 |
| Ηρωικώς πεσόντες της 31ης Μαρτίου του 1946 στο Λιτόχωρο |
Αποτελεί μεγάλη πρόκληση η φιέστα του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Κουτσούμπα, γενικό γραμματέα του σταλινικού κόμματος, να γιορτάσουν στις 3 Απριλίου τα 70 χρόνια από την ίδρυση του κομμουνιστοσυμμοριτικού στρατού ΔΣΕ στο Λιτόχωρο, τρεις μόλις μέρες μετά την 31η Μαρτίου, όταν οι...
κομμουνιστοσυμμορίτες το 1946 έπνιξαν στο αίμα το Λιτόχωρο και οδήγησαν σε έναν καταστροφικό συμμοριτοπόλεμο την Ελλάδα που εκείνη την εποχή προσπαθούσε να ορθοποδήσει, να κλείσει τις πληγές που άφησε η κατοχή με τους Γερμανούς κατακτητές, αλλά και τους κομμουνιστές που δολοφονούσαν αδίστακτα όσους 'Ελληνες δεν ήταν κομμουνιστές.
Αντί η Ελλάδα μετά την λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου να καθίσει στο τραπέζι των νικητών με τους συμμάχους και να διεκδικήσει τα εθνικά της δίκαια, οι κομμουνιστές θα την οδηγούσαν σε έναν τριετή αιματηρό συμμοριτοπόλεμο με χιλιάδες δολοφονημένα αθώα θύματα και ανυπολόγιστες καταστροφές.
Την 31η Μαρτίου του 1946, ημέρα εκλογών, οι κομμουνιστοσυμμορίτες του ΚΚΕ που είχαν κηρύξει αποχή από τις εκλογές και εξοπλισμένοι από την Σοβιετική Ένωση και τις κομμουνιστικές δικτατορίες των Βαλκανίων έβαλαν σε εφαρμογή το ξενοκίνητο σχέδιο τους να επιβάλουν και στην Ελλάδα σοβιετόδουλο αιμοσταγές κομμουνιστικό καθεστώς.
Η έναρξη του συμμοριτοπολέμου έγινε με την δολοφονική επίθεση στο Λιτόχωρο, όταν τη νύχτα της 30ης Μαρτίου προς το ξημέρωμα της 31ης Μαρτίου, ομάδες βαριά οπλισμένων κομμουνιστοσυμμοριτών επιτέθηκαν σε μικρό απόσπασμα χωροφυλάκων και στρατιωτών που βρίσκονταν στο Λιτόχωρο για την τήρηση της τάξης κατά την ημέρα των εκλογών. Ο συμμοριτοπόλεμος θα διαρκέσει τρεισήμισι ολόκληρα χρόνια και θα προκαλέσει χιλιάδες αθώα θύματα μέχρι ο Εθνικός Στρατός να συντρίψει οριστικά τους κομμουνιστοσυμμορίτες του ΔΣΕ στον Γράμμο και το Βίτσι στις 29 Αυγούστου του 1949. Η συντριβή των κομμουνιστών απέτρεψε, πέραν από την εγκαθίδρυση σοβιετόδουλης δικτατορίας, και τον διαμελισμό της Ελλάδας, αφού επικράτηση των κομμουνιστών θα σήμαινε παράδοση της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς και της Θράκης στους Βούλγαρους, οι οποίοι αρκετοί εξ αυτών βρίσκονταν στις τάξεις του ΔΣΕ για αυτό ακριβώς το λόγο.
Οι υπερασπιστές του Λιτοχώρου αντιστάθηκαν σθεναρά στην κομμουνιστική επίθεση, αλλά οι υπέρτερες δυνάμεις των κομμουνιστών επικράτησαν μετά από ώρες, όταν οι αμυνόμενοι άρχισαν να ξεμένουν από πυρομαχικά, και οι συμμορίτες έβαλαν φωτιά στο κτίριο του Σταθμού Χωροφυλακής με αποτέλεσμα όσοι είχαν επιζήσει από τη μάχη να καούν ζωντανοί και να δεχτούν και την χαριστική βολή από τους σοβιετόδουλους που μετά από το δολοφονικό τους όργιο έσπευσαν να κρυφτούν στο βουνό.
Μόνον ένας κατάφερε να επιζήσει από το μακελειό της 31ης Μαρτίου του 1946, ο Νικόλαος Παπακωσταντίνου, ο οποίος έρχεται κάθε χρόνο στο Λιτόχωρο για να εξιστορήσει ως αδιάψευστος μάρτυρας την κομμουνιστική θηριωδία.
 |
| Ο επιζήσας της μάχης Ν. Παπακωνσταντίνου |
Κ.Γ.
Λιτόχωρο
