«Με χτυπούσαν χωρίς οίκτο, αν δεν τους έδινα χρήματα, ίσως να με σκότωναν». Με αυτά τα λόγια περιγράφει τα όσα βίωσε ο...
Μπάμπης Χριστόπουλος και η σύζυγός του Νίκη, στα χέρια τριών αδίστακτων ληστών τα ξημερώματα της περασμένης Τρίτης, στο σπίτι τους στα Καβάσιλα.
Στο πρόσωπό του εμφανή τα σημάδια του ξυλοδαρμού. Μελανιασμένος και με ένα αιμάτωμα στο μάτι, μόνο μερικά από εκείνα που προκάλεσαν οι ληστές στο γέρικο κορμί του. «Αν είχα όπλο δεν ξέρω τι θα έκανα. Αν πυροβολούσα εκείνους που με χτυπούσαν θα πήγαινα φυλακή; … Αυτός είναι ο νόμος;» αναρωτήθηκε. Χθες γέμισε με σιδεριές το σπίτι του. Το έκανε να μοιάζει με φυλακή, για να προστατευτεί από τους ληστές, τους κλέφτες, κάθε έναν που απειλεί τη ζωή και την ακεραιότητά, του ιδίου και της συζύγου του.
Το ηλικιωμένο ζευγάρι το συναντήσαμε στην αυλή του σπιτιού τους. Τρομαγμένοι και μη έχοντας ξεπεράσει το σοκ του ξυλοδαρμού και της ληστείας μέσα στη νύχτα. Μας ρώτησαν ξανά και ξανά «ποιος είστε; Τι δουλειά κάνετε;» φοβούμενοι… «Μπήκαν στο σπίτι σπάζοντας την πόρτα με κλωτσιές. Ήταν κάπου μιάμιση τη νύχτα. Μέχρι να καταλάβουμε τι έγινε τους είδαμε μπροστά μας. Άρχισαν να μας χτυπάνε, τους είπα πως είμαι άρρωστη, πως έχω χάσει το παιδί μου» περιέγραψε η κα Νίκη. «Τι μας νοιάζει, εμείς θέλουμε τα λεφτά. Που έχετε τα λεφτά» ήταν η ανταπάντηση των ληστών. Τα χτυπήματα ήταν δυνατά, αλύπητα, ασταμάτητα πάνω στους δύο ηλικιωμένους… Οι δράστες σταμάτησαν το αυτοκίνητό τους με την όπισθεν δίπλα στην αυλόπορτα του σπιτιού για να είναι έτοιμοι να φύγουν άρον – άρον…
«Τους έδωσα 200 ευρώ που είχα στην τσέπη μου… Αν δεν το έκανα θα μας σκότωναν, δεν σταματούσαν» είπε ο κ. Μπάμπης που δέχθηκε και τα πιο σκληρά χτυπήματα των ληστών. Το μαρτύριο τους, κράτησε δέκα λεπτά. Έψαχναν όλο το σπίτι, σηκώνοντας τα στρώματα, γυρνώντας από πίσω τα κάδρα, ψάχνοντας για σημεία που μπορεί να υπήρχαν χρήματα. Φώναζαν στους δύο ηλικιωμένους και τους χτυπούσαν συνεχώς. Πήραν τα χρήματα, βρήκαν και κάποια χρυσαφικά και έφυγαν γρήγορα από το σπίτι. Οι δύο ηλικιωμένοι, προσπαθούσαν να ηρεμίσουν, μετά το σοκ και κάποια στιγμή κάλεσαν την Αστυνομία. Άνδρες του Α.Τ. Γαστούνης και του Τμήματος Ασφαλείας Αμαλιάδας μετέβησαν στο σπίτι, πήραν στοιχεία και ελπίζουν πως οι δράστες θα εντοπιστούν σύντομα…
Όμως ο φόβος μετά από όσα έζησαν οι δύο ηλικιωμένοι, τους ανάγκασε να πάρουν μέτρα. Οχυρώθηκαν με μια σιδηροκατασκευή στην κεντρική πόρτα εξωτερικά και άλλες πίσω από τα παράθυρα εσωτερικά, ελπίζουν πως θα τους προστατεύσουν, από την μανία των ληστών ή των κλεφτών. Έκαναν το σπίτι τους να μοιάζει φυλακή… για να καταφέρουν να επιβιώσουν.
Το ηλικιωμένο ζευγάρι το συναντήσαμε στην αυλή του σπιτιού τους. Τρομαγμένοι και μη έχοντας ξεπεράσει το σοκ του ξυλοδαρμού και της ληστείας μέσα στη νύχτα. Μας ρώτησαν ξανά και ξανά «ποιος είστε; Τι δουλειά κάνετε;» φοβούμενοι… «Μπήκαν στο σπίτι σπάζοντας την πόρτα με κλωτσιές. Ήταν κάπου μιάμιση τη νύχτα. Μέχρι να καταλάβουμε τι έγινε τους είδαμε μπροστά μας. Άρχισαν να μας χτυπάνε, τους είπα πως είμαι άρρωστη, πως έχω χάσει το παιδί μου» περιέγραψε η κα Νίκη. «Τι μας νοιάζει, εμείς θέλουμε τα λεφτά. Που έχετε τα λεφτά» ήταν η ανταπάντηση των ληστών. Τα χτυπήματα ήταν δυνατά, αλύπητα, ασταμάτητα πάνω στους δύο ηλικιωμένους… Οι δράστες σταμάτησαν το αυτοκίνητό τους με την όπισθεν δίπλα στην αυλόπορτα του σπιτιού για να είναι έτοιμοι να φύγουν άρον – άρον…
«Τους έδωσα 200 ευρώ που είχα στην τσέπη μου… Αν δεν το έκανα θα μας σκότωναν, δεν σταματούσαν» είπε ο κ. Μπάμπης που δέχθηκε και τα πιο σκληρά χτυπήματα των ληστών. Το μαρτύριο τους, κράτησε δέκα λεπτά. Έψαχναν όλο το σπίτι, σηκώνοντας τα στρώματα, γυρνώντας από πίσω τα κάδρα, ψάχνοντας για σημεία που μπορεί να υπήρχαν χρήματα. Φώναζαν στους δύο ηλικιωμένους και τους χτυπούσαν συνεχώς. Πήραν τα χρήματα, βρήκαν και κάποια χρυσαφικά και έφυγαν γρήγορα από το σπίτι. Οι δύο ηλικιωμένοι, προσπαθούσαν να ηρεμίσουν, μετά το σοκ και κάποια στιγμή κάλεσαν την Αστυνομία. Άνδρες του Α.Τ. Γαστούνης και του Τμήματος Ασφαλείας Αμαλιάδας μετέβησαν στο σπίτι, πήραν στοιχεία και ελπίζουν πως οι δράστες θα εντοπιστούν σύντομα…
Όμως ο φόβος μετά από όσα έζησαν οι δύο ηλικιωμένοι, τους ανάγκασε να πάρουν μέτρα. Οχυρώθηκαν με μια σιδηροκατασκευή στην κεντρική πόρτα εξωτερικά και άλλες πίσω από τα παράθυρα εσωτερικά, ελπίζουν πως θα τους προστατεύσουν, από την μανία των ληστών ή των κλεφτών. Έκαναν το σπίτι τους να μοιάζει φυλακή… για να καταφέρουν να επιβιώσουν.
