διδακτικά του καθήκοντα ως αδυνατών, προσφέροντας στο διάστημα αυτό διοικητικό έργο, ενώ κατά την άποψη του δημοσιογράφου έπρεπε να πάει στο διπλανό σχολείο ή στη διπλανή πόλη (!!) όπου υπήρχε έλλειψη στην ειδικότητά του.
Το συγκεκριμένο ρεπορτάζ είναι παραπλανητικό και άκρως προσβλητικό για τη συντριπτική πλειοψηφία των καθηγητών και ειδικά των συναδέλφων μου, που υπηρετούν στην Πιερία. Εκ μέρους όλων των μάχιμων εκπαιδευτικών, που δίνουμε την ψυχή μας μέσα στις τάξεις σε αντίξοες συχνά συνθήκες, οφείλω μία απάντηση στο συγκεκριμένο δημοσιογράφο, ο οποίος εσκεμμένα ή λόγω ανικανότητας, κακοποίησε βάναυσα την αλήθεια.
Για την ενημέρωση όλων, καλό είναι να πούμε τα εξής:
Ο κλάδος των καθηγητών είναι σήμερα ο κλάδος με το υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο. Είναι όλοι τους απόφοιτοι ΑΕΙ-ΤΕΙ με μεταπτυχιακούς τίτλους και διδακτορικά σε πολύ μεγάλο ποσοστό, με ξένες γλώσσες και γνώση χειρισμού υπολογιστών.
Ο καθηγητής είναι ο χειρότερα αμειβόμενος δημόσιος υπάλληλος, αφού ο νεοδιόριστος καλείται να ζήσει με 570 € και μάλιστα συνήθως σε περιοχή πολύ μακριά από τον τόπο μόνιμης κατοικίας του.
Αφού λοιπόν ένας καθηγητής, περιηγηθεί ανά την Ελλάδα για αρκετά χρόνια, κάποια στιγμή, αν είναι τυχερός θα μπορέσει να μετατεθεί στην περιοχή, που επιθυμεί. Για να συμβεί αυτό βέβαια, θα πρέπει να υποβάλει αίτηση με τη νόμιμη διαδικασία. Η πολιτεία, αφού την εξετάσει και εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις και ο εκπαιδευτικός έχει απαιτούμενα μόρια (περισσότερα από άλλους συναδέλφους του, που επιθυμούν και αυτοί να μετατεθούν στην ίδια περιοχή) ικανοποιεί την αίτησή του, εφόσον φυσικά στην περιοχή, που επιθυμεί, υπάρχουν κενά.
Αυτή τη διαδικασία έχουν ακολουθήσει μέχρι σήμερα και όλοι οι συνάδελφοί μου, που υπηρετούν σήμερα στην Πιερία. Όσοι αυτούς μετατέθηκαν στην Πιερία το 2012, σε καμία περίπτωση δεν μπορούσαν να γνωρίζουν, ότι η πολιτεία καταστρατηγώντας τους δικούς της νόμους, θα αποφάσιζε να μεταθέσει στην περιοχή μας, πενταπλάσιο αριθμό καθηγητών, από αυτόν που είχε ζητηθεί από το υπηρεσιακό συμβούλιο (ΠΥΣΔΕ). Και σα να μην έφτανε αυτό, έγιναν και καμιά εκατοστή αποσπάσεις.
Για τις μεταθέσεις αυτές δεν είδαμε να γίνεται καμία δημοσιογραφική έρευνα.
Έτσι ένας μεγάλος αριθμός καθηγητών, αφού έχασαν την οργανική θέση, που είχαν (στην οποία συμπλήρωναν κανονικά το ωράριό τους), βρέθηκαν να πλεονάζουν στην Πιερία, ως πειραματόζωα στο πιο επικίνδυνο πείραμα, που έγινε στο χώρο της εκπαίδευσης, με κίνδυνο να αποσπαστούν ή να μετατεθούν υποχρεωτικά εντός της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας ή ακόμη και παντού ανά την Ελλάδα, κάτι που δε συμβαίνει σε καμία κατηγορία δημοσίων υπαλλήλων ούτε καν των ένστολων.
Ακολούθησε η αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα στους 27-30 και η αύξηση τη διδακτικού ωραρίου κατά 2 ώρες, κάτι, που παρά τις πολλές συνταξιοδοτήσεις, διατήρησε σε κάποιο βαθμό το πρόβλημα.
Παρόλα αυτά τη χρονιά, που πέρασε (2013-2014), η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων μου στην Πιερία συμπλήρωσαν κανονικά το ωράριό τους όπως προβλέπεται. Μάλιστα για να γίνει αυτό, αρκετοί από αυτούς αναγκάστηκαν να μετακινούνται ακόμα και σε 5 διαφορετικά σχολεία εντός του νομού Πιερίας, χωρίς κανείς να υπολογίζει και το χρόνο της μετακίνησης από σχολείο σε σχολείο, αλλά και το κόστος της μετακίνησης, που φτάνει τα 100-300 € ανά μήνα.
Στους ελάχιστους, που (όχι με ευθύνη τους) δεν συμπλήρωσαν το διδακτικό τους ωράριο, ανατέθηκε γραμματειακή υποστήριξη, το οποίο δε σημαίνει κάθομαι κάνω τσιγάρο και πίνω καφέ, αλλά παράγω διοικητικό έργο, χωρίς το οποίο τα σχολεία δεν θα μπορούσαν να λειτουργήσουν.
Με τα σημερινά δεδομένα (μετά την αύξηση του ωραρίου) ένας καθηγητής έχει από 18-23 ώρες διδακτικό ωράριο, δηλαδή ωράριο κατά τη διάρκεια του οποίου δεν μπορεί να πίνει παράλληλα καφέ ή να κάνει διάλειμμα για τσιγάρο ή ακόμα να πάει στην τουαλέτα. Αντίθετα θα πρέπει να διαχειριστεί ένα τμήμα 27-30 εφήβων μαθητών και να είναι ταυτόχρονα δάσκαλος, παιδαγωγός, εκπαιδευτής, ψυχολόγος, ψυχίατρος, κοινωνικός λειτουργός, θηριοδαμαστής, baby sitter κλπ.
Έχει όμως και διοικητικά καθήκοντα, όπως εφημερίες, καταχώρηση απουσιών, τήρηση βιβλίων του σχολείου, ενημέρωση γονέων, διοργάνωση εορτών ή άλλων σχολικών εκδηλώσεων κλπ. Η απασχόλησή του αυτή μπορεί να φτάσει το μέγιστο τις 30 ώρες εβδομαδιαίως (μαζί με το διδακτικό ωράριο).
Η εργασία του όμως συνεχίζεται και αφού επιστρέψει στο σπίτι, όπου προετοιμάζει το μάθημα της επόμενης μέρας. Η προετοιμασία αυτή μπορεί να είναι από 1 έως 3 ώρες για κάθε διδακτική ώρα. Είναι πιθανό να έχει να διορθώσει διαγωνίσματα, εργασίες μαθητών, εκθέσεις κλπ. Αν χρειαστεί να βγάλει θέματα για κάποια γραπτή εξέταση, μπορεί να χρειαστεί αρκετές ώρες ή και μέρες!
Θα πρέπει να πούμε επίσης ότι τη χρονιά, που πέρασε, λόγω της αύξησης του διδακτικού ωραρίου και της αύξησης του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, σε κάθε εκπαιδευτικό αντιστοιχούν πλέον πολύ περισσότεροι μαθητές και περισσότερα αντικείμενα και άρα επιπλέον προετοιμασία στο σπίτι και επιπλέον φόρτος εργασίας (βαθμοί, απουσίες, διαγωνίσματα). Σ’ αυτό θα πρέπει να προστεθεί και η σημαντική αύξηση του διοικητικού έργου, λόγω της απουσίας διοικητικού προσωπικού στα σχολεία. Αν μάλιστα προσθέσουμε και τη απίστευτα κουραστική, χρονοβόρα και ψυχοφθόρα διαδικασία της αυτοαξιολόγησης, μπορεί να καταλάβει και ο τελευταίος δημοσιογράφος, την απίστευτη επιβάρυνση του κλάδου μας τη χρονιά, που πέρασε, όταν μάλιστα οι αποδοχές μας έχουν μειωθεί στην πραγματικότητα στο μισό.
Αντί λοιπόν αυτός ο κύριος Παπακωνσταντίνου, να μιλάει για τυχαίο δειγματοληπτικό έλεγχο σε τρία σχολεία και να αφήνει να εννοηθεί ότι, το ίδιο συμβαίνει ακόμα και σήμερα σε όλα τα υπόλοιπα σχολεία της Πιερίας, ας ψάξει να ενημερωθεί για το συγκεκριμένο έλεγχο σε τρία συγκεκριμένα σχολεία, που έγινε ύστερα από (ανώνυμη) καταγγελία.
Ας ερευνήσει, αν έχει τα κότσια, τις μεταθέσεις, που έγιναν στο νομό Πιερίας το 2012 και να μας πει και εμάς ποιοι είναι οι υπεύθυνοι για την ταλαιπωρία εκατοντάδων συναδέλφων μας. Ας ερευνήσει και τις αποσπάσεις σε φορείς, διευθύνσεις, μητροπόλεις κ.λ.π., που συνεχίζονται να γίνονται με αμείωτους ρυθμούς.
Και ας διαλέξει μερικούς από τους συναδέλφους μας, που χαρακτηρίζονται ως αδυνατούντες να διδάξουν, επειδή έχουν προβλήματα υγείας, να διδάξουν στο σχολείο, που πηγαίνουν τα δικά του παιδιά.
Τέλος καλό είναι όταν κανείς αποφασίσει να ασχοληθεί με τα προβλήματα της εκπαίδευσης να ρωτά μάχιμους, ενεργούς εκπαιδευτικούς και όχι επαγγελματίες συνδικαλιστές, που έχουν χρόνια να βρεθούν σε σχολείο και έχουν ξεχάσει τι σημαίνει να είναι κανείς εκπαιδευτικός.
Γιώργος Βαρδακώστας
Γενικός Γραμματέας ΕΛΜΕ Πιερίας
Αντιπρόεδρος της Ένωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Δήμου Κατερίνης
Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 4ου ΓΕΛ Κατερίνης
Αλλά κατά βάση εκπαιδευτικός του κλάδου ΠΕ04 (φυσικός) με 25 χρόνια προϋπηρεσία στην ιδιωτική και τη δημόσια Εκπαίδευση
