ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΓΡΕΚΑΣ
Ν. ΠΟΡΟΙ
Αυτό το Δημοψήφισμα δεν έπρεπε να γίνει. Δεν πρόκειται για ένα απλό αλλά για τραγικό λάθος, που μόνο μ’ εκείνο των εκλογών του 1920 θα μπορούσε να συγκριθεί. Εκείνο το λάθος καθόρισε ποιος θα είναι ο ισχυρός και ποιος ο αδύναμος στην περιοχή άπαξ δια παντός.
Αν...
επικρατήσει το ΝΑΙ, το οποίο υποστηρίζω, η κατάσταση θα είναι τόσο άσχημη, που θα μας επιρρίπτουν ευθύνες για την επιλογή μας αυτή, σε σημείο που κι’ εμείς οι ίδιοι θα αναρωτιόμαστε μήπως έπρεπε να πράξουμε το αντίθετο. Αν πάλι επικρατήσει το ΟΧΙ η κατάσταση θα είναι τραγική, φρικτή και θα επιρρίπτουμε ευθύνες εμείς. Θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε μόνο αν μας συμπονέσουν αυτοί με τους οποίους συγκατοικούμε και θα αποφασίσουμε να βγούμε από το κοινό αυτό σπίτι, χωρίς να διαθέτουμε άλλο.
Αφορμή της δημοσιοποίησης των απόψεων αυτών, ήταν θέσεις συμπολιτών μου, μία μάλιστα εκ των οποίων τιτλοφορείται ‘’ ΟΧΙ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ’’. Η θέση αυτή, λαμβάνοντας υπ’ όψη και ποιος την εκφράζει με προβλημάτισε, όχι ως προς την διαφοροποίηση της επιλογής μου, αλλά για το γεγονός ότι τέτοιες ιδέες έγινε κατορθωτό να ριζώσουν σε νοήμονες πολίτες. Δηλαδή να καταλάβω, αν ψηφίσουμε όχι δεν θα εξαθλιωθεί η πατρίδα μας; Έχουμε άραγε συναίσθηση της δεινής θέσης στην οποία έχουμε περιέλθει; Τι θα συμβεί δηλαδή με το όχι, θα πάμε και θα πούμε ότι ξέρετε ο Ελληνικός λαός έπε όχι και οι εταίροι μας θα μας δώσουν ακολούθως χρήματα χωρίς να προβούμε σε μεταρρυθμίσεις και μέτρα που θα μας οδηγήσουν στην μη παραγωγή ελλειμμάτων;
Μόνο εμείς έχουμε Δημοκρατία; Στην ευρωζώνη υπάρχουν άλλοι 18 λαοί και κατά συνέπεια άλλες τόσες Δημοκρατικές φωνές. Οι άλλοι λαοί έδωσαν στις κυβερνήσεις τους αντίθετη εντολή. Να υπάρξει δηλαδή αλληλεγγύη μόνον αν προβούμε σε μεταρρυθμίσεις. Κατά συνέπεια αν ικανοποιήσουν τη δική μας δημοκρατική φωνή, τίθεται θέμα Δημοκρατίας στις χώρες τους.
Ας υποθέσουμε, αλλοίμονο λέω εγώ, ότι επικρατεί το όχι στη λιτότητα. Θα πρέπει σύμφωνα με την ετυμηγορία αυτή να πάμε στο αντίθετο. Στη σπατάλη δηλαδή. Και τι θα σπαταλήσουμε;
Πολλοί διατείνονται ότι ψηφίζουν όχι σε συγκεκριμένα μέτρα. Να συμφωνήσω μαζί τους. Όμως αυτοί στους οποίους απευθυνόμαστε το ερμηνεύουν ως ψήφο κατά του ευρώ και της Ευρωπαϊκής ένωσης. Θα πάμε εμείς να τους πούμε ότι δεν ψηφίσαμε αυτό; Ας δεχθούμε όμως αυτό το επιχείρημα. Πέραν του γεγονότος ότι η ίδια η κυβέρνηση έσπευσε ασμένως να τα δεχθεί την προηγούμενη Τετάρτη και άρα είπε επί της ουσίας ΝΑΙ άσχετα τι προτείνει σ’ εμάς, πιστεύει κανένας ότι θα μέτρα που θα κληθούμε να εφαρμόσουμε θα είναι καλύτερα; Ο Λαός προφανώς ψηφίζει υπέρ ηπιότερων μέτρων. Αν είναι χειρότερα, με δεδομένη την ανυπολόγιστη οικονομική ζημιά που έγινε αυτές τις μέρες, θα πρέπει να πάμε σε δημοψήφισμα γιατί ο λαός δεν ψήφισε αυτό η να τα απορρίψουμε. Αν συμβεί αυτό πού θα οδηγηθούμε; Δεν θέλω ούτε να σκέφτομαι τι θα συμβεί σ’ αυτή τη χώρα και βέβαια σ΄ εμάς και στις επόμενες γενιές. Θα έχουμε το ανάθεμα στον αιώνα τον άπαντα. Θα λυπηθώ πολύ για την κατάντια αυτής της υπερήφανης χώρας. Θα έχω βέβαια ήσυχη τη συνείδησή μου, αφού έκανα ότι μπορούσα αλλά αυτό ελάχιστα θα απαλύνει την ευθύνη μου ως μέλος της γενιάς που έριξε τη χώρα στα τάρταρα.
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΓΡΕΚΑΣ
Ν. ΠΟΡΟΙ
