Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Η Σουηδία είναι μια χώρα με πληθυσμό όσο και η χώρα μας. O πληθυσμός της αυξάνεται με ρυθμό ρεκόρ για την Ευρωπαϊκή Ένωση, γιατί οι Σουηδοί έχουν κάθε λόγο να κάνουν πολλά παιδιά. Εκτός από...
το πολύ μεγάλο επίδομα τέκνου, έχουν επίσης δωρεάν βρεφικούς σταθμούς, δωρεάν νηπιακούς σταθμούς – και στους δυο με πλούσιο γεύμα – φύλαξη παιδιών στα σχολεία κ.ά. Η εργαζόμενη μαμά μένει στο σπίτι για τουλάχιστον ένα χρόνο μετά τον τοκετό και πληρώνεται κανονικά όλο τον μισθό της, υπάρχουν αλλαξιέρες για μωρά και στις ανδρικές τουαλέτες και όταν το παιδί σου αρρωσταίνει δικαιούσαι ειδική άδεια για να μείνεις μαζί του στο σπίτι.
Οι μαμάδες στη Σουηδία παίρνουν 480 ημέρες έμμισθη άδεια μετά τον τοκετό και πληρώνονται το 80% του μισθού τους για τις 390 πρώτες μέρες, ενώ τις υπόλοιπες πληρώνονται σύμφωνα με τον βασικό μισθό. Επίσης, οι γονείς παίρνουν ένα χρηματικό «μπόνους φυλετικής ισότητας» αν η γονική άδεια μοιραστεί ισότιμα και στους δύο γονείς, σε μαμά και μπαμπά.
Εάν η οικογένεια έχει περισσότερα από ένα παιδιά, οι γονείς μπορούν να αθροίσουν ημέρες άδειας από όλα τους τα παιδιά! Αυτός είναι και ο λόγος που οι Σουηδοί συχνά απολαμβάνουν διακοπές πολλών μηνών με τα παιδιά τους. Τέλος, πέρα από όλη αυτή την άδεια, οι γονείς έχουν δικαίωμα δύο επιπλέον εβδομάδων άδειας για να τις περάσουν με τα παιδιά τους οποιαδήποτε στιγμή επιθυμούν!
Επίσης έχουν δικαίωμα να εργάζονται στο 75% του ωραρίου τους, μέχρι το παιδί τους να γίνει 8 ετών. Επίσης, αν κάποιος επιστρέψει στη δουλειά μετά τον τοκετό και αποφασίσει ότι κουράστηκε και θέλει για μερικές ημέρες να γυρίσει πίσω στο μωρό, έχει κάθε δικαίωμα να το κάνει χωρίς ο εργοδότης να πει κουβέντα.
Στους δρόμους της Σουηδίας βλέπει κανείς διαρκώς μπαμπάδες με μωρά σε μάρσιππα και σε καρότσια, μπαμπάδες να ταΐζουν γιαούρτι τα παιδιά τους στις παιδικές χαρές ή να παραλαμβάνουν τα παιδιά τους από το σχολείο. Υπάρχουν αλλαξιέρες για μωρά όχι μόνο στις πεντακάθαρες και πολυτελείς γυναικείες τουαλέτες των εστιατορίων, αλλά και στις ανδρικές, ενώ θεωρείται αυτονόητο ότι ένας μπαμπάς θα φύγει νωρίτερα από την δουλειά του για να πάει το παιδί του στον παιδίατρο.
Όποτε οι γονείς θέλουν να βγουν μια βόλτα με τα μωρά και τα παιδιά τους δεν χρειάζεται ούτε να το ψάξουν πολύ ούτε να ξοδευτούν. Υπάρχουν παντού μικροί παιδότοποι, χορηγούμενοι από το κράτος. Εκεί οι γονείς μπορούν δωρεάν να απολαύσουν τον καφέ τους και τα παιδιά το παιχνίδι τους ή ακόμα και να συμμετέχουν σε εκπαιδευτικά ή καλλιτεχνικά εργαστήρια.
Πληρώνονται κανονικότατα αν χρειαστεί να μείνουν στο σπίτι επειδή το παιδί τους είναι άρρωστο. Δικαιούνται άδεια «περίθαλψης» μέχρι το παιδί να γίνει 12 ετών και το ημερομίσθιο κατατίθεται απευθείας στον τραπεζικό τους λογαριασμό.
Στις δουλειές, στα σχολεία, παντού, όταν η ώρα πάει 10 π.μ. όλοι κάνουν διάλειμμα για ένα γρήγορο σνακ, το οποίο για τα παιδιά συνήθως είναι κάποιο φρούτο και για τους μεγάλους κάποια λαχταριστή γλυκιά ή αλμυρή σφολιάτα! Σε συνδυασμό με το κλίμα χαλάρωσης που επικρατεί έτσι κι αλλιώς στα σπίτια των Σουηδών, με τα αρωματικά κεράκια, τις απαλές κουβερτούλες και τις ζεστές πυτζαμούλες – έτσι κυκλοφορούν μικροί-μεγάλοι όταν επιστρέψουν στο σπίτι – είναι ωραίο να ξέρεις ότι θα έχεις και ένα «υποχρεωτικό» διάλειμμα μέσα στη μέρα, για να απολαύσεις μια λιχουδιά και λίγη κουβέντα με τους φίλους σου.
Η στήριξη της πολιτείας δεν εξαντλείται μέχρι το Λύκειο, αλλά συνεχίζεται και στις ανώτατες σπουδές, όπου οι φοιτητές δικαιούνται άτοκα δάνεια, τα οποία θα εξοφλήσουν τμηματικά όταν αποφοιτήσουν και πιάσουν δουλειά.
(Πηγή: Έλενα Μπούλια, 21-10-2016 στο mama36, από matadornetwork.com)
Ας φύγουμε τώρα από τον ονειρεμένο παράδεισο της Σουηδίας κι ας έλθουμε στη δική μας μιζέρια.
Σε 25-30 χρόνια από σήμερα ο πληθυσμός της χώρας μας θα έχει μειωθεί δραματικά, από 11 εκατομμύρια που είναι σήμερα θα μείνουν μόνον 8 ½. Από αυτούς το 35% θα είναι συνταξιούχοι. Οι νέοι μας θα έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό για να βρουν καλύτερη τύχη, θα έχουν μείνει εδώ μόνον οι μισοί από όσους ήταν παλιά τη δεκαετία 1950. Η χώρα μας θα γερνάει πληθυσμιακά και με την είσοδο λαθρο- και άλλων μεταναστών η σύνθεση θα έχει αλλοιωθεί. Μερικοί λένε ότι θα γίνουμε ξένοι και μειοψηφία στον τόπο μας. Το ίδιο διάστημα η Τουρκία με την υπεργεννητικότητα θα έχει φτάσει τα 100 εκατομμύρια.
Τι κάνουμε εμείς σήμερα για να προλάβουμε αυτό το μεγάλο πρόβλημα;
Αντί να δώσουμε κίνητρα και να στηρίξουμε τις πολύτεκνες οικογένειες, κάνουμε ακριβώς το αντίθετο. Η τρίτη αξιολόγηση, προκειμένου να μαζευτούν 240 εκατομμύρια, έκοψε από φέτος 132 επιδόματα, ανάμεσα στα οποία και το επίδομα τέκνων, το οποίο θα είναι μειωμένο για το 10% των οικογενειών. Για αρκετές χιλιάδες οικογένειες θα καταργηθεί εντελώς, ενώ οι οικογένειες που έχουν έως 2 παιδιά στην πλειοψηφία τους θα δουν αυξήσεις – και μιλάμε για επίδομα πολυτέκνων που ανέρχεται στο φοβερό ύψος των …45 ευρώ το μήνα, δηλαδή όσο κάνει ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια…
Γιατί έκαναν πολλά παιδιά τα παλιά χρόνια οι γονείς και οι παππούδες μας; Διότι χρειάζονταν εργατικά χέρια, ιδίως αγόρια, και ένα τουλάχιστον κορίτσι για να τους κοιτάξει στα γεράματα. Υπήρχε, βέβαια, και η αντίληψη “Ό,τι δώσει ο Θεός καλοδεχούμενο”. Σήμερα τα αντρόγυνα κάνουν κατά μέσο όρο μόνον ένα παιδί. Σπανίζουν οι πολύτεκνοι.
Όπως, για παράδειγμα, εκείνος κάτω στο λιμάνι που παρακολουθούσε έναν ερασιτέχνη ψαρά να ψαρεύει με το καλάμι.
Ο ψαράς, λοιπόν, κάθε λίγο και λιγάκι έπιανε κάτι ωραία και μεγάλα ψάρια, αλλά μόλις τα έβγαζε έξω τα ξαγκίστρωνε με προσοχή και, μπλουμ, τα έριχνε πίσω στη θάλασσα.
- Τι κάνεις, ρε πατριώτη, του λέει ο πολύτεκνος. Πώς πετάς στη θάλασσα τόσο ωραία ψάρια… Αν μου τα δώσεις σε μένα θα έχω να ταΐσω την οικογένεια μου για δυο βδομάδες… Εφτά παιδιά έχω κι άλλα δύο εμείς με τη γυναίκα μου, εννιά…
- Κοίταξε να δεις, φίλε, του απαντάει ο ψαράς. Εμένα δεν με ενδιαφέρουν και τόσο τα ψάρια, αλλά η όλη διαδικασία του ψαρέματος… δηλαδή αν το ψάρι θα φάει το δόλωμα, η αγωνία αν θα πιαστεί ή θα ξεφύγει, η κόντρα που κάνει όταν πιαστεί και το βγάζω έξω…
Και δε μου λες; Εσύ πώς τα κατάφερες;… Εφτά παιδιά!… μ’ αυτήν την κρίση… Εδώ εμείς ένα έχουμε και δεν μπορούμε να το φέρουμε βόλτα…
Κι ο πολύτεκνος του απάντησε,
- Πρόσεξε να δεις, μη νομίζεις ότι κι εγώ, σαν κι εσένα, ενδιαφερόμουν τόσο για τα παιδιά, αλλά για την όλη διαδικασία… δηλαδή πώς γίνονται τα παιδιά… καταλαβαίνεις τώρα τι θέλω να πω…
