ΕΠΟΥΡΑΝΙΕΣ ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ

ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ

Επουράνια συναυλία, ακούω απόψε από ψηλά,

Παπάζογλου-Μπουλάς-Ρασούλης και τα άλλα τα παιδιά.

 

 

 

 

Πανσέληνο, λαμπρό φεγγάρι, το πάλκο τους φωτίζει,

Τα όργανα κουρδίζουν και η πανδαισία, αρχίζει.


Ξυπνάνε μνήμες μέσα μας, αυτές οι μελωδίες,

Τότε που ζούσαμε στιγμές, χωρίς παλινωδίες.

Τα χρόνια τα ανέμελα, της ξενοιασιάς οι μέρες,

Τότε που η καρδιά και η ψυχή, πετούσαν σους αιθέρες.


Λίγο πιο κάτω ,εκεί ψηλά ,στην δίπλα γειτονιά,

Τα μπουζούκια των αγγέλων ,το σύννεφο σκορπά,

<βρέχει φωτιά στην στράτα μου>, ο Στράτος τραγουδάει,

Και του Μανώλη Χιώτη η πενιά, στους ουρανούς μας πάει.


Πόσα φεγγάρια αδειάζαμε ,μπουκάλια στην υγειά τους,

Πόσους καημούς, ξεχνάγαμε, με τα ακούσματά τους.

Τώρα μας έμεινε η σιωπή, το βλέμμα κουρασμένο,

Ακροβατούμε στο κενό και το φεγγάρι αμπαρωμένο.

ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ.