Σήμερα 25η Μαρτίου, μέρα ιστορικής μνήμης και απότισης τιμής στους επαναστάτες του 1821, είναι ευκαιρία να στοχασθούμε και να "διαβάσουμε" ξανά την Ιστορία:
Ο ξεσηκωμός εκτός από το κυρίαρχο εθνικό πρόσημο είχε ή όχι και κοινωνικό;
Αρκούνταν ο Ρήγας, ο Ανώνυμος Έλλην - συγγραφέας της "Ελληνικής Νομαρχίας", ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης και όλοι οι άλλοι...
πρωταγωνιστές μαζί με τον ξεσηκωμένο λαό στη λευτεριά από τον τουρκικό ζυγό ή αγωνίσθηκαν και για κοινωνική δικαιοσύνη, επηρεασμένοι και συνεπαρμένοι από τις ιδέες του Διαφωτισμού;
Στηρίχθηκε όσο και όπως έπρεπε η Επανάσταση από τους τότε προνομιούχους;
Ποιους εξυπηρέτησε το "διαίρει και βασίλευε", οι εμφύλιοι σπαραγμοί και η ξενοκρατία μετά την εκδίωξη των Τούρκων;
Σήμερα, σχεδόν 200 χρόνια μετά, πολλά αιτήματα παραμένουν επίκαιρα: η εθνική ανεξαρτησία, η λαϊκή κυριαρχία, η κοινωνική δικαιοσύνη και το κράτος δικαίου, ο αγώνας κατά της ξενοκρατίας και του "ραγιαδισμού". Μόνη απάντηση και οδός: "Εμείς ο λαός" και εμείς ως λαός!
