 |
| Γιώργος Βαρδακώστας |
Δεν πιστεύω στον Αλλάχ.
Ούτε έχω για ευαγγέλιο το κοράνι. Ωστόσο όμως έχω κι εγώ ψυχή. Κι όχι μόνο εγώ, αλλά και οι συμπολίτες μου.
- Ανεξάρτητα σε ποιον Θεό πιστεύουν ή αν δεν πιστεύουν και καθόλου.
- Ανεξάρτητα από το αν έχουν ή όχι δουλειά.
- Ανεξάρτητα από το αν πληρώνουν ή όχι φόρους
Έχουμε κι εμείς ψυχή. Έχουμε κι εμείς δικαιώματα. Τουλάχιστον τα ίδια με όσους είναι «περαστικοί» από την πατρίδα μας.
Ούτε έχω για ευαγγέλιο το κοράνι. Ωστόσο όμως έχω κι εγώ ψυχή. Κι όχι μόνο εγώ, αλλά και οι συμπολίτες μου.
- Ανεξάρτητα σε ποιον Θεό πιστεύουν ή αν δεν πιστεύουν και καθόλου.
- Ανεξάρτητα από το αν έχουν ή όχι δουλειά.
- Ανεξάρτητα από το αν πληρώνουν ή όχι φόρους
Έχουμε κι εμείς ψυχή. Έχουμε κι εμείς δικαιώματα. Τουλάχιστον τα ίδια με όσους είναι «περαστικοί» από την πατρίδα μας.
Σε ποια χώρα του κόσμου πολιτισμένη ή απολίτιστη, δημοκρατική ή όχι, μπορεί μια ομάδα ανθρώπων (πολίτες της χώρας ή πρόσφυγες) να κλείνει τις σιδηροδρομικές γραμμές, που συνδέουν τη χώρα με την υπόλοιπη Ευρώπη και η αστυνομία απλώς να παρακολουθεί. Και να παρακαλάει τους...
καταληψίες να ελευθερώσουν τις γραμμές. Και όταν κάποια στιγμή πάρει εντολή να επέμβει και να κάνει μία (!) προσαγωγή, οι καταληψίες να ξεσηκώνονται, να επιτίθενται, να σπάνε το περιπολικό και να αρπάζουν τον σύντροφό τους μέσα από τα χέρια των αστυνομικών. Στη συνέχεια να στήνουν οδοφράγματα χρησιμοποιώντας κάδους και ν’ αρχίζουν πετροπόλεμο.
Και βέβαια όλα αυτά, χωρίς ν’ ανοίξει μύτη. Χωρίς να έχει κανείς απολύτως καμία συνέπεια.
Πού είναι τα γκλοπς, που είναι τα χημικά, που είναι η καταστολή;
Αυτά για ποιους τα φυλάτε; Για όσους διαδηλώνουν στο Σύνταγμα;
Απαιτώ λοιπόν ίση μεταχείριση για όλους.
Τέλος τα γκλοπς. Τέλος τα χημικά. Τέλος οι προσαγωγές και οι συλλήψεις.
Δεν μ’ ενδιαφέρει αν πρόκειται για συνταξιούχους ή κουκουλοφόρους.
Δεν έχει σημασία αν καταλαμβάνει κανείς δρόμους ή δημόσια κτίρια. Αν πετάει πέτρες ή μολότωφ. Αν καίει κάδους ή στήνει οδοφράγματα. Αν καταστρέφει τη δημόσια και την ιδιωτική περιουσία.
Όλοι αυτοί θα αντιμετωπίζονται το ίδιο. Καμία καταστολή. Θα επιτρέπεται στην αστυνομία, μόνο να τους παρακαλάει. Μόνο διάλογος (εξαντλητικός). Καμία σφαλιάρα. Καμία κλωτσιά. Μόνο κουβέντα (chat).
Προτείνω επίσης να τυπωθούν αντίτυπα του Συντάγματός μας, μαζί με τους πιο σημαντικούς νόμους, μεταφρασμένα στα αραβικά, ώστε να γνωρίζουν και οι άνθρωποι αυτοί (πρόσφυγες ή μετανάστες), ποια είναι τα δικαιώματα και ποιες οι υποχρεώσεις τους.
- Φασίστα.
- Ρατσιστή.
Πρόσεξε. Μη βιαστείς να το πεις. Τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις, που έχω κι εγώ. Ούτε λιγότερα, αλλά ούτε και περισσότερα.
Κατά τ’ άλλα το κράτος πράγματι έχει συνέχεια. Τόσο ως προς τις διεθνείς του υποχρεώσεις (τοκογλύφους τους λέγατε), όσο και απέναντι στον Έλληνα πολίτη.
Στα σοβαρά τώρα, διαπραγματεύεστε σε πόσες δόσεις θα αποπληρώνουμε τους φόρους; Μην το κουράζετε και πάρα πολύ. Τι σε 5 τι σε 8 το ίδιο είναι. Δεν μπορούμε να τους πληρώσουμε ούτως ή άλλως. Αύξηση στην εισφορά αλληλεγγύης; Είστε γελοίοι. Αλληλεγγύη σε μας ποιος θα δείξει;
Δες φίλε αναγνώστη πώς συμπεριφέρεται το κράτος (ανεξάρτητα ποιος κυβερνά) στον Έλληνα πολίτη.
Κάνε παιδιά για να λύσουμε το δημογραφικό πρόβλημα. Έκανες παιδιά; Την πάτησες. Τώρα τα παιδιά σου είναι τεκμήριο και σου αυξάνουν τους φόρους.
- Και το δημογραφικό βρε παιδιά!
- Θα το λύσουν οι πρόσφυγες.
Θα σου δώσω κίνητρα, για να πάρεις καινούργιο αμάξι. Πήρες καινούργιο αμάξι; Την πάτησες. Το αμάξι σου είναι τεκμήριο. Θα σου αυξήσω μάλιστα και τα τέλη κυκλοφορίας. Αα είναι και diesel; Τώρα θα δεις θα σου αυξήσω και τον ειδικό φόρο κατανάλωσης για να σου αφαιρέσω και το τελευταίο όφελος. Αν δε σου αρέσει, μπορείς να πηγαίνεις και με τα πόδια.
Πηγαίνεις στο νοσοκομείο. Είσαι ασφαλισμένος, που σημαίνει ότι πληρώνεις για την ιατροφαρμακευτική σου περίθαλψη. Το νοσοκομείο όμως δεν διαθέτει φάρμακα για τον Έλληνα πολίτη, οπότε αντί να σου κάνει εισαγωγή σε διώχνει. Να πας ν΄ αγοράσεις το φάρμακο μόνος σου. Και η άσχετη ειδικευόμενη γιατρός, αρνείται να σου συνταγογραφήσει το φάρμακο σε έντυπο του νοσοκομείου, παρά σε ένα παλιόχαρτο, γιατί το βιβλιάριό σου δεν είναι σφραγισμένο!
- Δεν σου είπε κανείς κυρά μου, ότι τα βιβλιάρια δεν σφραγίζονται πλέον; Ότι αρκεί μόνο το Α.Μ.Κ.Α.; Με ρώτησες αν έχω για ν’ αγοράσω το φάρμακο; Αν ήμουν πρόσφυγας θα το έκανες;
Για να κλείσουμε λοιπόν, ας γυρίσουμε από εκεί που ξεκινήσαμε.
- Θέλω τα ίδια μ’ εκείνους.
- Θέλω στέγαση αν είμαι άστεγος. Έστω μία σκηνή, που να μπορώ να τη στήσω όπου γουστάρω, sleeping bag και ζεστά ρούχα.
- Θέλω σίτιση. Μία από τις 1.700.000 μερίδες και για μένα.
- Θέλω τα παιδιά μου να μην είναι τεκμήριο.
- Θέλω προγράμματα μουσικοκινητικής αγωγής, θεατρικού παιχνιδιού και δημιουργικής απασχόλησης για τα παιδιά μου.
- Θέλω να τα διασκεδάζουν κλόουν και ταχυδακτυλουργοί. Όχι εσείς. Πραγματικοί κλόουν και πραγματικοί ταχυδακτυλουργοί.
Και βασικά θέλω να πάτε όλοι στα τσακίδια κι ακόμα παραπέρα. Και να πάρετε μαζί και όλους τους αργόσχολους, που διορίσατε.
Θέλω να γίνω πρόσφυγας. Je suis réfugié.
Γιώργος Βαρδακώστας
