Κλείνουμε, πια, πάνω από ένα μήνα στα μπλόκα. Στο δρόμο του αγώνα μας έβγαλαν τα μέτρα που πάρθηκαν το καλοκαίρι, ως προαπαιτούμενα του τρίτου μνημονίου, με την ψήφο των 222 βουλευτών στη βουλή και που προστέθηκαν στα προηγούμενα μνημονιακά μέτρα, καθώς και τα σχέδια για το Ασφαλιστικό και το Φορολογικό που παρέδωσε η κυβέρνηση για έγκριση στους εταίρους της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Με...
Με...
τα μέτρα που ψηφίστηκαν το καλοκαίρι και εφαρμόζονται από τότε, ο ΦΠΑ στα αγροτικά μέσα και εφόδια ανέβηκε από το 13% στο 23%, καταργείται σταδιακά η επιστροφή φόρου πετρελαίου και μπήκε φόρος 23 λεπτών το κιλό στο κρασί. Έτσι αυξάνεται και όλο το κόστος παραγωγής, που, ήδη, είναι πολύ υψηλό, λόγω της μεγάλης ακρίβειας στα αγροτικά μέσα και εφόδια που έχουν επιβάλλει οι εμποροβιομήχανοι, αλλά και το κράτος σε ότι αφορά στο αγροτικό πετρέλαιο, το αγροτικό ρεύμα, το αρδευτικό νερό.
Επίσης, σε εφαρμογή έχουν μπει και τα μέτρα που περιλαμβάνονται στην ΚΑΠ της ΕΕ 2015-2020, για νέες περικοπές στις επιδοτήσεις/ενισχύσεις, που ήδη κόπηκαν κατά 23% και μέχρι το τέλος του 2019 οι περικοπές θα φτάσουν μέχρι και 60%.
Με το σχέδιο της κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό, υπερδιπλασιάζονται οι ασφαλιστικές εισφορές στον ΟΓΑ, χωρίς μάλιστα να αυξάνονται -αντίθετα μπορεί και να μειωθούν- οι εξευτελιστικές αγροτικές συντάξεις.
Με τα κυβερνητικά σχέδια για το Φορολογικό, παραμένει η φορολόγηση από το πρώτο ευρώ του εισοδήματος που είχε επιβληθεί από την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, και αυξάνεται, σταδιακά, ο συντελεστής φορολόγησης από 13% σε 26%, ενώ η προκαταβολή φόρου για το επόμενο έτος από 27,5% που την είχε η προηγούμενη κυβέρνηση, πήγε ήδη στο 55% και από το 2017 θα πάει στο 100%. Ταυτόχρονα ισχύει και η φορολόγηση με βάση τα λεγόμενα "τεκμήρια διαβίωσης" που σημαίνει ότι ένας αγρότης που έχει στην ιδιοκτησία του ένα μικρό σπίτι κι ένα μικρό αυτοκίνητο θα φορολογείται, και μάλιστα βαριά, ακόμα κι αν δεν έχει το παραμικρό εισόδημα.
Αν τα κυβερνητικά σχέδια για το Ασφαλιστικό και το Φορολογικό έρθουν στη Βουλή και γίνουν νόμοι του κράτους, οι μικρομεσαίοι αγρότες θα είμαστε αναγκασμένοι να δίνουμε κοντά στο 80% του εισοδήματος για σύνταξη – πρόνοια και φόρους.
Για να εναντιωθούμε λοιπόν αγωνιστικά σ' αυτά τα μέτρα και τα σχέδια, διεκδικώντας συγκεκριμένα αιτήματα που αφορούν την ίδια την επιβίωση των μικρομεσαίων αγροτών, στήσαμε τα μπλόκα. Και όχι για να πετύχουμε μια συνάντηση με τον πρωθυπουργό, ένα διάλογο με την κυβέρνηση, όπου... θα πούμε κι εμείς τη γνώμη μας και... θα καταθέσουμε τις προτάσεις μας για το πώς και πότε θα εφαρμοστούν τα κυβερνητικά σχέδια που μας εξοντώνουν.
Γι' αυτό εξαρχής είπαμε και ξεκαθαρίσαμε ότι για να πάμε σε συνάντηση με την κυβέρνηση θα πρέπει ν' αποσύρει το σχέδιο για το Ασφαλιστικό και να πάρει πίσω τη φορολόγηση από το πρώτο ευρώ και τα τεκμήρια διαβίωσης και, φυσικά, να δεχτεί να δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις σε καθένα από τα συγκεκριμένα αιτήματα μας, με τα οποία, το κάτω της γραφής, δε ζητάμε να μας δώσει, αλλά να μη μας πάρει κι άλλα.
Από την αρχή του Φθινοπώρου που ξεκινήσαμε τις, κατά τόπου, κινητοποιήσεις, προαναγγέλλοντας ότι θα προχωρήσουμε σε πανελλαδικό αγωνιστικό συντονισμό, φροντίσαμε να ενημερώσουμε την κυβέρνηση, πολλές φορές και με διάφορους τρόπους, για το πλαίσιο των αιτημάτων μας. Άρα η κυβέρνηση, γνωρίζει καλά, από καιρό, τι ζητάμε, δεν περιμένει να γίνει τώρα συνάντηση για να μάθει τα αιτήματα μας και να μας απαντήσει. Εμείς δεν έχουμε ποτέ την αυταπάτη ότι μπορεί να κερδίσεις κάτι χωρίς αγώνα... Λέγαμε πάντα και συνεχίζουμε να λέμε ότι μόνο με σκληρό, ανυποχώρητο και μακρύ αγώνα μπορείς κάτι ν' αποσπάσεις. Γι' αυτό και σ' όσους απ' την αρχή που βγήκαμε στα μπλόκα μας ρωτούσαν "πότε θα κανονιστεί συνάντηση με την κυβέρνηση", τους απαντούσαμε "το θέμα είναι πώς θα οργανώσουμε καλύτερα τη μάχη, πώς θα εξασφαλίσουμε τη συμπαράσταση και τον κοινό αγώνα με τους εργαζόμενους και τα άλλα στρώματα, ώστε να αυξηθεί η αγωνιστική πίεση προς την κυβέρνηση να ικανοποιήσει τα αιτήματα μας και όχι αν και πότε θα πάμε σε συνάντηση". Και συνιστούσαμε σε όλους αποφασιστικότητα, υπομονή και αντοχή.
Τι και πώς το διεκδικούμε
Στην τελευταία πανελλαδική σύσκεψη των 68 μπλόκων, μετά από διεξοδική συζήτηση, καταλήξαμε σε ένα πλαίσιο αιτημάτων που είναι:
1. Ν' αποσυρθεί το σχέδιο της κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό.
2. Να καταργηθεί η φορολόγηση από το πρώτο ευρώ που αποφάσισε η προηγούμενη κυβέρνηση και υλοποιεί η σημερινή. Να καταργηθούν τα τεκμήρια διαβίωσης. Αφορολόγητο ατομικό αγροτικό εισόδημα 12.000 ευρώ, προσαυξημένο κατά 3.000 ευρώ για κάθε παιδί. Ν' αποσυρθούν τα σχέδια της κυβέρνησης για αύξηση της φορολογίας κλπ.
3. Αφορολόγητο πετρέλαιο. Μείωση του αγροτικού ρεύματος. Κατάργηση του ΦΠΑ στα αγροτικά μέσα και εφόδια.
4. Καμία κατάσχεση πρώτης, δεύτερης κατοικίας ή χωραφιού, από δάνεια που βρίσκονται στο "κόκκινο", συνολικής αντικειμενικής αξίας μέχρι 300.000 ευρώ. Διαγραφή των τόκων και "κούρεμα" του κεφαλαίου σε ποσοστό 30% για επαγγελματικά δάνεια μέχρι 200.000 ευρώ των φτωχών αγροτοκτηνοτρόφων και ψαράδων.
5. Κατάργηση του φόρου στο κρασί. Ν' αποσυρθούν τα νέα μέτρα για τη φορολογία στο τσίπουρο.
Αυτά τα αιτήματα διεκδικούμε, γι' αυτά μόνο συζητούμε, πίσω απ' αυτά δεν κάνουμε.
Για αύριο Δευτέρα, έχει ανακοινωθεί συνάντηση εκπροσώπων από κάποια μπλόκα με την κυβέρνηση. Αυτοί που θα πάνε σ' αυτή τη συνάντηση βάζουν αιτήματα που εκφράζουν τα συμφέροντα μιας χούφτας μεγαλοαγροτών, των μεγάλων αγροτικών εκμεταλλεύσεων και όχι των μικρομεσαίων αγροτών που αποτελούν το 80% και πάνω των αγροτών της χώρας μας. Αυτό που κυρίως θα συζητηθεί σε αυτή τη συνάντηση είναι πώς θα προχωρήσει ο διαχωρισμός των αγροτών σε "κατά κύριο επάγγελμα ή μη". Εμείς διαφωνούμε γιατί στόχος είναι η επιτάχυνση του ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροκτηνοτρόφων, όπως επιδιώκουν και οι μονοπωλιακοί όμιλοι που θέλουν να συγκεντρώσουν τη γη, την παραγωγή και την εμπορία στα χέρια τους για να αυξήσουν ακόμη περισσότερο τα κέρδη τους.
Κι όλα τα σχετικά αιτήματα τους (για ασφαλιστικό, φορολογικό, κόστος παραγωγής, επιδοτήσεις/ενισχύσεις, προγράμματα για νέους αγρότες κλπ), τα οποία εμφανίζεται πρόθυμη να συζητήσει η κυβέρνηση, αφορούν μόνο στους λεγόμενους, "επαγγελματίες" αγρότες. Είναι, δε, χαρακτηριστικό ότι για όλους τους άλλους προτείνουν να εφαρμοστούν, εξ ολοκλήρου και όπως είναι, τα εξοντωτικά κυβερνητικά μέτρα για το ασφαλιστικό, το φορολογικό, το κόστος παραγωγής. Έτσι κι αλλιώς, πάντα οι "πρόθυμοι" αυτό το ρόλο έπαιζαν.
Κάποιοι απ' αυτούς που προβάλλουν το αίτημα για "κατ' επάγγελμα" αγρότες έχουν την αυταπάτη, ότι, αν φύγουμε οι μικρομεσαίοι αγρότες από τη μέση, η πρωτογενής παραγωγή θα περάσει στα δικά τους χέρια. Κούνια που τους κούναγε! Το ποιος θα παράγει στη χώρα μας, όσο συνεχίζεται αυτή η πολιτική κι αυτός ο δρόμος ανάπτυξης, εξαρτάται από τους μεγαλέμπορους, τους βιομήχανους, τους τραπεζίτες. Το τι και πώς θα παραχθεί καθορίζεται από το κίνητρο για κέρδος αυτών και όχι από την επιδίωξη κάτι να κερδίσει ένας μεσαίος, ή έστω και σχετικά μεγάλος αγρότης. Ακόμα και εκείνος που θα έχει, όχι το 61%, αλλά το 100% του εισοδήματος του από αγροτική απασχόληση, δεν θα είναι αναγκαίος ως παραγωγός αγροτοκτηνοτρόφος, ούτε καν ως μισθωτός στις μεγάλες αγροτικές εκμεταλλεύσεις. Επομένως, κι όσοι χαρακτηριστούν "επαγγελματίες" αγρότες και, για όποιο χρονικό διάστημα, πάρουν και το μικρό μερίδιο, των επιδοτήσεων/ενισχύσεων που παίρνουμε οι μικρομεσαίοι, αργά ή γρήγορα, θα έρθει και η δική τους σειρά να ξεκληριστούν και τότε δε θα υπάρχουμε εμείς ν' αγωνιζόμαστε μαζί τους.
Εξαρχής ήταν γνωστό ότι υπήρχαν διαφορετικά αιτήματα μέσα στο αγροτικό κίνημα, και ανάμεσα στα μπλόκα. Ήξερε η κυβέρνηση ότι άλλα είναι τα συμφέροντα και τα αιτήματα των μικρομεσαίων αγροτών και άλλα των μεγαλοαγροτών. Είναι, επόμενο, υποκριτικό, αλλά και ύπουλο από τη μεριά της να κάνει την ανήξερη και να ζητάει να υπάρξει μια αντιπροσωπεία που θα εκφράζει όλα τα μπλόκα, με την οποία θα κάνει συνάντηση και διάλογο. Πώς θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο όταν, όχι μόνο υπάρχουν διαφορετικά αιτήματα, αλλά σε πολλές περιπτώσεις, είναι αντίθετα και αντικρουόμενα μεταξύ τους;
Ήταν δυνατόν να πάμε όλοι μαζί σε μια συνάντηση, όπου οι μεν εκπρόσωποι των μεγαλογροτών θα ζητούσαν να προχωρήσει γρήγορα ο διαχωρισμός σε “κατά κύριο επάγγελμα ή μη”, κι εμείς, ως εκπρόσωποι των μικρομεσαίων αγροτών, θα αντιδρούσαμε και -σωστά- λέγοντας δε το θέλουμε αυτό, γιατί είναι εργαλείο για το ολοκληρωτικό ξεκλήρισμα μας; Βεβαίως κάτι τέτοιο θα βόλευε πολύ την κυβέρνηση στην προσπάθεια της κυβέρνησης να δικαιολογήσει την προκλητικά αρνητική στάση της έναντι των δίκαιων αιτημάτων της αγωνιζόμενης μικρομεσαίας αγροτιάς.
Είμαστε πιο έμπειροι - Συνεχίζουμε
Με τον δικό μας πολυήμερο και σκληρό αγώνα και, βεβαίως, με τον αγώνα των εργατοϋπαλλήλων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, είχαμε, ήδη την πρώτη επιτυχία. Η κυβέρνηση, αν και το είχε προγραμματίσει, δεν τόλμησε, μέχρι τα τώρα να φέρει για ψήφιση στη βουλή το σχέδιο-λαιμητόμο για το Ασφαλιστικό, ενώ πήγε πίσω και το Φορολογικό. Κι έχουμε προειδοποιήσει ότι όποτε κι αν τολμήσει να τα φέρει θα μας ξαναβρεί μπροστά της. Με την πολύ πετυχημένη οργάνωση του μεγαλειώδους συλλαλητηρίου στις 12 και 13 Φλεβάρη στην Αθήνα, αποδείξαμε ότι έχουμε την ικανότητα να κορυφώνουμε τον αγώνα, εναλλάσσοντας τις μορφές πάλης, ώστε να απαντάμε στις κάθε φορά μεθοδεύσεις και κινήσεις της κυβέρνησης. Η μεγάλη ανταπόκριση και συμμετοχή εργαζομένων και άλλων λαϊκών στρωμάτων σ' αυτό το συλλαλητήριο, έδειξε ότι ο λαϊκός κόσμος, όχι μόνο αναγνωρίζει το δίκιο των αιτημάτων μας, αλλά είναι έτοιμος και να συμπαραταχθεί μαζί μας στον αγώνα. Κι αυτή η λαϊκή συμπαράταξη, δίνει πολλαπλάσια δύναμη, αποτελεσματικότητα και προοπτική νίκης στην πάλη μας.
Συνεχίζουμε τον αγώνα. Με τα μπλόκα και με τις άλλες μορφές πάλης. Το οργανωμένο αγροτικό κίνημα είναι κίνημα αγωνιστικής διεκδίκησης και θα συνεχίσει να παλεύει στους δρόμους, να επαγρυπνεί και να δώσει απάντηση όποτε έλθουν τα μέτρα στη Βουλή.
Θα γίνεται πιο δυνατό όσο θα δυναμώνει η δράση των αγροτικών συλλόγων στα χωριά και θα δημιουργούνται νέοι αγροτικοί σύλλογοι εκεί που δεν υπάρχουν. Όσο δηλαδή θα γίνεται πράξη ο στόχος για μαζικοποίηση και ισχυροποίηση του οργανωμένου κινήματος μιας μικρομεσαίας αγροτιάς.
Ξέρουμε ότι ο αγώνας μας θα είναι μακρύς και δύσκολος και χρειάζεται να έχουμε επιμονή, υπομονή και αντοχή. Ποτέ δεν πιστέψαμε ότι με “μια τουφεκιά” όσο δυνατή κι αν είναι, θα μπορέσουμε να κερδίσουμε όλα για τα οποία παλεύουμε. Χρειάζεται αγώνας συνεχής και πρέπει να είμαστε έτοιμοι να τον κάνουμε....
ΝΙΚΑΙΑ, 21/2/2016
