Κομπανιέρο Πιτσιρίκο,
Τους χαιρετισμούς μου για πολλοστή φορά.
Εμπρός λαέ μην σκύβεις το κεφάλι, ο μόνος δρόμος είναι μνημόνιο και πάλι.
Προσπάθησα να μπω για λίγο στα παπούτσια τους.
Να...
δω με άλλο μάτι την αποκαλούμενη ως ελληνική πρόταση, που δεν είναι τίποτε άλλο από το τελεσίγραφο Γιούνκερ με ένα ποτήρι σόδα για την χώνεψη. Η άποψη ότι φέραμε το μνημόνιο για να προετοιμαστούμε μέσα από το στόμα του λύκου για τη ρήξη τους επόμενους μήνες, χωρίς δηλαδή την πιστωτική ασφυξία των κλειστών τραπεζών, μου φαίνεται επιεικώς παιδική.
Πώς θα πετύχεις την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με ιδιωτικοποιημένο ρεύμα και έξτρα φορολόγηση των αγροτών και των επιχειρήσεων;
Καμία επίγνωση του τι υπογράφουμε;
Και αν το αποφασίσουμε για ρήξη πχ τον Οκτώβριο, ποιος είπε ότι θα έχουμε τότε 53 δισ. στις τσέπες μας;
Τα χρήματα αυτά θα μας δίνονται με δόσεις και εφόσον πληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας και εφόσον παίρνουμε 10 πολυτονικό στις αξιολογήσεις.
Η συνέχιση των ίδιων πολιτικών με τα ίδια μέσα και περιμένουμε τι σε λίγους μήνες; Άλλο αποτέλεσμα; Καλύτερες βάσεις;
Με συγχωρείτε, αλλά κάθε μέρα που περνάει βυθιζόμαστε περισσότερο στην άμμο, μέχρι που θα μας ρουφήξει να τελειώνουμε.
Κάποιοι πιστεύουν πως η αποπομπή των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ από την κυβέρνηση αποτελεί αυτοσκοπό. Ή δικαιολογούν την κωλοτούμπα γιατί ο λαός ψήφισε τον ΣΥΡΙΖΑ για να μείνουμε στο ευρώ.
Φυσικά και γι” αυτό τον ψήφισε.
Του έχεις δείξεις του κόσμου τον άλλον δρόμο;
Αυτός δεν είναι ο ρόλος της Αριστεράς; Να προετοιμάζει;
Δηλαδή τι περιμένετε;
Να γεννηθούν πολύ επαναστάτες οι επόμενοι γιατί αυτοί μας βγήκαν χάπατα;
Με αυτό το πλευρό να κοιμόμαστε.
Εξι ολόκληρους μήνες ασχολούμαστε με τι συζητήσεις και τα eurogroup, λες και δεν υπάρχουν άλλα πράγματα, ενώ οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ξημεροβραδιάζονταν στα τσοντοκάναλα δίνοντας εξηγήσεις στην Τρέμη και τον Πρετεντέρη.
Ο Τσίπρας δεν θυμίζει τόσο το 1981, αλλά μάλλον το 1984.
Έξι μήνες χάθηκαν στις διαπραγματεύσεις, για να προστεθούν στα 4,5 χρόνια που σκύβαμε χωρίς διαπραγματεύσεις.
Και τώρα θα προστεθούν άλλα 5 γιατί άμα δεν τις τρως επί 10 χρόνια δεν λέει.
Και τι έχει δημιουργηθεί όλο αυτό το διάστημα που να αποτελεί βάση για το μέλλον;
Πού είναι η διάθεση αλλαγής;
Η μόνη εξήγηση για το τρίτο μνημόνιο είναι και η πιο απλή.
Αυτή που βαρέθηκε να επισημαίνει όλους τους μήνες ο πιτσιρίκος και ο Ηλίας και ο κάθε Ηλίας.
Τα είχαν συμφωνήσει αλλά δεν έβρισκαν τρόπο να μας πλασάρουν το πρώτο αριστερό μνημόνιο.
Έσπασαν το κεφάλι τους και κατέληξαν στη λύση του δημοψηφίσματος.
Μόνο που δεν περίμενε κανείς το συντριπτικό ΟΧΙ.
Το ΝΑΙ ήταν το τέλειο άλλοθι αλλά δεν τους έκατσε και τους γύρισε μπούμερανγκ.
Μόνο έτσι μου κολλάνε τα τελευταία γεγονότα. Αλλιώς σου έρχεται να χαπακωθείς.
Πλέον, εναποθέτω τις προσδοκίες μου στην ανάγκη του ανθρώπου.
Να μιλήσει η ρημάδα η ανάγκη, μπας και προχωρήσει λίγο η ιστορία γιατί κοντεύουμε να φλιπάρουμε με την ρουτίνα «διαπραγμάτευση-εκβιασμός-διαπραγμάτευση-εκβιασμός-συμφωνία στα τέσσερα».
Και όσα ακούγονται ανέφικτα σε κάποιους, να τους θυμίσω πως με το ανέφικτο πάντα ο κόσμος προχωρεί.
Με το ίδιο σκεπτικό θα ήμασταν ακόμα στη μοναρχία, γιατί κανείς δεν θεωρούσε κάποτε εφικτή τη δημοκρατία, ούτε καν την αστική δημοκρατία των καιρών μας.
Πάντως, το δημοψήφισμα μας δείχνει το δρόμο.
Για άλλη μια φορά, οι λύσεις είναι μπροστά στα μάτια μας.
Απλά πρέπει να προσπεράσουμε κάποια πρόσωπα και καταστάσεις.
Πριν μας βρει και μας λίγους η Ιστορία και κινηθεί για άλλες πολιτείες.
Εξάλλου το βασικό πρόβλημα είναι πως δεν θα αποτρέψει τίποτα το νέο μνημόνιο.
Αντιθέτως θα επισπεύσει αυτό που αρνείται μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού.
Δεν αργεί η μέρα που δεν θα τραβάει άλλο η κατάσταση.
Δεν μπορεί να υπάρξει παραγωγή ή ανεξαρτησία σε μια χώρα που τρέφεται αποκλειστικά με δάνεια.
Αν και ο καπιταλισμός δουλεύει αποκλειστικά με τα δάνεια, μέσω της δημιουργίας χρέους δημιουργείται ανάπτυξη και νέες «παραγωγικές» δομές, μέχρι που το χρέος φτάνει στο φεγγάρι και τρώει όσα φτιάξαμε.
Αλλά δεν θα λύσουμε εδώ τις δομικές αστοχίες του καπιταλισμού.
Εξάλλου, είναι ξεκάθαρο ακόμα και στον πιο στυγνό καπιταλιστή.
Αν δεν διαγραφεί ένα μεγάλο μέρος του χρέους, ξεχάστε την Ελλάδα για τα επόμενα 200 χρόνια.
Σε ποιο σημείο του νέου μνημονίου, κύριοι, υπάρχει η διαγραφή χρέους;
Σε μια αόριστη υπόσχεση να το συζητήσουμε τον Οκτώβριο, πρώτα έχει ο Σόιμπλε;
Μαζί με το νέο ασφαλιστικό και εργασιακό βεβαίως βεβαίως;
Δηλαδή, θα μπουν στο ίδιο καζάνι συντάξεις, εργασιακά και κούρεμα.
Μάλιστα, από τώρα ξέρω πώς θα βγει η σούπα.
Προσωπικά, τους βαρέθηκα.
Επειδή οι πρασινομπλέ γυμνοσάλιαγκες σερνόντουσαν επί σχεδόν 40 χρόνια, αυτό δεν σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τόσο χρόνο στη διάθεση του.
Σε 40 χρόνια δεν θα είμαστε εδώ οι μισοί.
Ούτε χρειάζεσαι μια τετραετία για να κρίνεις μια κατάσταση.
Τις μαλακίες είτε τις βλέπεις με τη μια, είτε δεν τις βλέπεις ποτέ.
Και μας έχουν φλομώσει στις μαλακίες.
Αν θέλουμε να βάλουμε μπροστά το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος, δεν θα βγούμε χαμένοι μακροπρόθεσμα.
Υπήρχε ζωή πριν το ΣΥΡΙΖΑ, θα υπάρχει και μετά.
Δεν είναι η τελευταία μας ευκαιρία, έλεος.
Από εμάς εξαρτάται το μέλλον.
Εκτός, αν δεν θέλουμε να αναλάβουμε τέτοιες ευθύνες, και είναι προτιμότερο να αναθέτουμε.
Οπότε, καθίστε να περιμένουμε και άλλους πέντε, δέκα μήνες το μυστικό πλάνο Β της κυβέρνησης που θα κάνει εφικτή τη Θεσσαλονίκη.
Κάθομαι και σκέφτομαι κάτι τελευταίο και τρελαίνομαι.
Το 2012 είχαμε παραλίγο δημοψήφισμα, Ζάππειο που κατέληξε φιάσκο, αντιμνημονιακό Σαμαρά που διαπραγματεύτηκε και έφερε μέτρα που δεν ήθελε παρότι θα έσκιζε τα μνημόνια, τρομοκρατία ΜΜΕ, success story, πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, ΕΝΦΙΑ, σκατόγερο ΠτΔ, αλλαγή αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ, Ψαριανό και ΔΗΜΑΡ.
Το 2015 έχουμε παραλίγο δημοψήφισμα -είναι σαν να μην έγινε-, Θεσσαλονίκη που κατέληξε φιάσκο, αντιμνημονιακό Τσίπρα που διαπραγματεύτηκε και έφερε μέτρα που δεν ήθελε παρότι θα καταργούσε τα μνημόνια, τρομοκρατία ΜΜΕ, sex story, πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, ΕΝΦΙΑ, σκατό σκέτο ΠτΔ, αλλαγή αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ, Ψαριανό και Ποτάμι.
Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλο τα ίδια μένουν.
Καλή μας χώνεψη.
Με εκτίμηση
Άρης (Αγαπητέ Άρη, έβγαζε μάτι πως ο ΣΥΡΙΖΑ και η Πρώτη Φορά Αριστερά είναι μια απάτη από τον τρόπο που αντιμετώπισε ο ΣΥΡΙΖΑ τους ολιγάρχες που, προεκλογικά, έλεγε πως θα διέλυε. Όλη μέρα στα κανάλια τους ήταν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Όταν είδα τον Αλέξη Τσίπρα να κωλοτρίβεται με τον Χατζηνικολάου στο κανάλι του Βαρδινογιάννη, δεν είχα πια καμία αμφιβολία. Είναι πολύ αστείο που η Πρώτη Φορά Αριστερά την πάτησε στη μόνη δημοκρατική κίνηση που έκανε: το δημοψήφισμα. Οι πολίτες τους ξεπέρασαν και έκαναν τον Τσίπρα και τα παππούδια που έχει μαζέψει γύρω του να μοιάζουν με άνθρωποι του προπερασμένου αιώνα. Το έλεγα στους συριζαίους φίλους προεκλογικά: Προσέξτε γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αποδειχτεί χειρότερος και από τους προηγούμενους. 62% ΟΧΙ οι πολίτες πριν από έξι μέρες στο δημοψήφισμα, 83,7% ΝΑΙ χτες στη Βουλή. Πρώτη Φορά Αριστερά. Ωραία, τώρα πάμε παρακάτω. Θα διαπρέψουμε. Να είσαι καλά.)
http://pitsirikos.net/2015/07/%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%AE-%CF%87%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CF%88%CE%B7/#more-46220
