Η ηθοποιός Μαρία Μαρτίκα, η οποία πέθανε σε ηλικία 86 χρόνων, κηδεύτηκε το Σάββατο το πρωί κάτω από άκρα μυστικότητα -ύστερα από επιθυμία της- από το Β' Νεκροταφείο Αθηνών στον οικογενειακό τάφο.
Την είδηση...
Την είδηση...
του θανάτου της έκανε γνωστή ο παλιός της συνάδελφος από το «Ρετιρέ» Μάκης Δελαπόρτας μέσω facebook, προκαλώντας συγκίνηση στο πανελλήνιο.
Είχε απομονωθεί
«Η Μαρία κηδεύτηκε το Σάββατο στο νεκροταφείο στα Πατήσια με μόλις 10 άτομα. Ηταν εντολή της να μη μαθευτεί τίποτα. Είχε απομονωθεί εδώ και 20 χρόνια. Μιλούσαμε κατά καιρούς και την καλούσα σε εκδηλώσεις, όμως η ίδια δεν δεχόταν να αφήσει το καταφύγιό της στη Γλυφάδα» λέει συγκινημένος στην «Espresso» και συνεχίζει:
«Η κυρία “Θάλεια” του “Ρετιρέ” ήταν μια από τις πολύ καλές συναδέλφους, που σφράγισαν μια ολόκληρη γενιά, και παράλληλα ήταν πολύ δοτικός άνθρωπος. Πριν μπει στο στούντιο έκανε τον σταυρό της. Φοβόταν πολύ τον Δαλιανίδη και επίσης είχε μεγάλο άγχος να μην ξεχάσει τα λόγια του σεναρίου» θυμάται ο Μάκης Δελαπόρτας και προσθέτει: «Ζούσε με τα σκυλιά της, καθώς ήταν πολύ φιλόζωη και κατά καιρούς πήγαινε στην Ακράτα, στο εξοχικό της. Είχε αποφασίσει να απομονωθεί εντελώς και να φύγει χωρίς να το μάθει κανείς. Οπως και έγινε».
Είχε απομονωθεί
«Η Μαρία κηδεύτηκε το Σάββατο στο νεκροταφείο στα Πατήσια με μόλις 10 άτομα. Ηταν εντολή της να μη μαθευτεί τίποτα. Είχε απομονωθεί εδώ και 20 χρόνια. Μιλούσαμε κατά καιρούς και την καλούσα σε εκδηλώσεις, όμως η ίδια δεν δεχόταν να αφήσει το καταφύγιό της στη Γλυφάδα» λέει συγκινημένος στην «Espresso» και συνεχίζει:
«Η κυρία “Θάλεια” του “Ρετιρέ” ήταν μια από τις πολύ καλές συναδέλφους, που σφράγισαν μια ολόκληρη γενιά, και παράλληλα ήταν πολύ δοτικός άνθρωπος. Πριν μπει στο στούντιο έκανε τον σταυρό της. Φοβόταν πολύ τον Δαλιανίδη και επίσης είχε μεγάλο άγχος να μην ξεχάσει τα λόγια του σεναρίου» θυμάται ο Μάκης Δελαπόρτας και προσθέτει: «Ζούσε με τα σκυλιά της, καθώς ήταν πολύ φιλόζωη και κατά καιρούς πήγαινε στην Ακράτα, στο εξοχικό της. Είχε αποφασίσει να απομονωθεί εντελώς και να φύγει χωρίς να το μάθει κανείς. Οπως και έγινε».
