ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΦΕΛΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ Δ.ΔΗΜΗΝΑ
ΤΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΚΑΒΟΥΝΙΔΗ
ΕΠΙΤΙΜΟΥ ΛΥΚΕΙΑΡΧΗ
Πριν λίγες μέρες στην κατάμεστη αίθουσα του βιβλιοπωλείου «ΜΑΤΙ» έγινε με εξαιρετική επιτυχία η παρουσίαση του μόλις εκδοθέντος βιβλίου του Δ.Δημηνά με τον τίτλο « αμαρτίες γονέων ..και τέκνων » από τον εκλεκτό φιλόλογο-ιστορικό και συγγραφέα Γιάννη Καζταρίδη, Διευθυντή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πιερίας, που ήταν ο συντονιστής της εκδήλωσης, τα...
ΕΠΙΤΙΜΟΥ ΛΥΚΕΙΑΡΧΗ
Πριν λίγες μέρες στην κατάμεστη αίθουσα του βιβλιοπωλείου «ΜΑΤΙ» έγινε με εξαιρετική επιτυχία η παρουσίαση του μόλις εκδοθέντος βιβλίου του Δ.Δημηνά με τον τίτλο « αμαρτίες γονέων ..και τέκνων » από τον εκλεκτό φιλόλογο-ιστορικό και συγγραφέα Γιάννη Καζταρίδη, Διευθυντή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πιερίας, που ήταν ο συντονιστής της εκδήλωσης, τα...
πολύ επαινετικά λόγια του επίτιμου Εισαγγελέα Εφετών κ. Νίκου Παπαδόπουλου και την βαθειά ανάλυση του φαινομένου της παραβατικής συμπεριφοράς των ανηλίκων από τον διαπρεπή Πανεπιστημιακό δάσκαλο κ. Γιάννη Πανούση, τ.Υπουργό εξ αφορμής των περιγραφομένων στο βιβλίο 23 συγκλονιστικών περιστατικών παραβατικών ανηλίκων.
Διαβάζοντας το συναρπαστικό βιβλίο του παλιού φίλου και συμφοιτητή στην Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ, από την οποία πήρα το πρώτο πτυχίο μου, ήρθαν στο νου μου σαν κινηματογραφική ταινία οι κοινωνικές δραστηριότητες του Τάκη Δημηνά, όπως φιλικά τον αποκαλούσαμε, καθώς και η συνεργασία που είχα μαζί του κατά μεγάλα χρονικά διαστήματα ως ενεργό μέλος της Εταιρίας Προστασίας Ανηλίκων και αργότερα της Σχολής Γονέων Κατερίνης, της οποίας υπήρξε ιδρυτής και Πρόεδρος.
Συνοπτικά αναφέρω από τα βιογραφικά του στοιχεία, που προκύπτουν από το βιβλίο και τις προσωπικές μου γνώσεις και αντιλήψεις, ότι το 1961 πήρε το πρώτο πτυχίο της Θεολογικής Σχολής . Ως φοιτητής μετείχε στις εθελοντικές ομάδες κοινωνικής εργασίας , καθώς και στη αθλητική ομάδα στίβου του Πανεπιστημίου με σημαντικές διακρίσεις στους αγώνες δρόμων. Κατά τέλος των σπουδών του ο αείμνηστος Καθηγητής της Παιδαγωγικής και Ηθικής Βασίλειος Έξαρχος, εκτιμώντας τις επιδόσεις και το ήθος του , του εξασφάλισε υποτροφία από Γερμανικό εκπαιδευτικό ίδρυμα για περαιτέρω σπουδές Παιδαγωγικής στην Ανωτάτη Παιδαγωγική Ακαδημία του Έσλιγκεν , όπου μετέβη μετά την στρατιωτική του θητεία το 1963. Ατυχώς, όπως γνωρίζω, μετά το πρώτο εξάμηνο παραμονής του αναγκάστηκε για οικογενειακούς λόγους να εγκαταλείψει την Γερμανία και να επιστρέψει στην Ελλάδα. Ακολούθησε η συμμετοχή του σε διαγωνισμό του Υπουργείου Δικαιοσύνης για πρόσληψη Επιμελητών Ανηλίκων. Μετά την επιτυχία του και την εξειδίκευση του διορίστηκε το 1965 στο Δικαστήριο Ανηλίκων Κοζάνης και αργότερα[1972] μετατέθηκε στην Κατερίνη. Στην Κοζάνη, όπως ανέφερε στην εισήγηση του και ο Εισαγγελέας κ.Παπαδόπουλος, ανέπτυξκε σημαντική δραστηριότητα με την ίδρυση της σπουδαίας ‘’ΣΤΕΓΗΣ ΚΟΡΙΣΤΙΟΥ» ,στην oποία περιθάλπονταν δωρεάν κάθε χρόνο 25 ανήλικα κορίτσια που βρίσκονταν σε ηθικό κίνδυνο ,με ομιλίες στα σχολεία και διαλέξεις στο ευρύτερο κοινό της Κοζάνης σχετικά με την πρόληψη της εγκληματικότητας των ανηλίκων, με την δραστηριοποίηση της ανενεργού Εταιρίας Προστασίας Ανηλίκων Κοζάνη , τελώντας πάντα σε επικοινωνία και συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς, εκκλησιαστικούς και λοιπούς κοινωνικούς φορείς προς επιτυχή επιτελέσει του ευαίσθητου έργου του .Το 1971 πήρε το πτυχίο της Νομικής και ακολούθως μετά τη σχετική άσκηση διορίστηκε Δικηγόρος, διατηρώντας παράλληλα την ιδιότητα του Επιμελητού Ανηλίκων. Στην Κατερίνη και γενικότερα στο Νομό Πιερίας συνέχισε την δραστηριότητα του στον τομέα της πρόληψης και καταστολής της παραβατικότητας των ανηλίκων με την ίδρυση της Στέγης Ανηλίκων και του συμβουλευτικού Σταθμού Γονέων, τους ελέγχους στα κέντρα ψυχαγωγίας ανηλίκων, τις ομιλίες ,τα δημοσιεύματα και τις συσκέψεις με τους αρμόδιους φορείς για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των ανηλίκων.
Το έτος 1975,δύο χρόνια μετά το πέρας των σπουδών μου στην ψυχολογία και παιδαγωγική, ως υποτρόφου του ΙΚΥ στην Γερμανία «επιστρατεύτηκα », λόγω της ειδικότητας μου και της παλιάς φιλίας μας από τον κ.Δημηνά να τον βοηθήσω στο κοινωνικό έργο του με τον διορισμό μου από το Υπουργείο Δικαιοσύνης ως άμισθου μέλους της Εταιρείας Προστασίας Ανηλίκων , την οποία είχε δραστηριοποιήσει. Δέχθηκα ευχαρίστως και συνεργάστηκα με τα λοιπά ευυπόληπτα μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων , των οποίων Πρόεδρος από τον Νόμο ήταν ο εκάστοτε Εισαγγελέας. Αντιμετωπίσαμε σοβαρές υποθέσεις ανηλίκων, τους βοηθήσαμε να αποκατασταθούν κοινωνικά με την παροχή ηθικής και υλικής βοήθειας, διοργανώνοντας συνεστιάσεις και ψυχαγωγικά απογευματινά , για την ευαισθητοποίηση του κοινού και την εξοικονόμηση των αναγκαίων πόρων.
Κατά την περίοδο 1976-1983 ,ο κ.Δημηνάς προσκαλούσε διαπρεπείς Καθηγητές Πανεπιστημίου ,οι οποίοι έκαναν διαλέξεις κατά καιρούς στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου επί παιδαγωγικών ,ψυχολογικών και κοινωνιολογικών θεμάτων. Τότε , θυμάμαι , τον πληροφόρησα ότι διάβασα σε εφημερίδα για τη Σχολή Γονέων Αθηνών, που διεύθυνε η Καθηγήτρια Μ.Χουρδάκη. Την πληροφορία την καλλιέργησε ο κ.Δημηνάς και μετά αλλεπάλληλες επαφές με την κ. Χουρδάκη και συμμετοχή του σε σχετικά συνέδρια που γινόταν στην Αθήνα αποφάσισε την ίδρυση της πρώτης πανελληνίως Σχολής Γονέων σε επαρχία. Στο μεταξύ είχα μεταβεί εκ νέου στην Γερμανία, όπου υπηρέτησα για μια εξαετία ως Εκπαιδευτικός Ακόλουθος στην Ελληνική Πρεσβεία της Βόννης. Όταν επέστρεψα το 1989 βρήκα μια οργανωμένη Σχολή Γονέων , η οποία μετεξελίχθητε ,χάρις στις άοκνες προσπάθειες του κ.Δημηνά σε Ανοικτό Πανεπιστήμιο, που λειτουργεί μέχρι σήμερα με τους επάξιους συνεχιστές Προέδρους τον μακαρίτη Στέλιο Ανδρουλάκη και τον σημερινό Κώστα Κορομπίλη , καθώς και τα εργατικά μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων. Και τότε[1989] με την επάνοδο μου στην Κατερίνη, όσες φορές κλήθηκα, προσέφερα χείρα βοηθείας γιατί είχα εκτιμήσει το επιτελούμενο σπουδαίο έργο.
Θα μπορούσα να γράψω σελίδες ολόκληρες για τα όσα βίωσα κατά την μακρά συνεργασία μου με τον κ. Δημηνά. Φοβάμαι, όμως, μήπως θεωρηθεί ότι υπερβάλω και πλέκω εγκώμια από συναισθηματική φόρτιση για ένα παλιό και καλό φίλο. Εάν διαβάσει κανείς το βιβλίο, που ύστερα από 40 χρόνια εμπειρίας εξέδωσε, καταγράφοντας πραγματικές ιστορίες παραβατικών ανηλίκων, που τον απασχόλησαν και τον τρόπο που τους αντιμετώπισε θα βγάλει τα συμπεράσματά του για το ποιόν και το πολύμοχθο έργο αυτού του συντοπίτη μας.
Διαβάζοντας το συναρπαστικό βιβλίο του παλιού φίλου και συμφοιτητή στην Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ, από την οποία πήρα το πρώτο πτυχίο μου, ήρθαν στο νου μου σαν κινηματογραφική ταινία οι κοινωνικές δραστηριότητες του Τάκη Δημηνά, όπως φιλικά τον αποκαλούσαμε, καθώς και η συνεργασία που είχα μαζί του κατά μεγάλα χρονικά διαστήματα ως ενεργό μέλος της Εταιρίας Προστασίας Ανηλίκων και αργότερα της Σχολής Γονέων Κατερίνης, της οποίας υπήρξε ιδρυτής και Πρόεδρος.
Συνοπτικά αναφέρω από τα βιογραφικά του στοιχεία, που προκύπτουν από το βιβλίο και τις προσωπικές μου γνώσεις και αντιλήψεις, ότι το 1961 πήρε το πρώτο πτυχίο της Θεολογικής Σχολής . Ως φοιτητής μετείχε στις εθελοντικές ομάδες κοινωνικής εργασίας , καθώς και στη αθλητική ομάδα στίβου του Πανεπιστημίου με σημαντικές διακρίσεις στους αγώνες δρόμων. Κατά τέλος των σπουδών του ο αείμνηστος Καθηγητής της Παιδαγωγικής και Ηθικής Βασίλειος Έξαρχος, εκτιμώντας τις επιδόσεις και το ήθος του , του εξασφάλισε υποτροφία από Γερμανικό εκπαιδευτικό ίδρυμα για περαιτέρω σπουδές Παιδαγωγικής στην Ανωτάτη Παιδαγωγική Ακαδημία του Έσλιγκεν , όπου μετέβη μετά την στρατιωτική του θητεία το 1963. Ατυχώς, όπως γνωρίζω, μετά το πρώτο εξάμηνο παραμονής του αναγκάστηκε για οικογενειακούς λόγους να εγκαταλείψει την Γερμανία και να επιστρέψει στην Ελλάδα. Ακολούθησε η συμμετοχή του σε διαγωνισμό του Υπουργείου Δικαιοσύνης για πρόσληψη Επιμελητών Ανηλίκων. Μετά την επιτυχία του και την εξειδίκευση του διορίστηκε το 1965 στο Δικαστήριο Ανηλίκων Κοζάνης και αργότερα[1972] μετατέθηκε στην Κατερίνη. Στην Κοζάνη, όπως ανέφερε στην εισήγηση του και ο Εισαγγελέας κ.Παπαδόπουλος, ανέπτυξκε σημαντική δραστηριότητα με την ίδρυση της σπουδαίας ‘’ΣΤΕΓΗΣ ΚΟΡΙΣΤΙΟΥ» ,στην oποία περιθάλπονταν δωρεάν κάθε χρόνο 25 ανήλικα κορίτσια που βρίσκονταν σε ηθικό κίνδυνο ,με ομιλίες στα σχολεία και διαλέξεις στο ευρύτερο κοινό της Κοζάνης σχετικά με την πρόληψη της εγκληματικότητας των ανηλίκων, με την δραστηριοποίηση της ανενεργού Εταιρίας Προστασίας Ανηλίκων Κοζάνη , τελώντας πάντα σε επικοινωνία και συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς, εκκλησιαστικούς και λοιπούς κοινωνικούς φορείς προς επιτυχή επιτελέσει του ευαίσθητου έργου του .Το 1971 πήρε το πτυχίο της Νομικής και ακολούθως μετά τη σχετική άσκηση διορίστηκε Δικηγόρος, διατηρώντας παράλληλα την ιδιότητα του Επιμελητού Ανηλίκων. Στην Κατερίνη και γενικότερα στο Νομό Πιερίας συνέχισε την δραστηριότητα του στον τομέα της πρόληψης και καταστολής της παραβατικότητας των ανηλίκων με την ίδρυση της Στέγης Ανηλίκων και του συμβουλευτικού Σταθμού Γονέων, τους ελέγχους στα κέντρα ψυχαγωγίας ανηλίκων, τις ομιλίες ,τα δημοσιεύματα και τις συσκέψεις με τους αρμόδιους φορείς για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των ανηλίκων.
Το έτος 1975,δύο χρόνια μετά το πέρας των σπουδών μου στην ψυχολογία και παιδαγωγική, ως υποτρόφου του ΙΚΥ στην Γερμανία «επιστρατεύτηκα », λόγω της ειδικότητας μου και της παλιάς φιλίας μας από τον κ.Δημηνά να τον βοηθήσω στο κοινωνικό έργο του με τον διορισμό μου από το Υπουργείο Δικαιοσύνης ως άμισθου μέλους της Εταιρείας Προστασίας Ανηλίκων , την οποία είχε δραστηριοποιήσει. Δέχθηκα ευχαρίστως και συνεργάστηκα με τα λοιπά ευυπόληπτα μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων , των οποίων Πρόεδρος από τον Νόμο ήταν ο εκάστοτε Εισαγγελέας. Αντιμετωπίσαμε σοβαρές υποθέσεις ανηλίκων, τους βοηθήσαμε να αποκατασταθούν κοινωνικά με την παροχή ηθικής και υλικής βοήθειας, διοργανώνοντας συνεστιάσεις και ψυχαγωγικά απογευματινά , για την ευαισθητοποίηση του κοινού και την εξοικονόμηση των αναγκαίων πόρων.
Κατά την περίοδο 1976-1983 ,ο κ.Δημηνάς προσκαλούσε διαπρεπείς Καθηγητές Πανεπιστημίου ,οι οποίοι έκαναν διαλέξεις κατά καιρούς στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου επί παιδαγωγικών ,ψυχολογικών και κοινωνιολογικών θεμάτων. Τότε , θυμάμαι , τον πληροφόρησα ότι διάβασα σε εφημερίδα για τη Σχολή Γονέων Αθηνών, που διεύθυνε η Καθηγήτρια Μ.Χουρδάκη. Την πληροφορία την καλλιέργησε ο κ.Δημηνάς και μετά αλλεπάλληλες επαφές με την κ. Χουρδάκη και συμμετοχή του σε σχετικά συνέδρια που γινόταν στην Αθήνα αποφάσισε την ίδρυση της πρώτης πανελληνίως Σχολής Γονέων σε επαρχία. Στο μεταξύ είχα μεταβεί εκ νέου στην Γερμανία, όπου υπηρέτησα για μια εξαετία ως Εκπαιδευτικός Ακόλουθος στην Ελληνική Πρεσβεία της Βόννης. Όταν επέστρεψα το 1989 βρήκα μια οργανωμένη Σχολή Γονέων , η οποία μετεξελίχθητε ,χάρις στις άοκνες προσπάθειες του κ.Δημηνά σε Ανοικτό Πανεπιστήμιο, που λειτουργεί μέχρι σήμερα με τους επάξιους συνεχιστές Προέδρους τον μακαρίτη Στέλιο Ανδρουλάκη και τον σημερινό Κώστα Κορομπίλη , καθώς και τα εργατικά μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων. Και τότε[1989] με την επάνοδο μου στην Κατερίνη, όσες φορές κλήθηκα, προσέφερα χείρα βοηθείας γιατί είχα εκτιμήσει το επιτελούμενο σπουδαίο έργο.
Θα μπορούσα να γράψω σελίδες ολόκληρες για τα όσα βίωσα κατά την μακρά συνεργασία μου με τον κ. Δημηνά. Φοβάμαι, όμως, μήπως θεωρηθεί ότι υπερβάλω και πλέκω εγκώμια από συναισθηματική φόρτιση για ένα παλιό και καλό φίλο. Εάν διαβάσει κανείς το βιβλίο, που ύστερα από 40 χρόνια εμπειρίας εξέδωσε, καταγράφοντας πραγματικές ιστορίες παραβατικών ανηλίκων, που τον απασχόλησαν και τον τρόπο που τους αντιμετώπισε θα βγάλει τα συμπεράσματά του για το ποιόν και το πολύμοχθο έργο αυτού του συντοπίτη μας.
