Μια πρώτη προσέγγιση
μέσα από την υπάρχουσα βιβλιογραφία
Η καταγραφή, μελέτη και η δημοσίευση των εκκλησιών και ξωκκλησίων του Λιτοχώρου συμβάλλει σημαντικά στη γνώση όχι μόνο των συγκεκριμένων μνημείων, αλλά και στη ευρύτερη γνώση της τοπικής ιστορίας στα όρια του νεολιτοχωρίτικου παραδοσιακού πολιτισμού. Όμως, η επισταμένη μελέτη των εκκλησιαστικών μνημείων, πέρα από ωραιολογίες και αισθητικούς φορμαλισμούς, απαιτεί την επιστημονική έρευνα του υλικού, δηλαδή εργασία συστηματική, συνθετική, βασισμένη στο σύνολο του υλικού. Η ανάγκη για τέτοιου είδους εργασίες, ειδικά στο χώρο της ιστορίας και μνημειογραφίας των νεοτέρων χρόνων του Λιτοχώρου, είναι ιδιαίτερα επιτακτική σήμερα που...
με τους γρήγορους ρυθμούς ανάπτυξης κινδυνεύουν να χαθούν ή να αλλοιωθούν ανεπανόρθωτα πολλά στοιχεία του πρόσφατου παρελθόντος μας.
Στην ανά χείρας εργασία γίνεται
προσπάθεια συγκέντρωσης της βιβλιογραφίας που αναφέρεται στις εκκλησίες και
τα ξωκκλήσια της κωμόπολης, πιστεύοντας ότι η συναγωγή και καταγραφή των
διαφόρων σκόρπιων
δημοσιεύσεων και στοιχείων είναι ένας από τους σκοπούς της ιστορικής έρευνας σε
τοπικό επίπεδο. Νομίζω ότι από τη βιβλιογραφία αποδεικνύεται πως τόσο οι
εκκλησίες-ξωκκλήσια όσο και τα άλλα εκκλησιαστικά μνημεία και καλλιτεχνικά
δημιουργήματα που σώζονται στο Λιτόχωρο είναι αρκετά αξιόλογα.
Με σκοπό τη συμβολή στην πληρέστερη αποκάλυψη των μνημείων
και του παρελθόντος του γραφικού χωριού, θα παραθέσουμε τη σχετική
βιβλιογραφία, η οποία ανταποκρίνεται στις πληροφορίες για τις εκκλησίες και
τα ξωκκλήσια του Λιτοχώρου. Η κατάταξη γίνεται με χρονολογικά κριτήρια, με
λιγότερα ή περισσότερα κάθε φορά σχόλια.
1. Τιάλιος-Φιλίππου Ι.,
Κοινωνική εξέταση Λιτοχώρου, Θεσσαλονίκη 1972.
Στο αξιόλογο αυτό σύγγραμμα, από κοινωνικής κυρίως
πλευράς, στο οποίο εξετάζεται η προσκόλληση των κατοίκων στις παραδόσεις,
υπάρχει ξεχωριστό κεφάλαιο για τη θρησκευτικότητα. Στην αρχή κιόλας του κεφαλαίου
αναφέρονται οι εννιά εκκλησίες και τα πέντε ξωκκλήσια του Λιτοχώρου.
2. Κάκαλου Ν., Τα σίχνα
στο Λιτόχωρου του
Ολύμπου. Ανακοίνωση στο Α΄ Συνέδριο «Ο Όλυμπος στη ζωή των Ελλήνων»,
Ελασσόνα 1982.
Το θέμα του αφηγητού είναι λαογραφικό, όμως παρέχονται
αρκετές πληροφορίες για τις εκκλησίες της κωμόπολης.
3. Αθανασιάδου Ε., Μια πρώτη παρουσίαση
των ναών και εξωκκλησίων του
Λιτοχώρου. Ανακοίνωση στο Β΄ Διεθνές Συμπόσιο «Η προστασία, ανάδειξη και
ανάπτυξη του Ολύμπου», Λιτόχωρο 1995.
Η Αθανασιάδου Ε. εργαζόταν στην 9η
Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και η μελέτη της έχει όλα εκείνα τα
χαρακτηριστικά της επιστημονικής και τεκμηριωμένης έρευνας, που βασίστηκε στην προσωπική
παρατήρησή της. Στην αρχή αναφέρεται
γενικά στον τύπο, στα μορφολογικά χαρακτηριστικά και στα υλικά των εκκλησιών
και στο φυσικό περιβάλλον. Με συντομία, κατά την άποψή της, και ξεχωριστά
εξετάζει τα ξωκκλήσια της Αγίας Παρασκευής, της Κοιμήσεως της Θεοτόκου
(Παναγίας), του Αγίου Αθανασίου, του Αγίου Γεωργίου και της Αγίας Μαρίνας και
ακολούθως των εκκλησιών του Αγίου Δημητρίου και Αγίου Νικολάου. Για την
ερευνήτρια, σ’ όλες τις περιπτώσεις, εξ αιτίας του πλούτου των αρχιτεκτονικών
μορφών και της σημασίας των μνημείων, τα κτίσματα αξίζουν μια εκτενέστερη
παρουσίαση. Αντιγράφουμε ένα μικρό απόσπασμα από τη μελέτη: «Συμπερασματικά μπορεί να πει κανείς ότι τα
παρεκκλήσια και οι εκκλησίες του Λιτοχώρου… αποτελούν ιστορική μαρτυρία μιας
δύσκολης για τον ελληνισμό εποχής, όπως επίσης συνιστούν ζωντανά μέλη του
παραδοσιακού νεοελληνικού πολιτισμού».
4. Αδαμόπουλος Α., Σελίδες από το παλιό Λιτόχωρο. Σειρά «Μελέτες και
Έρευνες», Λιτόχωρο 1995.
Με πρόθεση να γράψει μερικές σελίδες
για το παλιό Λιτόχωρο και να συνθέσει την εικόνα του με περιγραφές άγνωστες
και παλιές, ο συγγραφέας αποκαλύπτει πολύ ενδιαφέρουσες πτυχές για τις
εκκλησίες, μέσα από γραπτές πηγές και βοηθήματα αλλά και μέσα από αξιόπιστες
πληροφορίες, παραδόσεις, διηγήσεις και μαρτυρίες. Από τα περιεχόμενα του
αξιόλογου βιβλίου του ξεχωρίζουν τέσσερα κεφάλαια αφιερωμένα στις εκκλησίες
και τα ξωκκλήσια του Λιτοχώρου, που αποτελούν μια ειλικρινή προσπάθεια
διάσωσης και καταγραφής ιστορικών παραδόσεων και δεδομένων. Στο άρθρο με
τίτλο «Οι εκκλησίες» υπάρχουν ολοκληρωμένα
στοιχεία για την ιστορία του ναού του Αγίου Δημητρίου και αναφορές στον
Άγιο Νικόλαο και στα ξωκκλήσια. Σε άλλο άρθρο που έχει τον τίτλο «Τα μετόχια των μοναστηριών και το κρυφό
σχολειό» καταγράφονται σχετικές πληροφορίες, κυρίως όμως περιγράφεται
η εκκλησία της Αγίας Σολομονής. Ακολούθως, οι εργασίες με θέμα «Μια χανούμισσα ζητά βοήθεια από τον Άγιο
Ελευθέριο» και «Ο σταυρός του αγίου
Δημητρίου» περιέχουν στοιχεία για τον ναό του Αγίου Δημητρίου.
5. Αθανασιάδου-Κυτίδου Ε., Πέντε
ξωκκλήσια και δύο εκκλησίες στο Λιτόχωρο και μερικές απορίες
που ζητούν απάντηση. Κίνηση για το Λιτόχωρο και τον πολιτισμό, φύλλο 2, 1996.
Με την επαγγελματική εμπειρία της αρχιτέκτονος, η
συντάκτρια του άρθρου εκφράζει κάποιες σκέψεις που αναφέρονται στη συντήρηση
και διατήρηση των εκκλησιών και ξωκκλησίων της κωμόπολης.
6. Κοψαχείλης
Στ., Ο παλιός Άγιος Δημήτριος. Κίνηση για το Λιτόχωρο και τον πολιτισμό,
φύλλο 3, 1996.
Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί ύφος και γραφή λογοτεχνική,
παρέχοντας πλούσια στοιχεία για ένα ξωκκλήσι του Λιτοχώρου.
7. Τσιούμη Χ., Μεταβυζαντινές
τοιχογραφίες στο Λιτόχωρο. Ανακοίνωση στο Α΄ συνέδριο «Η Πιερία στα βυζαντινά
και νεώτερα χρόνια», Κατερίνη 1997.
Παρουσιάζεται με λεπτομέρεια και επιστημονικό τρόπο το
ζωγραφικό σύνολο των μεταβυζαντινών εικονογραφιών της αγίας Σολομονής και του
παρεκκλησίου του αγίου Διονυσίου στον Άγιο Δημήτριο.
8. Βλαχόπουλος Ι.,
Ιστορικόν της οικογένειας
Δ. Ι. Βλαχοπούλου, Λιτόχωρο 1997.
Πρόκειται για βιογραφικές σημειώσεις, όπου ο συντάκτης
του δίνει χρήσιμα στοιχεία για τις εκκλησίες του Λιτοχώρου.
9. Αδαμόπουλος Α., Λιτοχωρίτικες
ιστορίες. Σειρά «Μελέτες και Έρευνες»,
Λιτόχωρο 1998.
Στις φροντισμένες και αξιόλογες διηγήσεις του ο Αδαμόπουλος
ξετυλίγει ιστορίες από βιωματικά περιστατικά, από την παράδοση, τα ήθη και τα
έθιμα του τόπου, συμπληρώνοντας έτσι το ψηφιδωτό της εικόνας του Λιτοχώρου. Η
διήγηση με τίτλο «Ο Παπα-Νεκτάρης»
αναφέρεται στο ξωκκλήσι της Παναγίας του Παπα-Νεκτάρη (Γενέσιον της Θεοτόκου)
ενώ σε μία άλλη διήγησή του με τίτλο «Οι
χελώνες της αγίας Σολομονής» αναπτύσσει το θέμα του στο ομώνυμο
εκκλησάκι. Όμως σχεδόν σε όλες τις αφηγήσεις του βιβλίου υπάρχουν ιστορίες από
την εκκλησιαστική ζωή.
10.
Ντάβανος Σπ., Τραγούδια μιάς άλλης
εποχής στο Λιτόχωρο. Σειρά
«Μελέτες και Έρευνες», Λιτόχωρο 1998.
Στο αξιόλογο αυτό βιβλίο υπάρχει ειδικό κεφάλαιο για τη
θρησκευτική ζωή και τους ναούς της κωμόπολης.
11.
Αδαμόπουλος
Α., Το Λιτόχωρο στη γερμανική κατοχή και άλλες ιστορίες. Σειρά «Μελέτες και
Έρευνες», Λιτόχωρο 2002.
Το μικρό διήγημα με τίτλο «Τ’ Αι-Λια το πανηγύρι» είναι αφιερωμένο στο ομώνυμο ξωκκλήσι του
προφήτη Ηλία.
12.
Ρέμπελου-Δεληγιάννη Ε., Η
καμπάνα του Αγίου Νικολάου. Δημότης, Περιοδική
έκδοση του Δήμου Λιτοχώρου, φύλλο 20, 2006.
Η εκλεκτή συντάκτρια του άρθρου ξετυλίγει με την πένα της
πολλά στοιχεία λαογραφικά μαζί με πληροφορίες για την εκκλησία του αγίου
Νικολάου.
13.
Ανδρούδης
Π., Γύρω από έναν άγνωστο βυζαντινό ναό στην περιοχή του Λιτοχώρου Πιερίας.
Ανακοίνωση στο Γ΄ συνέδριο «Η Πιερία στα βυζαντινά και νεώτερα χρόνια»,
Κατερίνη 2008.
Η εργασία του ερευνητή αποτελεί μια σημαντική συμβολή στη
μνημειακή τοπογραφία και ναοδομία του Λιτοχώρου. Αντικείμενο της μελέτης του
αποτελεί ο κατεστραμμένος ναός του αγίου Δημητρίου στην περιοχή του Πεδίου
Βολής Πεζικού.
14.
Κωνσταντοπούλου-Δωρή
Π., Η πολυώνυμος Δέσποινα και τα επώνυμα προσκυνήματά της. Προσωνυμίαι,
Αθήναι 2009.
Πρόκειται για ένα πολύτομο έργο, καρπός μιας εξαιρετικής
εργασίας, η οποία καλύπτει ένα πολύ μεγάλο πεδίο συστηματικής έρευνας και
πολυσύνθετων ιστορικό-αρχιτεκτονικών αποτυπώσεων.
Το πόνημα διασώζει
τα απειράριθμα προσκυνήματα και τα ιερά σεβάσματα του ελληνικού χώρου που
είναι αφιερωμένα στο πρόσωπο της Θεοτόκου. Το πλούσιο υλικό της η συγγραφέας
το αντλεί, πέραν των συγγραφικών πηγών, από επιτόπια επίσκεψη των προσκυνημάτων
και από μακροχρόνια αναζήτηση των ανά την ύπαιθρο χώρα επωνύμων ναών και
μονών. Στον όγδοο τόμο που αναφέρεται στη Μακεδονία βρίσκουμε σε ξεχωριστό
κεφάλαιο τον νομό Πιερίας με τα προσκυνήματα που είναι αφιερωμένα στην
Παναγία. Οι διαπιστωθέντες και καταγραφέντες επώνυμοι ναοί της Παναγίας στο
Λιτόχωρο είναι οι ακόλουθοι: α) Λιτοχωρίτισσα, β) Παναγία του Ολύμπου, γ)
Παπανεκτάρη. Για κάθε ναό υπάρχει ειδική εμπεριστατωμένη περιγραφή με
κατάστρωση της ύλη που περιλαμβάνει την επωνυμία (προσωνυμία), τη θέση και
τοποθεσία, την ανάλυση της έννοιας και προέλευσης της ονομασίας, την περιγραφή
του οικοδομήματος από χρονολογικής, αρχιτεκτονικής και καλλιτεχνικής
απόψεως, τη διάταξη του εσωτερικού και εξωτερικού χώρου, την εικονογράφηση,
την ιστορία του προσκυνήματος κλπ. Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει ο ναός
της Μετάστασης της Θεοτόκου (Παναγίας του Ολύμπου), κυρίως για τα πολλά
ιστορικά και λαογραφικά στοιχεία που παρατίθενται για τη θέση του πλησίον
του Λιτοχώρου.
15.
Μασταγκάς Σ., Η εκκλησία
των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών (ΓΟΧ) ή Παλαιοημερολογιτών στο
Λιτόχωρο.
Με αντικειμενικό τρόπο και αποκαλυπτικά στοιχεία περιγράφεται
η εκκλησία των Παλαιοημερολογιτών και ο ναός της Παναγίας της Γοργοεπηκόου.
16.
Μασταγκάς
Σ., Ο κατάλογος των παλαιτύπων του ιερού Ναού Αγίου Νικολάου με τις ενθυμήσεις
τους – Τα πρακτικά της εκκλησιαστικής επιτροπής του ιερού ναού Αγίου Νικολάου
(1/2/1928-31/8/1955)-Καταλογογράφηση λειτουργικών βιβλίων του ιερού ναού
Αγίου Δημητρίου με τις ενθυμήσεις τους.
Οι ειδικές αυτές μελέτες παρέχουν χρήσιμες πληροφορίες για
τις εκκλησίες του Αγίου Νικολάου και Αγίου Δημητρίου.
17.
Μασταγκάς Σ., Εκκλησιαστικές σελίδες. Ο μητροπολίτης
Κίτρους Βαρνάβας Τζωρτζάτος (1954-1985) και το Λιτόχωρο. Μια συνολική αναφορά
στη συμβολή του στην πνευματική και κοινωνική πρόοδο της κωμόπολης.
Αποκαλύπτονται αξιόλογα στοιχεία για την εκκλησιαστική ζωή
και τους ναούς του Λιτοχώρου.
18. Παπαθανασίου
Ε., Γραίκος Ν., Ο ναός του Αγίου Γεωργίου Λιτοχώρου. Ανακοίνωση στο Δ΄ επιστημονικό
συνέδριο «Η Πιερία στα βυζαντινά και νεώτερα χρόνια», Κατερίνη 2009.
Πρόκειται για μια λίαν σημαντική επιστημονική εργασία.
Επίλογος. Η μελέτη των ναών του Λιτοχώρου έχει απασχολήσει
ήδη την ιστορική, λαογραφική και εκκλησιαστική λιτοχωρίτικη βιβλιογραφία, η
οποία δεν είναι πενιχρή, δεν είναι όμως και ολοκληρωμένη, καθόσον στον τομέα
αυτό υπάρχει άφθονο υλικό και πλούσιες πληροφοριακές πηγές που πρέπει
μεθοδολογικά να ερευνηθούν και στη συνέχεια να δημοσιευθούν. Ελπίζω με την
εργασία μου αυτή να πρόσθεσα κάτι στη γνώση της τοπικής ιστορίας ώστε να
αποτελέσει η βιβλιογραφική παρουσίαση των εκκλησιών και ξωκκλησίων ένα
σημαντικό έναυσμα για τη συνέχιση της έρευνας στον τομέα αυτό. Σε κάθε
περίπτωση τα εκκλησιαστικά μνημεία προωθούν τη γνώση για την ιστορία και τον
παραδοσιακό πολιτισμό του Λιτοχώρου, που με την πάροδο των χρόνων, στο φως
της επιστημονικής έρευνας, την πλουτίζουν με νέες πηγές.
Πρόλογος
Τα ΧΡΟΝΙΚΑ ΛΙΤΟΧΩΡΟΥ είναι μια
εκδοτική σειρά, της οποίας ο τίτλος είναι άμεσα δηλωτικός του περιεχομένου
και του χαρακτήρα της. Με τους τόμους που εκδόθηκαν μέχρι σήμερα, επιτυγχάνεται
ασφαλώς καλύτερα και ολοκληρώνεται περισσότερο αποτελεσματικά, αυτό που
σημειολογείται ως τοπική πολιτισμική αυτογνωσία.
Σκοπός
είναι η επιστημονική έρευνα επί παντός θέματος που αφορά το Λιτόχωρο και την
περιοχή του και ειδικότερα η συλλογή, καταγραφή, μελέτη και δημοσίευση του εν
γένει ιστορικού, λαογραφικού και πολιτιστικού υλικού. Τα ΧΡΟΝΙΚΑ ΛΙΤΟΧΩΡΟΥ,
με το μεράκι και τον ενθουσιασμό τους, ξεπερνούν τον ερασιτεχνισμό και
αναδεικνύονται πρωτοπόρα στη συγκέντρωση και στη μελέτη του ιστορικού υλικού
του τόπου μας.
Στον παρόντα ενδέκατο τόμο με
τίτλο «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΣΥΜΜΙΚΤΑ» περιέχονται μελέτες για τον εκκλησιαστικό
βίο, οι οποίες αποτελούν καρπό ερευνητικής προσπάθειας και συγγραφικής
δοκιμασίας αρκετών ετών. Αξίζει να αναφερθεί ότι η μελέτη της τοπικής
εκκλησιαστικής ιστορίας δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί ανεξάρτητα από τις
κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές συνθήκες της εκάστοτε εποχής. Στόχος μου
δεν είναι να εξαντλήσω το ούτως ή άλλως μεγάλο ζήτημα του λιτοχωρίτικου
θρησκευτικού βίου στις διάφορες φάσεις του, αλλά ο παρών τόμος να αποτελέσει
μια απαρχή για προβληματισμό επί του θέματος και ένα είδος εισαγωγής για μια
πρώτη κατανόηση των εκκλησιαστικών πραγμάτων.
Ο κύκλος της εκκλησιαστικής
ιστορίας δεν κλείνει, συνεχίζεται, αφού η κωμόπολη και η περιοχή παρέχουν πολλές δυνατότητες μελέτης, καθώς προσφέρονται
για περαιτέρω έρευνα όλων των παραμέτρων που άπτονται του ρόλου της
Εκκλησίας στο Λιτόχωρο, πολλές από τις πτυχές της οποίας παραμένουν
άγνωστες, ήτοι αδημοσίευτες.
Θεωρώ
ευτύχημα που τα τελευταία χρόνια, στα πλαίσια της κίνησης των
λιτοχωρίτικων σπουδών, όλα αυτά τα στοιχεία ανακαλύπτονται, καταγράφονται, διασώζονται
και μελετώνται. Έτσι ώστε, ψηφίδα την ψηφίδα, κάποτε να συμπληρώσουμε το πολύχρωμο
και λαμπρό μωσαϊκό της ιστορικής πορείας και προσφοράς του Λιτοχώρου στον
πολιτισμό. Τα ΧΡΟΝΙΚΑ ΛΙΤΟΧΩΡΟΥ φιλοδοξούν να συμβάλλουν στην καταγραφή και
προώθηση της πρωτογενούς έρευνας για τα σημαντικά γεγονότα και πρόσωπα. Στις
σελίδες τους φιλοξενείται κάθε γραπτό μνημείο, κάθε μελέτη και μαρτυρία της
πολιτιστικής και ιστορικής διαδρομής του Λιτοχώρου μέσα στον χρόνο.
Από καρδιάς ανταποδίδω το
οφειλόμενο ευχαριστώ σ’ εκείνους που με ευσυνειδησία, ο καθένας με τον τρόπο
του, αναγνωρίζουν και συντελούν στην πραγματοποίηση του σκοπού.
Λιτόχωρο, Αύγουστος 2016
Σωτήριος Δ. Μασταγκάς
ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
1 1. Πρόλογος 5
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
2. Καταλογογράφηση
λειτουργικών βιβλίων
του ιερού ναού Αγίου Δημητρίου
με τις ενθυμήσεις τους................................................................. 9
3. Ο
κατάλογος των παλαιτύπων του ιερού ναού
Αγίου
Νικολάου με τις ενθυμήσεις τους...................................... 23
4. Τα
πρακτικά της εκκλησιαστικής επιτροπής του ιερού
ναού
Αγίου Νικολάου (1/2/1928-31/8/1955)............................... 35
5. Εκκλησιαστικές
σελίδες. Ο μητροπολίτης Κίτρους
Βαρνάβας
Τζωρτζάτος (1954-1985) και το Λιτόχωρο.
Μια
συνολική αναφορά στη συμβολή του στην
πνευματική
και κοινωνική πρόοδο της κωμόπολης.................. 47
6. Μοναστηριακά.
Ο μητροπολίτης Κίτρους Βαρνάβας
Τζωρτζάτος
(1954-1985) και η ιερά μονή
Αγίου
Διονυσίου εν Ολύμπω. Πτυχές της δράσης
και
της μέριμνάς του................................................................... 75
7. Εκκλησίες
και ξωκκλήσια του Λιτοχώρου. Μια πρώτη
προσέγγιση
μέσα από την υπάρχουσα βιβλιογραφία.............. 95
8. Η
επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη Αθηναγόρα
στο
Λιτόχωρο και στο μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου
στα
1963. Κορυφαίο γεγονός για την κωμόπολή μας............... 103
9. «Ως
ευ παρέστητε». Η επίσκεψη του Οικουμενικού
Πατριάρχη Βαρθολομαίου στο Λιτόχωρο
και
στο μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου στα 1999..................... 112
10. Η εκκλησία των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών
(Γ.Ο.Χ.)
ή Παλαιοημερολογιτών στο Λιτόχωρο......................... 123
11. Νεώτερα στοιχεία. Το σωματείο «ΟΛΥΜΠΟΣ»,
ο
παπα Κων/νος Τσιτσιρίκος και το φιλανθρωπικό
έργο
στο Λιτόχωρο..................................................................... 146
12. Εκκλησιαστικά. Πτυχές και παράμετροι
του
θρησκευτικού βίου των Λιτοχωριτών
από
το 1926 μέχρι και το 1937................................................... 158
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
13. Ο
Όσιος Διονύσιος και ο θρύλος του. Ο ασκητής
του
Ολύμπου (του Κλεάνθη Νάστου)......................................... 179
14. Αγιολόγιο. Στη μνήμη του Αγίου Διονυσίου του
εν Ολύμπω
(του ιερομονάχου Διονυσίου Λαδοπούλου)........... 189
15. Περπατώντας. Στη μονή του Αγίου Διονυσίου
στον
Όλυμπο. Ένας Θεσσαλός Άγιος των χρόνων
της
σκλαβιάς (της Αλεξάνδρας Παραφεντίδου)........................ 193
16. Έθιμα. Πασχαλιάτικα έθιμα της Μακεδονίας
(της
Αλεξάνδρας Παραφεντίδου)............................................... 203
17. Λαογραφία. Ένας μύθος γεννιέται μέσ’ στην καρδιά
του
γερο Όλυμπου (της Αλεξάνδρας Παραφεντίδου)............... 206
18. Λαογραφία. Λιτόχωρο. Οι «Κουντουνάδες»
της
Πρωτοχρονιάς: Συναυλία με κυπριά
και με κουδούνια (της Αλεξάνδρας
Παραφεντίδου).................. 211
19. Δημοτικά τραγούδια. Δύο τραγούδια του Λιτοχώρου
(της
Αλεξάνδρας Παραφεντίδου)............................................... 218
20. Θεοφάνεια
1973 225
21. Λιτόχωρο
1988
Η
γιορτή των Φώτων στη σκιά του Ολύμπου............................ 229