Κυριακή 16 Ιουλίου 2017

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ (1909-2007): ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ, ΤΟΝ ΕΥΠΑΤΡΙΔΗ, ΤΟΝ ΝΟΜΙΚΟ

Ο Κωνσταντίνος Δημόπουλος με τον Νικόλαο Πλαστήρα

Του Ανέστη Ι. Κοκκινίδη
Δασκάλου-Ερευνητή
(MA Geography Education, UCL Institute of Education)

Στις 16 Ιουλίου, πριν από ακριβώς 10 χρόνια, πέρασε στην αιωνιότητα ο Κωνσταντίνος Δημόπουλος. Η ζωή του και το έργο του κινήθηκαν γύρω από το τρίπτυχο Δάσκαλος - Δικηγόρος – Πολιτικός.

Μερικά βιογραφικά στοιχεία

Ως δάσκαλος

Γεννημένος στην Παλιά Βροντού το 1909, ακολούθησε σπουδές στο Διδασκαλείο της Θεσσαλονίκης και ξεκίνησε να υπηρετεί στο λειτούργημα του το 1927. Ευτύχησαν να τους μάθει γράμματα πρώτα τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου Βροντούς.

Το...





1935 η εφημερίδα Μακεδονικός Αγών (φύλλο 5) γράφει: “Ο εκλεκτός διδάσκαλος Κωνσταντίνος Δημόπουλος μετατεθείς εκ του σχολείου Βροντούς, ετοποθετήθη εις το Α΄ Δημοτικόν Σχολείον”.6

Ήταν υπέρμαχος της δημοτικής, σε μία εποχή που η σύγκρουση μεταξύ των οπαδών της δημοτικής και της καθαρεύουσας βρισκόταν στην κορύφωσή της και είχε πολλές φορές πάρει τον χαρακτήρα ρήξης. Αργότερα, το 1965, ήταν ένας από εκείνους που εισηγήθηκαν την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του Παπανούτσου.1

Ως νομικός

Πέρα από το έργο του στον νευραλγικό και ευαίσθητο τομέα της εκπαίδευσης, ο Κωνσταντίνος Δημόπουλος σπούδασε και νομικά στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Ο Πόλεμος του 1940 τον ανάγκασε να διακόψει τις σπουδές του και να πολεμήσει στην πρώτη γραμμή. Η αντιστασιακή του δράση ήταν έντονη με το ΕΑΜ και “ανταμείφθηκε” με την εξορία του στον Αϊ-Στράτη.1 Εξάλλου, είχε φυλακιστεί και στις φυλακές Παύλου Μελά στη Θεσσαλονίκη, όπως ανέφερε ο ίδιος σε συλλυπητήριο μήνυμά του (Θεσσαλονίκη, 10-11-1985) για τον θάνατο του μεγάλου δημοσιογράφου της Πιερίας Σάββα Κανταρτζή.4

Μετά τον πόλεμο συνέχισε τις σπουδές του και άσκησε τη δικηγορία στη Θεσσαλονίκη. Ως δικηγόρος, είναι πολλές οι περιπτώσεις που υπερασπίστηκε αγωνιστές και αντιστασιακούς στα δικαστήρια.1

Η πολιτική του δράση

Ο Κωνσταντίνος Δημόπουλος υπηρέτησε ως βουλευτής Πιερίας κατά τις δεκαετίες του ‘50 και του ‘60. Η ευφράδεια λόγου αλλά και η μαχητικότητά του τον χαρακτήριζαν ως πολιτικό. Επίσης, όπως μου ανέφερε ο κύριος Βασίλειος Κυριτσόπουλος, ο οποίος τον θυμάται να μιλά στο καφενείο της Κονταριώτισσας (ερχόταν τακτικά στο χωριό αυτό της Πιερίας), ήταν πολύ διορατικός και είχε συναισθανθεί ότι θα συνέβαινε η κατάλυση της δημοκρατίας, στις παραμονές του 1967.

Ο Δημόπουλος εξελέγη το 1951 με την ΕΠΕΚ και μετά βουλευτής Κατερίνης με το ίδιο κόμμα το 1952. 2 Το 1956 δεν εξελέγη βουλευτής με τη Δημοκρατική Ένωση, όπου συντάχθηκε μαζί με τους Ελευθέριο Ελευθεριάδη και Δημήτριο Δημάδη.

Το 1954 ως βουλευτής με επερώτησή του στη Βουλή κατήγγειλε ευθαρσώς την χωρίς νόμιμη και ηθική δικαιολογία απόλυση δημοτικών και κοινοτικών αρχόντων στην Πιερία, έπειτα από παρέμβαση του Διευθυντή της Νομαρχίας και του Γενικού Γραμματέα Βορείου Ελλάδας. Επίσης, το 1955 αγωνίζεται για να παραμείνει ο Πλαταμώνας στο νομό Πιερίας.7

Το πρώτο μισό της δεκαετίας του ‘ 60 εκλέγεται συνεχώς βουλευτής με τη σημαία της Ένωσης Κέντρου (εκλογές 1961, 1963, 1964). 2 Λίγο αργότερα θα αποχωρήσει από την Ένωση Κέντρου και θα συμπεριληφθεί στους 40 “αποστάτες” του 1965, όπως φαίνεται από έκθεση του σταθμάρχη της CIA. Πιστός στα ιδανικά της δημοκρατίας, επιστρέφει έπειτα από αναγκαστική απουσία 7 ετών το 1974.

Αν και δεν είναι πια υποψήφιος βουλευτής, η άφιξή του στην Κατερίνη αναγράφεται στον τοπικό Τύπο.

Τα τελευταία χρόνια

Τα τελευταία χρόνια τα πέρασε ήσυχα έχοντας αποκτήσει παιδιά και εγγόνια από το γάμο του με την δασκάλα Παναγιώτα Κασιδάκου (με καταγωγή από τη Μάνη).

Ένα από τα παιδιά του, ο Ιωάννης, εξελέγη βουλευτής το 1974 και το 1977 και υπηρέτησε ως υφυπουργός Εμπορίου στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή (1977-80) και ως ευρωβουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία το 1981.

Ο Κωνσταντίνος Δημόπουλος απεβίωσε στη συμπρωτεύουσα σε ηλικία 98 ετών. Πέρα από τον κοινοβουλευτικό του βίο, που μετρά συνολικά 12 χρόνια, σύμφωνα με έρευνα του υπογράφοντος το άρθρο, η οποία δημοσιεύτηκε στο “Ολύμπιο Βήμα”, υπήρξε ο μακροβιότερος (που έζησε περισσότερα χρόνια) διατελέσας βουλευτής της Πιερίας.5

ΠΗΓΕΣ

1 Μενέλαος Τερζόπουλος, Συναντηθήκαμε..., Οι απόφοιτοι του Γυμνασίου Κατερίνης 1923-1970. εκδόσεις Μάτι 2013, σελ. 272, ISBN 978-960-6692-79-6

2 Μητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών 1929-1974, Βουλή των Ελλήνων, Εθνικό Τυπογραφείο, 1977 (σελ. 62, αρ. 271).

3 Νέα Εποχή, 6-11-1976, σελ. 1.

4 Νέα Εποχή, 30-11-1985, σελ. 1. (μέσω ΓΑΚ – Αρχεία Νομού Πιερίας)

5 Το «Ο.Β.» θυμάται – αναδρομή στην τοπική ιστορία \

Βουλευτές Πιερίας: Εκατό χρόνια κοινοβουλευτικού βίου (1915-2015), εφημερίδα Ολύμπιο Βήμα, ηλεκτρονική έκδοση, 7-10-2015. ανακτήθηκε από


6 Μακεδονικός Αγών, φύλλο 5, 14-2-1935.

7. Μακεδονικός Αγών, 4-4-1955, σελ. 1.

Προσωπικό αρχείο οικογένειας Ιωάννη και Κωνσταντίνου Ι. Δημόπουλου.